Για πρώτη φορά ποτέ ένα διαστημόπλοιο «Άγγιξε τον Ήλιο»

Όταν η NASA ανακοίνωσε τον ανιχνευτή της να μελετήσει τον Ήλιο από κοντινές αποστάσεις ρεκόρ, ένας από τους δεδηλωμένους στόχους της ήταν να δειγματίσει το ηλιακό στέμμα, που αναφέρεται υποβλητικά ως «αγγίζοντας τον Ήλιο». Θα υπήρχε, ωστόσο, ένα χάσμα μεταξύ της επίτευξης αυτού του στόχου και της γνώσης ότι συνέβη. Τώρα η διαστημική υπηρεσία επιβεβαίωσε ότι το Parker Solar Probe εισήλθε στο στέμμα τον Απρίλιο, συλλέγοντας δεδομένα που θα μελετηθούν για πολλά χρόνια, ίσως τελικά να λύσουν το μακροχρόνιο ερώτημα γιατί το στέμμα είναι θερμότερο από την επιφάνεια του Ήλιου.

Ανακοινώθηκε στο Physical Review Letters, το πέρασμα από το στέμμα είναι το πρώτο για ένα ανθρωπογενές όργανο, προσθέτοντας στην ήδη ρεκόρ αποστολής της Parker Solar Probe.

Καθώς δεν είναι συμπαγής, ο Ήλιος δεν έχει ένα ξεκάθαρο όριο ως προς το πού σταματά και πού αρχίζει το διάστημα. Το στέμμα αναφέρεται ως ατμόσφαιρα του Ήλιου και αντιπροσωπεύει την περιοχή στην οποία το ηλιακό υλικό περιορίζεται από τη βαρύτητα και τα μαγνητικά πεδία. Πέρα από αυτό, ο ηλιακός άνεμος αναλαμβάνει, στέλνοντας υλικό μόνιμα προς τα έξω από τον Ήλιο, αντί να μετακινείται με ποδήλατο προς και μακριά όπως συμβαίνει μέσα στο στέμμα.

Ενώ οι αστρονόμοι ήταν βέβαιοι ότι υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ του στέμματος και του ηλιακού ανέμου, γνωστή ως κρίσιμη επιφάνεια του Alfvén, δεν ήταν σίγουροι για τη θέση του, με εκτιμήσεις που κυμαίνονταν από 6,9-13,8 εκατομμύρια χιλιόμετρα (4,3 έως 8,6 εκατομμύρια μίλια) από την επιφάνεια του Ο ήλιος. Επιπλέον, γνωρίζουν ότι ο σωστός αριθμός θα ήταν μόνο ένας μέσος όρος, με το στέμμα να διαστέλλεται και να συστέλλεται σαν μια κονσέρτινα που παίζεται ακατάστατα. Το αν μια συγκεκριμένη τροχιά διέρχεται από αυτήν θα μπορούσε να εξαρτηθεί από το χρόνο της πτήσης της.

Στις 28 Απριλίου, ο Πάρκερ απείχε 13 εκατομμύρια χιλιόμετρα (8,1 εκατομμύρια μίλια), ή 18,8 ηλιακές ακτίνες, από την επιφάνεια του Ήλιου και συνάντησε σωματίδια και μαγνητικές συνθήκες που αναμένεται να βρεθούν μέσα στο στέμμα. Το συμβάν δεν ανακοινώθηκε αμέσως επειδή χρειάστηκε λίγος χρόνος για την επεξεργασία των δεδομένων και οι επιστήμονες της NASA θέλησαν στη συνέχεια να ελέγξουν διεξοδικά τα ευρήματά τους αντί να κάνουν μια πρόωρη ανακοίνωση.

«Το Parker Solar Probe «αγγίζει τον Ήλιο» είναι μια μνημειώδης στιγμή για την ηλιακή επιστήμη και ένα πραγματικά αξιοσημείωτο επίτευγμα», δήλωσε ο Δρ Thomas Zurbuchen της NASA σε μια δήλωση. "Όχι μόνο αυτό το ορόσημο μας παρέχει βαθύτερες γνώσεις για την εξέλιξη του Ήλιου μας και τις επιπτώσεις του στο ηλιακό μας σύστημα, αλλά όλα όσα μαθαίνουμε για το δικό μας αστέρι μας διδάσκουν επίσης περισσότερα για τα αστέρια στο υπόλοιπο σύμπαν."

Η εξερεύνηση της κορώνας από τον Πάρκερ ξεκίνησε πολύ πριν φτάσει. Οι μαγνητικές δομές, γνωστές ως switchbacks, κάνουν ζιγκ ζακ μέσω του ηλιακού ανέμου. Το 2019 ο Parker αποκάλυψε ότι αυτά είναι πολύ πιο συνηθισμένα από ό,τι αναγνωριζόταν προηγουμένως. Έκτοτε, ο Parker έχει πλησιάσει αρκετά ώστε να αποκαλύψει τουλάχιστον ορισμένες ανατροπές που ξεκινούν από την ηλιακή επιφάνεια και είναι ασυνήθιστα πλούσιοι σε ήλιο.

Ο ανιχνευτής πέρασε ακόμη και μέσα από ένα «ψευδορέμα» μια τεράστια δομή που ακτινοβολεί από την επιφάνεια του Ήλιου που παρατηρείται κατά τη διάρκεια ολικών εκλείψεων. Μέσα στο ψευδοstreamer, ο Parker βρήκε ότι οι ταραχώδεις συνθήκες της κορώνας είχαν ηρεμήσει, με πιο αργά κινούμενα σωματίδια και λιγότερες εναλλαγές. Η ομάδα του Parker το αποδίδει σε μαγνητικά πεδία αρκετά ισχυρά ώστε να κυριαρχούν στην κίνηση των σωματιδίων.

Ακόμη και στο αρχικό πέρασμα, ο Πάρκερ μπήκε και βγήκε από το στέμμα αρκετές φορές, αντανακλώντας την κυματιστή φύση της κρίσιμης επιφάνειας του Alfvén και τη ρηχότητα του περάσματος.

Ωστόσο, τον περασμένο μήνα ο Πάρκερ πέρασε αρκετά πιο κοντά στην επιφάνεια του Ήλιου. Είναι πιθανό ότι αυτό το πέρασμα περιελάμβανε ένα πολύ μεγαλύτερο πέρασμα μέσω του κορώνα, με συνοδευτικά πιο λεπτομερή δεδομένα. Υπό την προϋπόθεση ότι μπορεί να αντισταθεί στην καυτή ζέστη, τα μελλοντικά περάσματα θα φέρουν τον Parker πιο κοντά, φτάνοντας σχεδόν τη μισή απόσταση από το πέρασμα του Απριλίου. Σε συνδυασμό με μια συνολική τάση επέκτασης του κορώνα καθώς η δραστηριότητα κινείται προς το επόμενο ηλιακό μέγιστο, μπορούμε να περιμένουμε πολύ πιο εις βάθος εξερευνήσεις.

Ίκαρε, το όνειρό σου εκπληρώθηκε.