Τι είναι το Ζωδιακό Φως; Πότε και πώς να το δείτε

Το ζωδιακό φως είναι μια τριγωνική λευκή λάμψη ορατή πριν την αυγή και μετά το σούρουπο που εκτείνεται από τον Ήλιο κατά μήκος του ελλειπτικού επιπέδου προς τον ζωδιακό κύκλο. Η λάμψη ονομάζεται επίσης ψευδή αυγή . Το ζωδιακό φως είναι πιο λαμπρό μετά το σούρουπο στο δυτικό (βόρειο ημισφαίριο) ή πριν από την αυγή στο ανατολικό (νότιο ημισφαίριο) για περίπου ένα μήνα πριν και μετά την εαρινή ισημερία ή πριν από την αυγή στο βόρειο ημισφαίριο και μετά το σούρουπο στο νότιο ημισφαίριο γύρω από το φθινοπωρινή ισημερία. Ωστόσο, τα τηλεσκόπια και η φωτογραφία time-lapse μπορούν να πάρουν τη λάμψη το μεγαλύτερο μέρος του έτους, καλύπτοντας όλο το μήκος του ουρανού κατά μήκος του ζωδιακού κύκλου. Το ζωδιακό φως αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος του φωτός σε μια σκοτεινή νύχτα χωρίς φεγγάρι.

Πώς να δείτε το ζωδιακό φως

Η προβολή του ζωδιακού φωτός απαιτεί έναν σκοτεινό ουρανό, επομένως δεν είναι ορατός εντός των πόλεων ή όταν το φεγγάρι είναι επάνω. Είναι πιο φωτεινό πιο κοντά στον ισημερινό, αλλά εξακολουθεί να είναι ορατό στα μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη. Στο βόρειο ημισφαίριο, αναζητήστε τη λάμψη μετά τη δύση του ηλίου την άνοιξη (δείχνοντας προς τον αστερισμό του Ταύρου) ή πριν από την ανατολή του ηλίου το φθινόπωρο. Στο νότιο ημισφαίριο, αναζητήστε τη λάμψη πριν την ανατολή του ηλίου την άνοιξη και μετά τη δύση του ηλίου το φθινόπωρο. Αυτό που ψάχνετε είναι ένα είδος λυγισμένου τριγώνου ή στήλης λευκού ή κιτρινωπού φωτός με γωνία προς τον ζωδιακό κύκλο. Ενώ κοιτάτε, ελέγξτε την περιοχή του νυχτερινού ουρανού απέναντι από τον Ήλιο για να δείτε αν μπορείτε να εντοπίσετε το gegenschein. Το gegenschein είναι ένα ελαφρώς φωτεινότερο οβάλ φωτός που προκαλείται από το πίσω διάσπαρτο ηλιακό φως.

Λόγος για το ζωδιακό φως

Το ζωδιακό φως προέρχεται από το ηλιακό φως που διασκορπίζει τα σωματίδια σκόνης στο ζωδιακό σύννεφο. Το ζωδιακό νέφος είναι μια περιοχή σωματιδίων που επιπλέουν στο χώρο μεταξύ των πλανητών. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαπλανητικής σκόνης βρίσκεται εντός του επιπέδου του ηλιακού συστήματος, επομένως το ζωδιακό φως εμφανίζεται κατά μήκος της εκλειπτικής ή του επιπέδου της τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο.

Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η συνολική μάζα του ζωδιακού νέφους είναι περίπου η μάζα ενός αστεροειδούς με ακτίνα 15 χιλιομέτρων και πυκνότητα περίπου 2,5 g/cm. Κάποτε, οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι αστεροειδείς και οι κομήτες ήταν το υλικό πηγής για τη σκόνη. Όμως, πρόσφατα δεδομένα που συλλέχθηκαν από το διαστημόπλοιο Juno δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της σκόνης εμφανίζεται κατά μήκος της τροχιάς του Άρη. Η πιθανή εξήγηση είναι ότι τα σωματίδια ξεφεύγουν από την ατμόσφαιρα του Άρη από τις μεγάλες καταιγίδες σκόνης του πλανήτη.

Αναφορές

• Espy, Ashley J.; Dermott, S.; Kehoe, T. J. (Σεπτέμβριος 2006). «Προς ένα παγκόσμιο μοντέλο του ζωδιακού νέφους». Δελτίο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας . 38 :557.
• Pavlov, Alexander A. (1999). «Ακτινοβολημένα διαπλανητικά σωματίδια σκόνης ως πιθανή λύση για το παράδοξο δευτερίου/υδρογόνου των ωκεανών της Γης». Journal of Geophysical Research:Planets . 104 (Ε12):30725–28. doi:10.1029/1999JE001120
• Peucker-Ehrenbrink, Bernhard; Schmitz, Birger (2001). Συσσώρευση εξωγήινης ύλης σε όλη την ιστορία της γης . Πηδών. ISBN 978-0-306-46689-2.
• Reach, W. T. (1997). «Το δομημένο ζωδιακό φως:παρατηρήσεις IRAS, COBE και ISO». Η διάχυτη υπέρυθρη ακτινοβολία και η ακτινοβολία . 124:1.