Θα μπορούσε ένας νέος νόμος της φυσικής να υποστηρίξει την ιδέα που ζούμε στην προσομοίωση υπολογιστών;
Μια τέτοια υπόθεση είναι η θεωρία του εγκεφάλου Boltzmann. Αυτή η θεωρία υποδηλώνει ότι σε ένα τεράστιο και άπειρο σύμπαν, οι τυχαίες διακυμάνσεις στην ακτινοβολία κοσμικού υποβάθρου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τοπικές περιοχές με την εμφάνιση τάξης, όπως το παρατηρήσιμο σύμπαν μας. Ωστόσο, αυτή η θεωρία έχει επικριθεί για τη χαμηλή πιθανότητα και την έλλειψη εμπειρικών στοιχείων.
Μια άλλη υπόθεση είναι το επιχείρημα προσομοίωσης που πρότεινε ο Nick Bostrom, φιλόσοφος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ο Bostrom υποστηρίζει ότι είναι πιο πιθανό ότι δεν ζούμε σε μια προσομοίωση, διότι θα ήταν τεχνολογικά εφικτό για προχωρημένους πολιτισμούς να δημιουργήσουν προσομοιωμένες πραγματικότητες. Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα βασίζεται στη φιλοσοφική συλλογιστική και όχι στα επιστημονικά στοιχεία.
Ενώ αυτές οι υποθέσεις παρέχουν ενδιαφέροντα πειράματα σκέψης, δεν διαθέτουν εμπειρική υποστήριξη και έχουν κερδοσκοπική φύση. Η επιστημονική μέθοδος απαιτεί αυστηρή παρατήρηση, πειραματισμό και παραπλανητικές προβλέψεις για την καθιέρωση θεωριών και νόμων της φυσικής. Μέχρι να προκύψουν εμπειρικά στοιχεία, η ιδέα ότι ζούμε σε μια προσομοίωση υπολογιστών παραμένει μια φιλοσοφική και κερδοσκοπική έννοια.
Η σύγχρονη φυσική, συμπεριλαμβανομένης της κβαντικής μηχανικής, της θεωρίας των συμβολοσειρών και των θεωριών του multiverse, παρέχει σύνθετα και συναρπαστικά μοντέλα πραγματικότητας, αλλά δεν υποστηρίζουν άμεσα την ιδέα ότι ζούμε σε προσομοίωση υπολογιστών.