Τα σχέδια Net Zero παρουσιάζουν περιορισμένη φιλοδοξία κλίματος στις «υπολειπόμενες» εκπομπές
Για να προχωρήσουμε πραγματικά προς τις εκπομπές καθαρού μηδενικού, απαιτούνται σημαντικές μειώσεις των εκπομπών σε όλους τους τομείς, ιδιαίτερα τους τομείς της βιομηχανίας και των μεταφορών που είναι συνήθως δύσκολο να μειωθούν. Χωρίς σαφή σχέδια για την εξάλειψη αυτών των υπολειμματικών εκπομπών, οι στόχοι Net-Zero κινδυνεύουν να μην είναι τίποτα περισσότερο από άδειες υποσχέσεις.
Ακολουθούν ορισμένα συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς τα καθαρά μηδενικά σχέδια συχνά αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν υπολειπόμενες εκπομπές:
αντισταθμίσεις άνθρακα :Πολλά σχέδια Net Zero βασίζονται σε αντισταθμίσεις άνθρακα για να αντισταθμίσουν τις συνεχιζόμενες εκπομπές σε δύσκολους τομείς. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα και η ακεραιότητα των αντισταθμίσεων άνθρακα είναι συχνά αμφισβητήσιμες και μπορούν να οδηγήσουν σε πράσινο πλύσιμο και να υπονομεύσουν τις πραγματικές μειώσεις των εκπομπών.
Μη ρεαλιστικές παραδοχές τεχνολογίας :Ορισμένα προγράμματα καθαρού μηδενικού σχεδίου αναλαμβάνουν ταχεία ανάπτυξη και ανάπτυξη μη αποδεδειγμένων τεχνολογιών, όπως η σύλληψη και η αποθήκευση άνθρακα (CCS) και τα καύσιμα με βάση το υδρογόνο. Αυτό εισάγει σημαντική αβεβαιότητα σχετικά με τη σκοπιμότητα και τα χρονοδιαγράμματα των σχεδίων.
Έλλειψη τομεακών λεπτομερειών :Πολλά σχέδια net-zero δεν διαθέτουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι εκπομπές θα μειωθούν σε συγκεκριμένους τομείς, ειδικά εκείνες που είναι παραδοσιακά δύσκολο να αποκλειστούν, όπως η βαριά βιομηχανία, η αεροπορία και η ναυτιλία. Αυτό καθιστά δύσκολη την αξιολόγηση της αξιοπιστίας και της φιλοδοξίας των σχεδίων.
Αποκλεισμός της διεθνούς αεροπορίας και αποστολής :Ορισμένα προγράμματα Net Zero αποκλείουν τις διεθνείς εκπομπές αεροπορίας και ναυτιλίας, οι οποίες αντιπροσωπεύουν σημαντικό μέρος των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Εξαιρώντας αυτούς τους τομείς, τα σχέδια υποτιμούν την πραγματική πρόκληση να φτάσουν στο Net Zero.
Συμπερασματικά, η έλλειψη ολοκληρωμένων σχεδίων για την αντιμετώπιση των υπολειμματικών εκπομπών αποτελεί μείζονα ανησυχία όταν πρόκειται για την αξιολόγηση της ακεραιότητας και της φιλοδοξίας των καθαρών μηδενικών δεσμεύσεων και στρατηγικών. Για την αποτελεσματική καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, είναι ζωτικής σημασίας για τις κυβερνήσεις και τους οργανισμούς να αναπτύξουν λεπτομερή, ρεαλιστικά και μετασχηματιστικά σχέδια που εξασφαλίζουν βαθιές μειώσεις εκπομπών σε όλους τους τομείς, χωρίς να βασίζονται σε μη αποδεδειγμένες τεχνολογίες ή αντισταθμίσεις άνθρακα.