Οι φυσικοί αναπτύσσουν νέο μοντέλο που περιγράφει πώς συναρμολογούνται τα νήματα σε ενεργούς αφροί

Οι φυσικοί στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο έχουν αναπτύξει ένα νέο μοντέλο που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο συναρμολογούνται τα νήματα σε ενεργούς αφρούς. Αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα κινούνται και διαιρούνται και πώς σχηματίζονται οι ιστοί.

Οι ενεργοί αφροί είναι υλικά που αποτελούνται από φυσαλίδες που κινούνται συνεχώς και αλλάζουν σχήμα. Βρίσκονται σε πολλά βιολογικά συστήματα, όπως οι πνεύμονες και το έντερο. Η συμπεριφορά των ενεργών αφρού καθορίζεται από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των νηματίων που συνθέτουν τις φυσαλίδες.

Το νέο μοντέλο που αναπτύχθηκε από τους φυσικούς του Πανεπιστημίου του Σικάγου λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι τα νημάτια σε ενεργούς αφροί διαρκώς σπάζουν και μεταμορφώνουν. Αυτό επιτρέπει στο μοντέλο να περιγράψει με ακρίβεια τη δυναμική συμπεριφορά των ενεργών αφρού.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το μοντέλο τους για να μελετήσουν το σχηματισμό φυσαλίδων σε ενεργούς αφρούς. Διαπίστωσαν ότι οι φυσαλίδες σε ενεργούς αφρό σχηματίζονται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται πυρήνωση. Η πυρήνωση συμβαίνει όταν ένα μικρό σύμπλεγμα νηματίων σχηματίζεται και στη συνέχεια αναπτύσσεται προσελκύοντας περισσότερα νημάτια.

Το νέο μοντέλο θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν πώς τα κύτταρα κινούνται και διαιρούνται. Τα κύτταρα περιβάλλονται από μεμβράνη που αποτελείται από λιπίδια και πρωτεΐνες. Αυτή η μεμβράνη μπορεί να θεωρηθεί ως ενεργός αφρός. Το νέο μοντέλο θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν πώς αλληλεπιδρούν τα νήματα στη μεμβράνη για να επιτρέψουν στα κύτταρα να κινούνται και να διαιρούνται.

Το νέο μοντέλο θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν τον τρόπο διαμόρφωσης των ιστών. Οι ιστοί αποτελούνται από κύτταρα που συγκρατούνται από μια μήτρα πρωτεϊνών και πολυσακχαριτών. Αυτή η μήτρα μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως ενεργός αφρός. Το νέο μοντέλο θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να καταλάβουν πώς αλληλεπιδρούν τα νήματα στο Matrix για να συγκρατήσουν τους ιστούς μαζί.

Το νέο μοντέλο είναι μια σημαντική πρόοδος στην κατανόηση των ενεργών αφρών. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες γνώσεις σε μια ποικιλία βιολογικών διεργασιών, όπως η κυτταρική κίνηση, η κυτταρική διαίρεση και ο σχηματισμός ιστών.