Πώς οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα της NASA για να προβλέψουν την εμφάνιση της 2ης Ιουλίου Eclipse
1. Παρατηρητήριο ηλιακής δυναμικής (SDO):
- Το SDO είναι ένα διαστημικό σκάφος που συνεχώς παρακολουθεί τον ήλιο, παρέχοντας συνεχείς παρατηρήσεις της δραστηριότητάς του. Τα δεδομένα από το SDO βοήθησαν τους επιστήμονες να κατανοήσουν την τρέχουσα κατάσταση του ήλιου, συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους, του σχήματος και της θέσης των ηλιακών κηλίδων και των ενεργών περιοχών.
2. Ηλιοσυσσωματικός και μαγνητικός απεικόνιση (HMI):
- Το HMI είναι ένα όργανο επί του σκάφους SDO που μετρά το μαγνητικό πεδίο του ήλιου και παρέχει πληροφορίες για το εσωτερικό του ήλιου. Αναλύοντας τα δεδομένα HMI, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να προβλέψουν το χρονοδιάγραμμα και τη διάρκεια της συνολικής έκλειψης και της διαδρομής του συνόλου.
3. Solar Ultraviolet Imager (SUVI):
- Το SUVI είναι ένα άλλο όργανο στο SDO που παρατηρεί τις εκπομπές υπεριώδους του ήλιου. Τα δεδομένα SUVI βοήθησαν τους επιστήμονες να μελετήσουν το Corona του ήλιου, το εξωτερικό στρώμα της ατμόσφαιρας του ήλιου, το οποίο γίνεται ορατό κατά τη διάρκεια μιας ολικής ηλιακής έκλειψης.
4. Total Solar Eclipse 2019 (TSE-19) Ομάδα Επιστημών:
- Η NASA συγκέντρωσε μια ομάδα εμπειρογνωμόνων γνωστών ως TSE-19 Science Team. Αυτή η ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα από το SDO και άλλα παρατηρητήρια για να αναπτύξει λεπτομερή μοντέλα και προσομοιώσεις της έκλειψης. Αυτά τα μοντέλα ενσωμάτωσαν πληροφορίες σχετικά με τη δραστηριότητα του ήλιου, την κίνηση του φεγγαριού και την ατμόσφαιρα της Γης.
5. Διαδρομή έκλειψης και προβλέψεις χρονισμού:
- Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το SDO και άλλα παρατηρητήρια, οι επιστήμονες μπόρεσαν να προβλέψουν με ακρίβεια την πορεία του συνόλου και το χρονοδιάγραμμα της έκλειψης για διαφορετικές θέσεις κατά μήκος της διαδρομής του. Αυτές οι πληροφορίες ήταν ζωτικής σημασίας για τον προγραμματισμό των γεγονότων για την έκλειψη της έκλειψης και την εξασφάλιση της ασφάλειας των παρατηρητών.
6. Ατμοσφαιρικά εφέ:
- Τα δεδομένα της NASA βοήθησαν τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον αντίκτυπο των ατμοσφαιρικών συνθηκών στην ορατότητα και την εμφάνιση της έκλειψης. Μελετώντας τα ατμοσφαιρικά δεδομένα από δορυφόρους και μπαλόνια καιρού, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να προβλέψουν τις επιδράσεις των σύννεφων, των αερολυμάτων και των ατμοσφαιρικών αναταράξεων στην ορατότητα της Eclipse.
Συνοπτικά, οι εκτεταμένες δυνατότητες συλλογής και ανάλυσης της NASA, ιδίως μέσω της αποστολής SDO και της ομάδας επιστημών TSE-19, ήταν απαραίτητες για την παροχή στους επιστήμονες με τις απαραίτητες πληροφορίες για την ακριβή πρόβλεψη της εμφάνισης της συνολικής ηλιακής έκλειψης της 2ης ηλιακής έκλειψης. Αυτές οι προβλέψεις επέτρεψαν σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να παρατηρούν με ασφάλεια και να απολαύσουν αυτό το σπάνιο αστρονομικό γεγονός.