Πώς ο προγραμματισμός της δράσης για το κλίμα χάνει τις ευκαιρίες μετοχών σε πολλές πόλεις της Καλιφόρνια
Ο προγραμματισμός της δράσης για το κλίμα είναι ένα βασικό εργαλείο για τις πόλεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της αλλαγής του κλίματος. Ωστόσο, πολλά σχέδια δράσης για το κλίμα αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν επαρκώς την ισότητα, αφήνοντας πίσω τους τους πιο ευάλωτους κατοίκους.
Στην Καλιφόρνια, ένα κράτος που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της δράσης για το κλίμα, μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο το 19% των σχεδίων δράσης για το κλίμα της πόλης αναφέρουν ειδικά την ισότητα. Και ακόμη και μεταξύ των σχεδίων που αναφέρουν την ισότητα, πολλοί δεν διαθέτουν συγκεκριμένες στρατηγικές για την επίτευξη δίκαιων αποτελεσμάτων.
Αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, καθώς η αλλαγή του κλίματος αναμένεται να έχει δυσανάλογη επίδραση στις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος και τις κοινότητες του χρώματος. Αυτές οι κοινότητες είναι συχνά πιο ευάλωτες στις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, όπως η ακραία θερμότητα, η πλημμύρα και η ατμοσφαιρική ρύπανση. Είναι επίσης λιγότερο πιθανό να έχουν τους πόρους για να προσαρμοστούν σε αυτές τις αλλαγές.
Τα σχέδια δράσης για το κλίμα που δεν απευθύνονται σε μετοχές μπορούν πραγματικά να επιδεινώσουν αυτές τις ανισότητες. Για παράδειγμα, οι πολιτικές που προάγουν την ενεργειακή απόδοση μπορούν να οδηγήσουν σε υψηλότερο κόστος στέγασης, το οποίο μπορεί να μετατοπίσει τους κατοίκους χαμηλού εισοδήματος. Ομοίως, οι πολιτικές που προωθούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, αλλά αυτές οι θέσεις εργασίας συχνά δεν είναι προσβάσιμες σε εργαζόμενους χαμηλής ειδίκευσης.
Για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, τα σχέδια δράσης για το κλίμα πρέπει να αναπτυχθούν με μετοχές στο προσκήνιο. Αυτό σημαίνει να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των ευάλωτων κοινοτήτων σε όλες τις πτυχές της διαδικασίας σχεδιασμού, από τον καθορισμό στόχων έως την ανάπτυξη στρατηγικών για την εφαρμογή πολιτικών.
Συγκεκριμένα, τα σχέδια δράσης για το κλίμα πρέπει:
* Ρύθμιση στόχων μετοχών: Τα σχέδια θα πρέπει να καθορίζουν συγκεκριμένους στόχους για τη μείωση των ανισοτήτων στις κλιματικές επιπτώσεις και τη βελτίωση της ευημερίας των ευάλωτων κοινοτήτων.
* Ανάπτυξη στρατηγικών μετοχών: Τα σχέδια θα πρέπει να περιλαμβάνουν συγκεκριμένες στρατηγικές για την επίτευξη στόχων μετοχικού κεφαλαίου, όπως η επένδυση σε οικονομικά προσιτή στέγαση, η παροχή κατάρτισης εργασίας για εργαζόμενοι χαμηλής ειδίκευσης και η αύξηση της πρόσβασης σε χώρους πρασίνου.
* Εφαρμογή πολιτικών μετοχών: Τα σχέδια θα πρέπει να περιλαμβάνουν πολιτικές που αντιμετωπίζουν ρητά τις ανησυχίες για την ισότητα, όπως η απαίτηση των προγραμματιστών να περιλαμβάνουν προσιτή στέγαση σε νέα έργα ή παροχή οικονομικής βοήθειας σε κατοίκους χαμηλού εισοδήματος για βελτιώσεις της ενεργειακής απόδοσης.
Λαμβάνοντας αυτά τα βήματα, οι πόλεις μπορούν να διασφαλίσουν ότι ο σχεδιασμός δράσης για το κλίμα είναι ένα εργαλείο για τη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και βιώσιμου μέλλοντος για όλους τους κατοίκους.
Εδώ είναι μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς ο προγραμματισμός της δράσης για το κλίμα μπορεί να χάσει τις ευκαιρίες μετοχών:
* Μεταφορά: Τα σχέδια δράσης για το κλίμα συχνά επικεντρώνονται στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη μεταφορά προωθώντας τα ηλεκτρικά οχήματα και τη δημόσια συγκοινωνία. Ωστόσο, αυτά τα μέτρα μπορεί να είναι μη προσβάσιμα για κατοίκους χαμηλού εισοδήματος, οι οποίοι είναι πιο πιθανό να βασίζονται σε παλαιότερα, λιγότερο αποδοτικά οχήματα.
* Στέγαση: Τα σχέδια δράσης για το κλίμα περιλαμβάνουν συχνά πολιτικές για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης στα κτίρια. Ωστόσο, αυτές οι πολιτικές μπορούν να οδηγήσουν σε υψηλότερο κόστος στέγασης, το οποίο μπορεί να μετατοπίσει κατοίκους χαμηλού εισοδήματος.
* Εργασίες: Τα σχέδια δράσης για το κλίμα συχνά δημιουργούν θέσεις εργασίας στον τομέα της καθαρής ενέργειας. Ωστόσο, αυτές οι θέσεις εργασίας συχνά δεν είναι προσβάσιμες σε εργαζόμενους χαμηλής ειδίκευσης, οι οποίοι είναι πιο πιθανό να είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι.
* Πράσινα διαστήματα: Τα σχέδια δράσης για το κλίμα περιλαμβάνουν συχνά πολιτικές για την αύξηση των χώρων πρασίνου στις πόλεις. Ωστόσο, αυτοί οι χώροι πρασίνου βρίσκονται συχνά σε πλούσιες γειτονιές, οι οποίες μπορούν να διαχωρίσουν περαιτέρω τις πόλεις και να περιορίσουν την πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους για τους κατοίκους χαμηλού εισοδήματος.
Αντιμετωπίζοντας αυτά τα κενά μετοχικού κεφαλαίου, ο σχεδιασμός δράσης για το κλίμα μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και βιώσιμου μέλλοντος για όλους τους κατοίκους.
