Οι καρχαρίες βαθέων υδάτων παρουσιάζουν εκπληκτική άνωση

Πολλοί καρχαρίες βασιλεύουν στην τοπική τροφική αλυσίδα τους, αλλά οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι κομψοί κυνηγοί έπρεπε ακόμα να ασχοληθούν με ένα ακατάλληλο έργο:να καταπολεμήσουν τη φυσική τους τάση να βυθίζονται. Σε αντίθεση με άλλα ψάρια, τα οποία φουσκώνουν τις κύστεις αέρα για να προσαρμόσουν την άνωσή τους εν κινήσει, οι καρχαρίες βασίζονται σε έναν σκελετό χόνδρου και ένα συκώτι γεμάτο με λάδι ελαφρύτερο από το νερό για να βοηθήσει να νικήσει την έλξη της βαρύτητας. Ακόμη και με την εξοικονόμηση βάρους, οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι καρχαρίες ήταν είτε αρνητικά είτε ουδέτερα πλευστοί - έτειναν να βυθίζονται ή να παραμένουν στο ίδιο σημείο όταν σταματούσαν να κολυμπούν. Τώρα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τουλάχιστον δύο είδη καρχαριών βαθέων υδάτων έχουν μια μικρή ποσότητα θετικής άνωσης, αναφέρει η ομάδα αυτόν τον μήνα στο PLOS ONE . Οι επιστήμονες προσάρτησαν οθόνες σε πέντε αμβλύνους εξαβράγχους καρχαρίες (Hexanchus griseus , στην εικόνα) και έναν φραγκοσυκοκαρχαρία (Echinorhinus cookei ) για τη μέτρηση του βάθους, της ταχύτητας κολύμβησης και της επιτάχυνσης των ζώων. Όταν οι καρχαρίες χτυπούσαν την ουρά τους, τα όργανα κατέγραψαν ένα χαρακτηριστικό τράνταγμα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτές οι αιχμές στην επιτάχυνση εμφανίζονταν πιο συχνά όταν κατέβαιναν οι καρχαρίες, υποδεικνύοντας ότι το να κολυμπήσεις κάτω ήταν πιο δύσκολο από το να κολυμπήσεις επάνω. Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι οι καρχαρίες μπορούσαν να σκαρφαλώνουν για λίγα λεπτά χωρίς σχεδόν κανένα χτύπημα της ουράς, μια συμπεριφορά ολίσθησης που οι ερευνητές πιστεύουν ότι εξηγείται καλύτερα από τη θετική άνωση. Αυτή η τάση για ανύψωση θα μπορούσε να είναι μια προσαρμογή που επιτρέπει στους καρχαρίες να κρυφτούν στο θήραμα από κάτω, γράφει η ομάδα, ή απλώς ένας τρόπος να επιτραπεί στους μύες να χαλαρώσουν μετά από μια μέρα κυνηγώντας για γεύματα σε πιο κρύα, πιο βαθιά νερά.