Η παρακολούθηση GPS αποκαλύπτει πώς ένα θηλυκό μπαμπουίν
Μια νέα μελέτη αποκάλυψε πώς μια γυναίκα μπαμπουίνος που ονομάζεται Ελιά άλλαξε τη συμπεριφορά της μετά από τη γέννηση. Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, χρησιμοποίησε την παρακολούθηση GPS για να ακολουθήσει τις κινήσεις της Olive για περίοδο δύο ετών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η οικιακή σειρά της Olive μειώθηκε σημαντικά μετά τη γέννηση. Πριν είχε ένα μωρό, θα ταξίδευε συχνά σε μεγάλες αποστάσεις σε αναζήτηση τροφίμων και νερού. Ωστόσο, αφού γεννήθηκε, έμεινε πολύ πιο κοντά στο στρατό της.
Αυτή η αλλαγή στη συμπεριφορά είναι πιθανό να οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελιά έπρεπε να φροντίσει το μωρό της. Οι νεαροί μπαμπουίνοι είναι πολύ ευάλωτοι στους θηρευτές, οπότε η Ελιά έπρεπε να παραμείνει κοντά στο στρατό της για να προστατεύσει το μωρό της.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η διατροφή της Ελιάς άλλαξε μετά τη γέννησή της. Πριν είχε ένα μωρό, θα έτρωγε μια ποικιλία από τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων, των φύλλων και των εντόμων. Ωστόσο, αφού γεννήθηκε, επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στην κατανάλωση φρούτων.
Αυτή η αλλαγή στη διατροφή είναι πιθανό να οφείλεται στο γεγονός ότι τα φρούτα είναι μια καλή πηγή ενέργειας και θρεπτικών ουσιών, τα οποία είναι απαραίτητα για τις θηλάζουσες μητέρες.
Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν νέες ιδέες για το πώς οι γυναίκες μπαμπουίνοι αλλάζουν τη συμπεριφορά τους μετά τη γέννηση. Αυτές οι αλλαγές στη συμπεριφορά είναι πιθανό να οφείλονται στο γεγονός ότι οι μητέρες πρέπει να φροντίζουν τα μωρά τους και να τα προστατεύουν από τους θηρευτές.
Συνέπειες για τη διατήρηση
Τα ευρήματα της μελέτης έχουν επιπτώσεις στη διατήρηση των μπαμπουίνων. Οι μπαμπουίνοι συχνά κυνηγούν για το κρέας και τη γούνα τους και τα ενδιαιτήματα τους καταστρέφονται από ανθρώπινες δραστηριότητες. Αυτό μπορεί να δυσχεράνει τις μητέρες να αυξήσουν τα μωρά τους.
Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι οι προσπάθειες διατήρησης θα πρέπει να επικεντρωθούν στην προστασία των γυναικών μπαμπουίνους και των μωρών τους. Αυτό μπορεί να γίνει με τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών όπου οι μπαμπουίνοι μπορούν να ζήσουν χωρίς φόβο να κυνηγηθούν ή να καταστραφούν τα ενδιαιτήματα τους.
Επιπλέον, οι προσπάθειες διατήρησης θα πρέπει επίσης να επικεντρωθούν στην παροχή τροφίμων και νερού για μπαμπουίνους, ειδικά σε περιόδους που τα τρόφιμα είναι σπάνια. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι οι μητέρες έχουν αρκετή ενέργεια και θρεπτικά συστατικά για να αυξήσουν τα μωρά τους.
Με την προστασία των γυναικών μπαμπουίνους και των μωρών τους, μπορούμε να βοηθήσουμε να εξασφαλίσουμε την επιβίωση αυτών των σημαντικών ζώων.
