Ποια είναι τα παγκόσμια πρότυπα των σεισμών;
1. ΠΙΝΑΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ:Η πλειονότητα των σεισμών εμφανίζονται κατά μήκος των ορίων των τεκτονικών πλακών. Αυτά τα όρια πλάκας είναι εκεί που οι πλάκες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, είτε συγκλίνουν, αποκλίνουν ή ολισθαίνουν ο ένας στον άλλο. Τα συγκλίνοντα όρια της πλάκας, όπου μια πλάκα υποβαθμίζεται κάτω από το άλλο, είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε μεγάλους και καταστροφικούς σεισμούς. Ορισμένα γνωστά όρια επιρρεπής σε σεισμού περιλαμβάνουν το δακτύλιο της πυρκαγιάς του Ειρηνικού, ο οποίος περιβάλλει τον Ειρηνικό Ωκεανό και τη Μεσογειακή-Αλπική Ζώνη.
2. Ζώνες υποδιέγερσης:Οι ζώνες υποδιαίρεσης είναι περιοχές όπου μια τεκτονική πλάκα κατεβαίνει κάτω από μια άλλη. Καθώς η ωκεάνια πλάκα μετακινείται προς τα κάτω στο μανδύα, υφίσταται θέρμανση και αφυδάτωση, απελευθερώνοντας νερό και άλλα πτητικά. Αυτή η διαδικασία μπορεί να δημιουργήσει έντονη σεισμική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα βαθιούς σεισμούς. Οι ζώνες υποκείμενης είναι υπεύθυνες για μερικούς από τους ισχυρότερους σεισμούς στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του σεισμού Tohoku του 2011 στην Ιαπωνία.
3. Μετασχηματισμένα σφάλματα:Μετασχηματισμένα σφάλματα είναι όρια πλάκας όπου δύο πλάκες γλιστρούν πέρα από το άλλο οριζόντια. Αυτά τα σφάλματα μπορούν να συσσωρεύουν σημαντική ενέργεια καταπόνησης, τα οποία μπορούν να απελευθερωθούν με τη μορφή μεγάλων σεισμών. Τα ελαττώματα μετασχηματισμού συσχετίζονται συχνά με σεισμούς σε βάθους ενδιάμεσης βάθους. Το σφάλμα του San Andreas στην Καλιφόρνια είναι ένα εξέχον παράδειγμα σφάλματος μετασχηματισμού.
4. Ενδοπλάστες σεισμοί:Ενώ οι περισσότεροι σεισμοί εμφανίζονται στα όρια της πλάκας, μερικοί μπορούν επίσης να συμβούν μέσα στο εσωτερικό των τεκτονικών πλακών. Αυτοί οι σεισμοί ενδοπλάκων είναι λιγότερο συνηθισμένοι, αλλά μπορούν ακόμα να είναι σημαντικοί. Συχνά συνδέονται με προϋπάρχοντα σφάλματα ή ζώνες αδυναμίας μέσα στην πλάκα. Ο σεισμός της Βιρτζίνια του 2011 στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα παράδειγμα ενδοπλάνδου σεισμού.
5. Κατανομή βάθους:Οι σεισμοί μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορα βάθη μέσα στη γη. Οι ρηχοί σεισμοί εμφανίζονται συνήθως μέσα στην κρούστα, μέχρι ένα βάθος περίπου 70 χιλιομέτρων. Οι σεισμοί ενδιάμεσης βάθους εμφανίζονται μεταξύ 70 και 300 χιλιομέτρων, ενώ οι βαθιές σεισμοί εμφανίζονται κάτω από 300 χιλιόμετρα. Η κατανομή βάθους των σεισμών παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες και τις δομές στο εσωτερικό της Γης.
Μελετώντας αυτά τα παγκόσμια πρότυπα σεισμών, οι επιστήμονες μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τη δυναμική των τεκτονικών πλακών της γης, να προσδιορίσουν τις ζώνες σεισμικού κινδύνου και να αναπτύξουν κτιριακούς κώδικες ανθεκτικών σε σεισμού και στρατηγικές μετριασμού.
