Η NASA κρυφάκουσε τον Ήλιο και έφτιαξαν ένα βίντεο για να το ακούσετε κι εσείς

Με λίγη βοήθεια από τη NASA, μπορείτε τώρα να ακούσετε το βρυχηθμό του ήλιου — και είναι υπέροχο.

Αν και δεν το ακούτε ποτέ, ο Ήλιος είναι πραγματικά πολύ δυνατός. Αυτό το τεράστιο σώμα υπερθερμασμένου, συντηγμένου πλάσματος, είναι γεμάτο με κυματισμούς και κύματα που δημιουργούνται από τις ίδιες διαδικασίες που παράγουν το φως και τη θερμότητά του - και όπου υπάρχει κίνηση, υπάρχει ήχος. Ωστόσο, δεν μπορούμε ποτέ να το ακούσουμε, καθώς η τεράστια έκταση του τίποτα μεταξύ της Γης και του Ήλιου λειτουργεί ως τέλειος ακουστικός μονωτήρας.

Ωστόσο, με ορισμένα από τα δεδομένα της ESA (Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας) και με μια μεγάλη μαγεία της NASA, μπορείτε τώρα να ακούσετε τον Ήλιο να αναδεύεται σε όλο του το (εκπληκτικά ήρεμο) μεγαλείο του.

Άκουσέ με να βρυχομαι (σιγά)

Αυτό στο οποίο αναφέρεται ο Young είναι τα σεισμικά κύματα, ένα είδος ακουστικών κυμάτων - το ίδιο είδος κίνησης που προκαλεί σεισμούς σε βραχώδεις πλανήτες - που σχηματίζονται και διαδίδονται μέσα στον Ήλιο. Υποθετικά, αν κοιτούσατε το αστέρι με γυμνό μάτι, θα μπορούσατε πραγματικά να δείτε αυτά τα κύματα να κυματίζουν στο σώμα και την επιφάνειά του. Τα αστέρια σχηματίζονται από ένα πολύ πιο ρευστό υλικό από τους περισσότερους πλανήτες, και έτσι ο όγκος τους ρέει πιο εύκολα κάτω από την ταλάντευση των σεισμικών κυμάτων — κουνώντας ακριβώς όπως ένα τρυπημένο μπλοκ Jell-O.

Όπως οι περισσότεροι από εμάς μάθαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να κοιτάξει απευθείας τον Ήλιο για πολύ. Ευτυχώς για εμάς, η ESA ξεκίνησε πρόσφατα μια μοναδική αποστολή:έστειλε το Parker Solar Probe να εκτοξεύεται προς το αστέρι μας. Χρησιμοποιώντας το όργανό του SOHO Michelson Dopler Imager (MDI), ο ανιχνευτής κατέγραψε αυτές τις κινήσεις μέσα στον Ήλιο. Οι ερευνητές της NASA και του Πειραματικού Εργαστηρίου Φυσικής του Στάνφορντ επεξεργάστηκαν αργότερα σε ένα soundtrack.

Δεν είναι μισό κακό, όσον αφορά τις μελωδίες. Πραγματικά το βρίσκω αρκετά χαλαρωτικό. Δείτε το:

[panel style=”panel-info” title=”Άκου να βρυχομαι” footer=””]

Οι ήχοι που ακούτε στο κλιπ της NASA παράγονται από τις κινήσεις του πλάσματος μέσα στον Ήλιο. Αυτές είναι οι ίδιες διεργασίες που δημιουργούν τοπικά μαγνητικά πεδία μέσα στο αστέρι και σπρώχνουν την ύλη προς την επιφάνεια, προκαλώντας ηλιακές κηλίδες, ηλιακές εκλάμψεις ή εκτοξεύσεις μάζας στεμμάτων — τη γενέτειρα του διαστημικού καιρού.

Τα διαστημικά καιρικά φαινόμενα σχετίζονται με έντονες εκρήξεις ακτινοβολίας, στις οποίες είναι ευαίσθητα πολύπλοκα τεχνολογικά συστήματα. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος της υποδομής μας, από δορυφόρους — και μαζί τους, δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, GPS και άλλους τύπους επικοινωνίας — μεταφορές και δίκτυα ισχύος.[/panel]

Χρειάστηκε πολλή δουλειά για να μετατραπούν οι αναγνώσεις από τον Πάρκερ σε κάτι αξιοποιήσιμο. Ο Alexander Kosovichev, ένας φυσικός στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, επεξεργάστηκε τα ακατέργαστα δεδομένα SOHO MDI υπολογίζοντας τον μέσο όρο των δεδομένων ταχύτητας Doppler στον ηλιακό δίσκο και στη συνέχεια διατηρώντας μόνο χαμηλούς βαθμούς. Αυτές οι λειτουργίες χαμηλού βαθμού είναι ο μόνος τύπος σεισμικών κυμάτων των οποίων η συμπεριφορά μέσα στα αστέρια είναι γνωστή και προσβάσιμη στους ηλιοσεισμολόγους. Στη συνέχεια, διέκοψε οποιαδήποτε παρεμβολή, όπως ήχους που δημιουργούνται από το σφύριγμα των οργάνων μέσα στο σκάφος. Στη συνέχεια φιλτράρει τα δεδομένα για να καταλήξει με αδιάκοπα ηχητικά κύματα.

Ενώ οι επιστήμονες πιθανώς απολαμβάνουν ένα groovy κομμάτι όπως και οι υπόλοιποι από εμάς, το soundtrack έχει στην πραγματικότητα πρακτικές εφαρμογές. Αναλύοντας τους ήχους, οι ερευνητές μπορούν να πάρουν μια πολύ ακριβή εικόνα των αναταράξεων στο εσωτερικό του Ήλιου μας — πολύ πιο ακριβή από ό,τι θα μπορούσαν να δώσουν προηγούμενες παρατηρήσεις.

Μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση των κινήσεων μέσα στον Ήλιο θα μπορούσε να επιτρέψει στους ερευνητές να προβλέψουν καλύτερα διαστημικά καιρικά φαινόμενα.

Ιστορία μέσω της NASA.