Οι ερευνητές τρυπούν βαθιά για να καταλάβουν γιατί ο σεισμός της Σουμάτρα ήταν τόσο σοβαρός
Ένας βασικός παράγοντας στην ένταση του σεισμού ήταν το σχετικά ρηχό βάθος του. Παρουσιάστηκε σε βάθος περίπου 10 χιλιομέτρων, το οποίο θεωρείται ρηχό από την άποψη των βάθους σεισμού. Οι σεισμοί που εμφανίζονται πιο κοντά στην επιφάνεια της Γης τείνουν να παράγουν ισχυρότερη κούνημα και να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά σε σύγκριση με τους βαθύτερους σεισμούς.
Το ρηχό βάθος του σεισμού της Σουμάτρα σήμαινε επίσης ότι η ενέργεια που απελευθερώθηκε συγκεντρώθηκε σε μια μικρότερη περιοχή, οδηγώντας σε πιο έντονες κινήσεις εδάφους. Αυτό συνέβαλε στην ευρεία ζημιά που παρατηρήθηκε στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των καταρρακτωμένων κτιρίων και της υγροποίησης, όπου το έδαφος μετατρέπεται σε προσωρινή κατάσταση που μοιάζει με ταχείες και.
Μια άλλη πτυχή που συνέβαλε στη σοβαρότητα του σεισμού ήταν ο μηχανισμός πηγής. Οι επιστήμονες που μελετούσαν τον σεισμό διαπίστωσαν ότι προκλήθηκε κυρίως από το σφάλμα της ώθησης, όπου συγκρούονται δύο τεκτονικές πλάκες και η μία αναγκάζεται κάτω από το άλλο. Αυτός ο τύπος σφάλματος μπορεί να παράγει σημαντική απελευθέρωση ενέργειας, ειδικά όταν εμφανίζεται σε μια περιοχή με δομημένη τάση.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο σεισμός της Σουμάτρα συνέβη σε μια τεκτονικά ενεργή περιοχή γνωστή ως Sunda Megathrust. Αυτή η περιοχή είναι όπου η αυστραλιανή πλάκα υποβαθμίζεται κάτω από την Ευρασιατική πλάκα, καθιστώντας την επιρρεπή σε σεισμούς και τσουνάμι. Η παρουσία αυτού του σφάλματος Megathrust πιθανότατα συνέβαλε στη σοβαρότητα του σεισμού διευκολύνοντας τη συσσώρευση και απελευθέρωση της σεισμικής ενέργειας.
Συνολικά, το ρηχό βάθος, ο μηχανισμός βλάβης της ώθησης και η περιφερειακή τεκτονική ρύθμιση έπαιξαν ρόλο στη σοβαρότητα του σεισμού της Σουμάτρα. Αυτοί οι παράγοντες συνδυάστηκαν για να παράγουν έντονη ανακίνηση εδάφους που οδήγησαν σε εκτεταμένες ζημιές και απώλεια ζωής.
