Κοράλλια από τη ζώνη λυκόφωτος:Ποιος τρώει τι σε ένα βαθύ Ερυθρά Θάλασσα Reef
Βαθιά στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου το φως του ήλιου εξασθενεί και ο ωκεανός βυθίζεται σε βάθη περίπου 1.000 μέτρων, βρίσκεται μια κρυμμένη σφαίρα γνωστή ως η ζώνη λυκόφως. Αυτή η μυστηριώδης περιοχή, που φωτίζεται μόνο από ελαφριά λάμψη φωτός, φιλοξενεί μια μοναδική κοινότητα κοραλλιών και από τους θηρευτές που εξαρτώνται από αυτές. Σε αυτό το άρθρο, βυθίζουμε στον συναρπαστικό ιστό τροφίμων με κοράλλια βαθιάς Ερυθράς Θάλασσας, αποκαλύπτοντας τις αξιοσημείωτες προσαρμογές και τις στρατηγικές επιβίωσης που επιτρέπουν σε αυτούς τους οργανισμούς να ευδοκιμήσουν στα σκοτεινά βάθη των ωκεανών του κόσμου.
Κοράλλια στο βαθύ:
Η βαθιά Ερυθρά Θάλασσα φιλοξενεί μια ποικιλία κοράλλων που ανήκουν σε διάφορες ταξινομικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των πέτρινων κοραλλιών, των μαλακών κοραλλιών και των οκτάκλωνων. Αυτά τα κοράλλια βασίζονται σε διαφορετικούς μηχανισμούς τροφοδοσίας για να επιβιώσουν στο περιβάλλον με θρεπτικά συστατικά της ζώνης λυκόφωτος.
Τροφοδότες ανάρτησης:
Οι τροφοδότες ανάρτησης είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος κοραλλιών στη βαθιά Ερυθρά Θάλασσα. Αυτά τα κοράλλια διαθέτουν εξειδικευμένες δομές που ονομάζονται πολύποδες, οι οποίες επεκτείνουν τα πλοκάμια τους για να συλλάβουν μικροσκοπικά σωματίδια τροφίμων από τη στήλη νερού. Το πλαγκτόν, τα μικρά καρκινοειδή και τα βιολογικά καταστροφικά αποτελούν την κύρια διατροφή τους. Τα πέτρινα κοράλλια, όπως η κομψή Primnoa Resedaeformis, παραδείγματος τροφοδοσίας ανάρτησης στο βαθύ.
Σαρκοφάγα και παμφάγα:
Τα κοράλλια βαθέων υδάτων δεν είναι αποκλειστικά φυτοφάγα. Ορισμένα είδη έχουν προσαρμοστεί σε σαρκοφάγα ή παμφάγα για να συμπληρώσουν την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών τους στη ζώνη λυκόφωτος περιορισμένη από πόρους. Το κόκκινο Gorgonian Coral, Calyptrophora Josephinae, παρουσιάζει τέτοιες συμπεριφορές. Χρησιμοποιεί εξειδικευμένες δομές που ονομάζονται νηματοκύστες για να συλλάβουν και να καταναλώνουν μικρά ζώα όπως copepods και άλλο ζωοπλαγκτόν.
Συμβιωτικές σχέσεις:
Ορισμένα κοράλλια της βαθιάς Ερυθράς Θάλασσας δημιουργούν ενδιαφέρουσες συμβιωτικές συμμαχίες με φωτοσυνθετικούς οργανισμούς. Τα zooxanthellae, μικροσκοπικά φύκια που βρίσκονται μέσα στους κοραλλιογενείς ιστούς, παρέχουν θρεπτικά συστατικά στο κοράλλι μέσω φωτοσύνθεσης. Σε αντάλλαγμα, το Coral προσφέρει προστασία και κατάλληλο βιότοπο για να ανθίσει η Zooxanthellae. Αυτή η αμοιβαία συμβίωση επιτρέπει στα κοράλλια να επιβιώσουν σε περιβάλλοντα θρεπτικών ουσιών και να επεκτείνουν την παρουσία τους βαθύτερα στη ζώνη λυκόφωτος.
Προκλήσεις αρπακτικών:
Παρά τις αξιοσημείωτες προσαρμογές τους, τα βαθύ κοράλλια της Ερυθράς Θάλασσας αντιμετωπίζουν πολυάριθμους θηρευτές που δημιουργούν σημαντικές προκλήσεις για την επιβίωσή τους.
Echinoderms:
Τα Echinoderms, συμπεριλαμβανομένων των Sea Stars (Starfish) και των εύθραυστων αστέρων, είναι αδυσώπητοι θηρευτές στη βαθιά θάλασσα. Χρησιμοποιούν τις μοναδικές δομές τροφοδοσίας τους, όπως τα πόδια του σωλήνα και τα ακτινικά χέρια εξοπλισμένα με μικροσκοπικά άγκιστρα, για να λεηλατούν τα κοράλλια.
Καρκινοειδή:
Αρκετά είδη καρκινοειδών, όπως καβούρια, αμφιπώματα και ισοπόδες, είναι επίσης γνωστό ότι τρέφονται με κοράλλια. Οι ισχυροί τους πέλμα και τα εξειδικευμένα στόμια τους επιτρέπουν να σπάσουν τις αποικίες των κοραλλιών σε αναλώσιμα θραύσματα.
Άλλοι θηρευτές:
Τα ψάρια και οι καρχαρίες βαθέων υδάτων επιδοτούν περιστασιακά σε κοραλλιογενείς θήρευσης. Αυτοί οι ενεργοί κυνηγοί μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές ζημιές στις κοραλλιογενείς αποικίες με το δάγκωμα και τη διάσπαση των κοραλλιογενών κλάδων.
Ανησυχίες διατήρησης:
Η βαθιά Ερυθρά Θάλασσα και τα εξαιρετικά κοράλλια της αντιμετωπίζουν διάφορες προκλήσεις διατήρησης. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της ρύπανσης, της υπεραλίευσης και της αλλαγής του κλίματος, απειλούν αυτά τα εύθραυστα οικοσυστήματα. Η προστασία αυτών των μοναδικών περιβαλλόντων και των κατοίκων τους είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη συνολική υγεία των ωκεανών του κόσμου.
Σύναψη:
Η βαθιά Ερυθρά Θάλασσα χρησιμεύει ως απόδειξη της ανθεκτικότητας και της προσαρμοστικότητας της θαλάσσιας ζωής σε προκλητικά περιβάλλοντα. Τα κοράλλια που κατοικούν στη ζώνη λυκόφωτος έχουν εξελίξει περίπλοκες στρατηγικές για να αποκτήσουν διατροφή και να επιμείνουν μέσα στον έντονο ανταγωνισμό και τους θηρευτές. Η επιβίωσή τους αποτελεί παράδειγμα της ευαίσθητης ισορροπίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της σημασίας της διατήρησης αυτών των βαθιών υποβρύχιων πεδίων για τις μελλοντικές γενιές.
