Περισσότερα από 100 χρόνια δεδομένων δείχνουν μετατόπιση πληθυσμού Pennsylvania tick

Μια νέα μελέτη που καλύπτει 100 χρόνια αποκάλυψε σημαντικές αλλαγές στη διανομή και την αφθονία των τσιμπούρι στην Πενσυλβανία, υπογραμμίζοντας τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής, των περιβαλλοντικών παραγόντων και των αλληλεπιδράσεων του ξενιστή σε αυτά τα αρθρόποδα που μεταφέρουν ασθένειες.

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Scientific Reports", η έρευνα ανέλυσε τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από συλλογές και προσπάθειες επιτήρησης σε όλη την Πενσυλβανία από το 1908 έως το 2018. Αυτό το μακροπρόθεσμο σύνολο δεδομένων επέτρεψε στους επιστήμονες να προσδιορίσουν τις τάσεις και τα πρότυπα σε πληθυσμούς τσιμπούρι με την πάροδο του χρόνου.

Ένα από τα βασικά ευρήματα ήταν η δραματική αύξηση της αφθονίας και της γεωγραφικής περιοχής του blacklegged tick (Ixodes scapularis), κοινώς γνωστό ως τσιμπούρι ελάφια. Αυτό το είδος είναι υπεύθυνο για τη μετάδοση της νόσου του Lyme, μια βακτηριακή λοίμωξη που μπορεί να προκαλέσει πυρετό, κόπωση, φλεγμονή των αρθρώσεων και νευρολογικά προβλήματα.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι η σειρά του Blacklegged Tick επεκτάθηκε από λίγες μόνο κομητείες στη νοτιοανατολική Πενσυλβανία στις αρχές της δεκαετίας του 1900 για να καλύψει ένα μεγάλο μέρος του κράτους μέχρι τα τέλη του 2010. Αυτή η επέκταση ευθυγραμμίζεται με την αυξανόμενη συχνότητα εμφάνισης της νόσου του Lyme στην περιοχή, υπογραμμίζοντας τη σχέση μεταξύ των πληθυσμών των κροτίδων και της εξάπλωσης της νόσου.

Αντίθετα, το αμερικανικό σκυλί τσιμπούρι (Dermacentor Variabilis) και το Lone Star Tick (Amblyomma Americanum) έδειξαν διαφορετικές τάσεις. Η αφθονία του αμερικανικού σκύλου μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου, ενώ ο πληθυσμός του Lone Star Tick παρέμεινε σταθερός. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν διακυμάνσεις στη διανομή και την αφθονία των διαφορετικών ειδών, που πιθανώς επηρεάζονται από διάφορους οικολογικούς παράγοντες.

Οι ερευνητές αποδίδουν τις παρατηρούμενες αλλαγές στους πληθυσμούς των κροτίδων στη μεταβλητότητα του κλίματος, τις αλλαγές στη χρήση της γης και τη δυναμική του πληθυσμού των ξενιστών. Η αλλαγή του κλίματος, ιδιαίτερα οι θερμότερες θερμοκρασίες και η αυξημένη υγρασία, μπορούν να δημιουργήσουν πιο κατάλληλα ενδιαιτήματα για τσιμπούρια, επιτρέποντάς τους να επεκτείνουν το εύρος τους. Οι αλλαγές στη βλάστηση, όπως η ανάπτυξη των πληθυσμών ελαφιών και η επέκταση των κατοικημένων περιοχών, μπορούν επίσης να επηρεάσουν την αφθονία των τσιμπούρι και τις αλληλεπιδράσεις του ξενιστή.

Η μελέτη δίνει έμφαση στη σημασία της μακροπρόθεσμης επιτήρησης για την κατανόηση της δυναμικής των σημείων και της πιθανής επίδρασής τους στην ανθρώπινη υγεία. Τα δεδομένα που συλλέγονται σε έναν αιώνα παρέχουν ανεκτίμητες γνώσεις για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών διαχείρισης των κροταλιών και τον μετριασμό του κινδύνου των ασθενειών που μεταδίδονται από τσιμπούρι.