Πόσο ακριβής είναι η απεικόνιση της αντιύλης στο «Angels And Demons» του Dan Brown;

Το Άγγελοι και δαίμονες του Νταν Μπράουν είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα στον κόσμο σήμερα. Ωστόσο, δεν είναι απολύτως αληθές. Υπάρχουν λάθη στην απεικόνιση της αντιύλης.

Ο Νταν Μπράουν έστειλε το μυαλό μας να περιστρέφεται με υψηλές ταχύτητες τον Μάιο του 2000 όταν δημοσίευσε το «Angels and Demons», όπως η λογοτεχνική ιδιοφυΐα που είναι. Ενώ ο Τομ Χανκς έκανε κάτι περισσότερο από τη δικαιοσύνη ως πρωταγωνιστής της ταινίας, κάτι άλλο έπιασε τους αναγνώστες και τους λάτρεις του κινηματογράφου σε σημείο που εμπνεύστηκαν να αρχίσουν να ερευνούν μια βασική πτυχή της πλοκής στο Διαδίκτυο.

Το "Anti-Matter" ήταν ένας όρος κατά τα άλλα άγνωστος στο κοινό, αλλά ήταν επίσης ένα από τα θέματα με τις περισσότερες αναζητήσεις εκείνη τη χρονιά. Οι ακριβείς περιπλοκές της αντι-ύλης δεν έχουν ακόμη καταγραφεί, αλλά ας ρίξουμε μια βαθιά βουτιά στο πόσο ακριβής ήταν πραγματικά η απεικόνισή του για την αντιύλη!

Αφθονία αντιύλης στο σύμπαν μας (Πιστώσεις :sakkmesterke/Shutterstock)

Τι είναι η αντι-ύλη;

Όπως υποδηλώνει το όνομα, η αντιύλη αποτελείται κυρίως από αντι-σωματίδια ή τα αντίθετα των σωματιδίων που αποτελούν τη «συνηθισμένη» ύλη. Θεωρητικά, θα υπήρχαν αντι-πρωτόνια, αντι-ηλεκτρόνια και αντι-νετρόνια, τα οποία θα δέσμευαν και θα δημιουργούσαν αντι-άτομα.

Ωστόσο, λόγω της εγγενούς φύσης του χώρου γύρω μας, ο οποίος ρέει προς μια κατεύθυνση, η δημιουργία αντιύλης είναι μόλις μια βαθμίδα παραπάνω αδύνατη. Μέχρι σήμερα, έχουν παραχθεί μόνο μερικά νανογραμμάρια αντιύλης. Αυτή η παραγωγή προέρχεται από επιταχυντές σωματιδίων, τη σύγκρουση των κοσμικών ακτίνων και τις εκπομπές που εκπέμπονται από ορισμένους τύπους ραδιενεργής διάσπασης.

Τα υποκείμενα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός σωματιδίου και του αντισωματιδίου του είναι τα ίδια. Διαφέρουν μόνο στο γεγονός ότι τα φορτία τους θα ήταν διαφορετικά και η κβαντική τους ευθυγράμμιση θα ήταν αντίθετη. Σκεφτείτε το με αυτόν τον τρόπο, αν ο ένας από αυτούς είναι ο ήρωας μιας ταινίας, τότε ο άλλος είναι κακός, και οι δύο προσπαθούν να καταβάλουν τον άλλον για τους δικούς τους λόγους. Στην πραγματικότητα, η αντιύλη δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα.

Η αποτελεσματικότητα της αντι-ύλης είναι πέρα από οτιδήποτε υπάρχει, επομένως η αξιοποίηση ακόμη και μιας μικρής ποσότητας μπορεί να προσφέρει μια τεράστια ποσότητα ενέργειας. Ενώ η συνηθισμένη ύλη έχει πάντα κάποια κενά στη μετατροπή μάζας σε ενέργεια, η αντιύλη έχει ποσοστό επιτυχίας 100%. Το θεωρητικό τέχνασμα είναι ο συνδυασμός της ύλης με την αντιύλη.

Επιταχυντές σωματιδίων για την παραγωγή αντιύλης (Photo Credit :Belish/Shutterstock)

Μια πιο πρακτική ματιά στην αντι-ύλη

Απλά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Ενώ η αντιύλη φαίνεται να είναι η απόλυτη πηγή ενέργειας, αφού δημιουργηθεί, λειτουργεί περισσότερο ως νεροχύτης. Η απόδοσή του ως προς την αναλογία μάζας προς ενέργεια είναι ανώτερη, αλλά έχει τεράστιες ελλείψεις. Η πιθανότητα παραγωγής αντιύλης είναι 1 στο δισεκατομμύριο, λόγω του πόσο ασταθής είναι. Μόλις έρθει σε επαφή με «συνηθισμένη» ύλη, και τα δύο εκμηδενίζονται. Αυτή η εκμηδένιση έχει ως αποτέλεσμα την άρνηση και των δύο φορτίων, που σημαίνει ότι δεν μένει τίποτα ως αποτέλεσμα. Λόγω αυτής της ίδιας αστάθειας, το επόμενο βήμα μετά τη δημιουργία της αντιύλης παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Τι συμβαίνει αφού κάνουμε υποθετικά κάποια αντιύλη;; Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε αυτήν την αντιύλη από την εμπλοκή με τη συνηθισμένη ύλη;

Αποθήκευση

Η απάντηση βρίσκεται στη δημιουργία συνθηκών που μοιάζουν με ελεύθερο χώρο. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ένα μεγάλο μαγνητικό πεδίο θα ήταν χρήσιμο, αλλά μάταια. Ένα μαγνητικό πεδίο δεν θα δημιουργούσε κενό, σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση. Το επόμενο εμπόδιο κατά μήκος της διαδρομής είναι η πιθανότητα ο ελεύθερος χώρος να πάψει να υπάρχει λόγω κάποιου τεχνικού εμποδίου. Οι επιπτώσεις αυτού μπορεί να είναι καταστροφικές. Φανταστείτε μια μικρή ποσότητα ύλης που θα μπορούσε να ανατινάξει ολόκληρη την πόλη της Νέας Υόρκης μετά από μια μικρή διαρροή. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ!!!

Ένα πράγμα του μέλλοντος

Η προοπτική χρήσης της αντιύλης είναι κάτι παραπάνω από δελεαστική, αλλά στο σημερινό μας βάθρο ανάπτυξής μας, φαίνεται αδύνατο. Υπάρχουν πάρα πολλά θεωρητικά και πρακτικά εμπόδια. Η ίδια η παραγωγή είναι επικίνδυνη και κάθε άλλο παρά οικονομική και οικολογικά ηθική. Στη συνέχεια, η ευθύνη της διατροφής και της αποθήκευσης μπαίνει στην εικόνα.

Μια άλλη πτυχή που φαίνεται μάλλον μακρινή, αλλά είναι κρίσιμης σημασίας, είναι το παγκόσμιο σενάριο. Η γεωπολιτική και η παγκόσμια κατάσταση των ενδιαφερομένων που επικρατεί στον κόσμο αυτή τη στιγμή είναι πολύ ασταθής και μπορεί να επιδεινωθεί από τις πιο μικρές υποθέσεις. Η αντιύλη, η οποία έχει την ικανότητα να εξαγοράζει πυρηνικά καύσιμα όσον αφορά τον αντίκτυπο, θα συμβάλει μόνο σε αυτόν τον ατελείωτο κύκλο σύγκρουσης και μονοπωλίου.

Υποθετική οπτική αναπαράσταση μιας βόμβας κατά της ύλης (Photo Credit :Elena11/Shutterstock)

Άγγελοι και Δαίμονες – Ακρίβεια ή Πλάνη;

Έχοντας αντλήσει έμπνευση από την κυριολεκτική τοποθεσία στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία, ο Νταν Μπράουν έκανε μια μάλλον καταπληκτική δουλειά ενώ έγραψε σε βάθος για την αντιύλη. Κατά κάποιο τρόπο διάλεξε ένα θέμα τόσο αυθεντικό και εντυπωσιακό όσο οι Illuminati!

Στο πιο βασικό επίπεδο, το μυθιστόρημα φαίνεται πραγματικά σωστό. Η αντιύλη και η εγκατάσταση του CERN στην Ελβετία υπάρχουν.
Η δεύτερη ιδέα που εισάγεται για να εμπλουτίσει την πλοκή είναι πόσο ενεργητική μπορεί να είναι η αντιύλη. Στην πραγματικότητα, η αντιύλη δεν μπορεί ποτέ να οδηγήσει σε καθαρό κέρδος ενέργειας, λόγω του αφανισμού της με την κανονική ύλη. Έτσι, αυτό το μέρος της ιστορίας φαίνεται υπερβολικό. Η συνολική περιγραφή της αντιύλης σε διάφορα σημεία της ταινίας και ακόμη και οι καταληκτικές σκηνές όπου ο άνδρας πρωταγωνιστής και οι σύντροφοί του αγωνίζονται ενάντια στο χρόνο για να σταματήσουν την έκρηξη της λεγόμενης βόμβας κατά της ύλης δείχνουν κάτι που απέχει πολύ από τις πραγματικές συνέπειες. Η αντιύλη μπορεί να είναι καταστροφική μόνο όταν δεν επιτρέπεται να αλληλεπιδρά με τη συνηθισμένη ύλη. Σε κανονικές συνθήκες, θα υπήρχε απλώς άρνηση και των δύο φορτίων και στις δύο πλευρές της ύλης.
Το τρίτο επιστημονικό κενό είναι η περιγραφή των επακόλουθων αυτού του αφανισμού. Ενώ το μυθιστόρημα αναφέρει μόνο την εκπομπή ενός πολύ έντονου φωτός, η πραγματικότητα θα ήταν πολύ ανθυγιεινή. Θα απελευθερώνονταν ακτίνες γ και ακτίνες Χ, οι οποίες θα προκαλούσαν τη διείσδυση ακτινοβολίας στο περιβάλλον, καθιστώντας τα πάντα θερμαινόμενα και ιονισμένα. Μια σύγκριση με κάτι παρόμοιο χημικά και φυσικά θα ήταν η βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα, αλλά ο αντίκτυπος θα ήταν 10πλάσιος.

Το μυθιστόρημα επικεντρώνεται κυρίως στο να προσφέρει στους αναγνώστες ένα φανταστικό αριστούργημα. Οι επιστημονικές υποθέσεις και τα συμπεράσματα χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν την κύρια πλοκή και να εδραιώσουν περαιτέρω την ιστορία. Επομένως, ορισμένες επιστημονικά αναληθείς δηλώσεις μπορούν να αγνοηθούν όταν ένας συγγραφέας προσπαθεί (και τα καταφέρνει) να παραδώσει ένα λογοτεχνικό κομμάτι «ανάσα φρέσκου αέρα».