Το JWSTs Sunshield αναπτύχθηκε με επιτυχία, περνώντας το σημαντικό ορόσημο
Σαν ένα λουλούδι που ξεδιπλώνεται, το μεγαλύτερο και πιο περίπλοκο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκευάστηκε ποτέ έχει αναπτύξει πλήρως την ηλιοφάνεια του μεγέθους του γηπέδου τένις, εξασφαλίζοντάς του τη δροσερή ζώνη που χρειάζεται για να λειτουργεί σε υπέρυθρα μήκη κύματος. Η διαδικασία διήρκεσε μια ημέρα περισσότερο από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί, αλλά μετά από 14 χρόνια καθυστέρηση, η αποβίβαση από το έδαφος που φαίνεται ασήμαντο, και η ομάδα χειρισμού μπορεί τώρα να στραφεί στην επόμενη εργασία της ανάπτυξης καθρέφτη. Μετά από αυτό, το μόνο που θα σταθεί ανάμεσα στο πανίσχυρο τηλεσκόπιο και τις πρώτες παρατηρήσεις θα είναι μια ώθηση στην τελική του τροχιά...ω, και μήνες βελτιστοποίησης της απόδοσης. Είκοσι πέντε χρόνια και αμέτρητες αποτυχίες από την πρώτη έγκριση του JWST, η εμπιστοσύνη αυξάνεται.
-Με έναν καθρέφτη επτά φορές μεγαλύτερο από αυτόν του Hubble, το JWST ώθησε το μέγιστο μέγεθος που θα μπορούσε να μεταφερθεί σε έναν πύραυλο Ariane 5. Τα μελλοντικά τηλεσκόπια μπορεί να συνδεθούν μεταξύ τους από εξαρτήματα που μεταφέρονται χωριστά, αλλά η προγραμματισμένη τροχιά του JWST στο σημείο Lagrange 2 του συστήματος Γης-Ήλιου σήμαινε ότι αυτό δεν ήταν πραγματικά βιώσιμο με την τρέχουσα τεχνολογία.
Ως εκ τούτου, το JWST έπρεπε να συσκευαστεί σφιχτά, με τις ασπίδες και τους καθρέφτες μήκους 22 μέτρων να ανοίγουν μια φορά με ασφάλεια πάνω από την ατμόσφαιρα της Γης, συμπεριλαμβανομένης μιας απόστασης μεταξύ των ασπίδων και του κύριου τηλεσκοπίου για να αποτραπεί η μεταφορά θερμότητας.
Πριν από την εκτόξευση, η διαδικασία ανάπτυξης πολλαπλών σταδίων ηλιοπροστασίας αναγνωρίστηκε ως ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο μέρος της διαδικασίας. Όταν το JWST βρίσκεται στη θέση του, πολύ πιο έξω από το Hubble, οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να το διορθώσουν, επομένως όλα πρέπει να λειτουργούν τέλεια την πρώτη φορά. Η ανάγκη να βεβαιωθούμε ότι θα άνοιγε η ηλιοπροστασία ήταν ένας από τους λόγους που η εκτόξευση καθυστέρησε τόσες φορές. Η ανάπτυξη κράτησε μια ολόκληρη εβδομάδα. Αν αυτό ακούγεται υπερβολικό, έπρεπε να λειτουργήσουν 400 τροχαλίες, 139 μηχανισμοί απελευθέρωσης, 90 καλώδια, 70 μεντεσέδες και οκτώ κινητήρες ανάπτυξης, με ελάχιστα έως καθόλου περιθώρια λάθους. Διεξήχθη εντός των 12 ημερών των Χριστουγέννων, είναι μεγαλύτερο έργο από το να τσακώνετε όλους αυτούς τους άρχοντες που πηδούν και τις πέρδικες σε αχλαδιές.
Η διαδικασία πλήρους ανάπτυξης του ηλιοπροστασίας καθυστέρησε για μια μέρα για να διασφαλιστεί ότι οι κινητήρες που θα έδιναν τη σωστή τάση στα καλώδια ήταν στις ιδανικές θερμοκρασίες.
Τώρα, ωστόσο, όλα αυτά είναι πίσω μας, με τη NASA να ανακοινώνει την επιτυχή ολοκλήρωση.
-Αν και οι καθρέφτες πρέπει επίσης να ξεδιπλωθούν, ξεκινώντας από το δευτερεύον, ο Αναπληρωτής Διευθυντής της NASA για τη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής Δρ Thomas Zurbuchen περιέγραψε το ηλιακό ασπίδα ως την «πιο απαιτητική ανάπτυξη» του JWST και χαρακτήρισε την επιτυχία του:«Μια απίστευτη απόδειξη της ανθρώπινης εφευρετικότητας και δεξιότητα μηχανικής που θα επιτρέψει στον Webb να επιτύχει τους επιστημονικούς του στόχους.»
Ακόμη και όταν το JWST εισαχθεί με ασφάλεια στην τροχιά του - προγραμματισμένο για 18 ημέρες από τώρα - οι παρατηρήσεις δεν μπορούν να ξεκινήσουν αμέσως. Αντίθετα, το τηλεσκόπιο θα πρέπει να συνεχίσει να κρυώνει καθώς οι ασπίδες εμποδίζουν τη νέα θερμότητα από τον Ήλιο και ακτινοβολεί αυτό που απέκτησε πριν σηκωθούν. Στη συνέχεια, τα οπτικά πρέπει να ευθυγραμμιστούν (οι ιδιοκτήτες των τηλεσκοπίων της πίσω αυλής γνωρίζουν τον πόνο) και τα όργανα να βαθμονομηθούν. Αυτό θα μπορούσε να πάρει άλλους πέντε μήνες πριν ξεκινήσουν οι κατάλληλες παρατηρήσεις, επομένως είναι εξίσου καλά η αναμενόμενη λειτουργική ζωή του τηλεσκοπίου διπλασιάστηκε στα 10 χρόνια.