Το έργο ντετέκτιβ του 21ου αιώνα αποκαλύπτει πώς ξεκίνησε ο αρχαίος βράχος

Στην καρδιά του τεράστιου αυστραλιανού outback βρίσκεται ένα γεωλογικό μυστήριο που έχει αμηχανία επιστήμονες εδώ και δεκαετίες:πώς σχηματίστηκαν τεράστιοι, συμπαγείς γρανίτες στις καυτές και ξηρές συνθήκες της Κεντρικής Αυστραλίας; Μια νέα μελέτη, με επικεφαλής τους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Curtin, έχει μεταφέρει στα μυστικά αυτών των αρχαίων σχηματισμών βράχου, αποκαλύπτοντας τον εκπληκτικό ρόλο που έπαιξε το ζεστό νερό στη δημιουργία τους.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Dr. Milo Barham από τη Σχολή Γης και τις Πλανητικές Επιστήμες του Curtin, διερεύνησε το αποθεματικό διατήρησης των μαρμάρων του διαβόλου στο βόρειο έδαφος. Αυτοί οι αξιόλογοι θόλοι γρανίτη, επίσης γνωστοί ως Tors, στέκονται ψηλοί και ξεπερασμένοι εναντίον του ορίζοντα, καταγράφοντας τη φαντασία των επισκεπτών από όλο τον κόσμο.

Χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό παρατηρήσεων πεδίου, εργαστηριακών πειραμάτων και μοντελοποίησης υπολογιστών, οι επιστήμονες ξεδιπλώνουν το γεωλογικό ιστορικό αυτών των αινιγματικών σχηματισμών. Ανακάλυψαν ότι οι θόλοι γρανίτη σχηματίστηκαν πριν από 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν το ζεστό νερό κυκλοφόρησε μέσω του φλοιού της Γης.

"Φανταστείτε να βράζετε ένα δοχείο νερού σε ένα μαγειρικό σκεύος", εξηγεί ο Δρ Barham. "Καθώς το νερό βράζει, δημιουργεί ρεύματα μεταφοράς που μεταφέρουν θερμότητα προς τα πάνω. Στην περίπτωση των μαρμάρων του διαβόλου, το ζεστό νερό κυκλοφόρησε με παρόμοιο τρόπο, αλλά μέσα σε ρωγμές και κατάγματα στο φλοιό της γης".

Τα κυκλοφορούντα ζεστό νερό διαλύθηκαν ορυκτά από τα γύρω βράχια, εξασθενίζοντας τη δομή του βράχου. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς όλο και περισσότερο ζεστό νερό ρέει μέσα από αυτά τα κανάλια, σταδιακά διαβρώντας το βράχο, αφήνοντας πίσω τους τους διακριτικούς ρυθμούς που βλέπουμε σήμερα.

Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι οι θόλοι γρανίτη σχηματίστηκαν σε σχετικά ρηχό βάθος, μόλις λίγα χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με άλλους γρανίτες που βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι συνήθως σχηματίζονται σε πολύ βαθύτερα επίπεδα.

"Ο ρηχός σχηματισμός των μαρμάρινων θόλων του διαβόλου είναι μια άλλη μοναδική πτυχή αυτών των γεωλογικών θαύματα", λέει ο Δρ Barham. "Υποδεικνύει ότι το σύστημα κυκλοφορίας ζεστού νερού ήταν πολύ αποτελεσματικό στην αφαίρεση της θερμότητας και στην πρόληψη του γρανίτη από την ψύξη πολύ γρήγορα."

Τα ευρήματα αυτής της μελέτης έριξαν νέο φως στις γεωλογικές διαδικασίες που διαμόρφωσαν τα αρχαία τοπία της Κεντρικής Αυστραλίας, παρέχοντας πολύτιμες γνώσεις για τη δυναμική ιστορία της Γης. Καθώς βυθίζουμε βαθύτερα στα μυστήρια του πλανήτη μας, αποκαλύπτουμε τις απίστευτες ιστορίες κρυμμένες μέσα στα βράχια του, υπενθυμίζοντας μας για την απεραντοσύνη του χρόνου και τις αξιόλογες δυνάμεις που έχουν διαμορφώσει τον κόσμο μας.