Ναζί, μαγεία και Μακαρθισμός:η σκοτεινή ιστορία της πρώιμης αμερικανικής εξερεύνησης του διαστήματος

Δεν είναι όλες οι αποκαλύψεις για το διάστημα για εξωπλανήτες ή αρχαίο νερό στον Άρη. Ανακαλύπτουμε επίσης περισσότερα για την ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος - για το πώς συνέβη και τι παρακίνησε τους πρώτους πρωτοπόρους πυραύλων. Και γίνεται σαφές ότι μερικοί από τους πιο σημαντικούς μηχανικούς έχουν γραφτεί έξω από την ιστορία.

Η συμβατική ονομαστική κλήση των πυραύλων στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινά με τον Robert H. Goddard, έναν μυστικοπαθή φυσικό του Πανεπιστημίου Clark που πειραματίστηκε με την υγρή πρόωση. Για τον Γκόνταρντ, ο στόχος ενός πυραύλου ήταν να φτάσει σε «ακραία υψόμετρα», αν και ποτέ δεν το κατάφερε ο ίδιος.

Ακολουθεί ο Wernher von Braun, ο αρχιτέκτονας του ναζιστικού V-2 που στη συνέχεια σχεδίασε το όχημα εκτόξευσης Saturn V που μετέφερε την Αμερική στη Σελήνη.

Αλλά ανάμεσα σε αυτά τα δύο βρίσκεται ένας άλλος μηχανικός, ο Frank J. Malina, ο οποίος έχει σε μεγάλο βαθμό ξεχαστεί. Γιατί;

Το διάστημα είναι πολιτικό

Όπως πάντα στην ιστορία της επιστήμης, το ερώτημα για το ποιος θα μείνει στη μνήμη δεν αφορά μόνο τεχνικές ή εννοιολογικές συνεισφορές. Έχει επίσης να κάνει με το αν η επιστημονική ιστορία ταιριάζει με τις αξίες και τα ιδανικά εκείνων που έχουν τη δύναμη να το πουν.

Σκεφτείτε τον Frank Malina, έναν ένθερμο μεταπτυχιακό φοιτητή στο Caltech της Pasadena. Σε αντίθεση με τον Goddard, ο WAC Corporal με υγρή πρόωση ήταν ο πρώτος αμερικανικός πύραυλος που έφτασε σε ακραία ύψη. Εκτοξεύτηκε στα 73 χιλιόμετρα σε σύγκριση με τα 2,5 χιλιόμετρα του Γκόνταρ.

Ο Frank Malina, ωστόσο, δεν είναι σχεδόν γνωστός – παρά το γεγονός ότι ίδρυσε το Εργαστήριο Αεριωθούμενης Προώθησης της NASA. Ο αντιφασιστικός ακτιβισμός του στα τέλη της δεκαετίας του 1930 τον έφερε στην προσοχή των υπηρεσιών ασφαλείας στην εποχή του McCarthy.

Στη μέση του Διαστημικού Αγώνα Ψυχρού Πολέμου, λίγοι ήθελαν να γιορτάσουν έναν αντιρατσιστή αγωνιστή. Άλλωστε, κάτι τέτοιο έμοιαζε επικίνδυνα κομμουνιστικό. Η επιπλοκή; Τα πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα αρχεία του FBI δείχνουν ότι ο Frank Malina ήταν πραγματικά μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Ο Wernher von Braun, αντίθετα, μπορεί να ήταν αντισημιτικό μέλος των SS, αλλά ήταν ένθερμα αντικομμουνιστής. Οι ναζιστικές του πολιτικές αποσκευές δεν φαινόταν να τον βάραιναν:Ο Walt Disney έστειλε τον φον Μπράουν στα σαλόνια καθώς οι πράκτορες του FBI κάθονταν σε ένα αυτοκίνητο έξω από το σπίτι της Μαλίνα. Ο Frank Malina τελικά έφυγε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, στενοχωρημένος που ο πύραυλός του προοριζόταν να είναι πολεμικό όπλο και όχι όχημα για την επιστήμη.

Οι Ναζί βοήθησαν την Αμερική να φτάσει στη Σελήνη

Δεν είναι ακριβώς είδηση ​​ότι ο αμερικανικός στρατός μετέφερε τον φον Μπράουν και άλλους 1.600 μηχανικούς από τη Γερμανία στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την κατάρρευση του Τρίτου Ράιχ. Και, ναι, αυτή η ομάδα πράγματι συνέβαλε διαμορφωτικά στο πρόγραμμα Apollo.

Μεταξύ αυτών ήταν ο Άρθουρ Ρούντολφ, ο διευθυντής του έργου για τους κινητήρες Saturn V («Διάβασα Mein Kampf και συμφώνησε με πολλά πράγματα σε αυτό», είπε ο Ρούντολφ σε έναν δημοσιογράφο το 1985, «Τα πρώτα έξι χρόνια του Χίτλερ, μέχρι να ξεκινήσει ο πόλεμος, ήταν πραγματικά υπέροχα»).

Διαβάστε περισσότερα για σπουδαίους επιστήμονες από την ιστορία:

• Lise Meitner:η πυρηνική πρωτοπόρος που δραπέτευσε από τους Ναζί
• Wally Funk:μια ιστορία σεξισμού στον αγώνα για το διάστημα

Αλλά η ομάδα V-2, πολλοί από τους οποίους είναι αμετανόητοι Ναζί, έχουν την τάση να επισκιάζουν τα μηχανικά επιτεύγματα του Εργαστηρίου Jet Propulsion. Πολλές σημαντικές εξελίξεις πυραύλων – επιτυχημένα ηλεκτρονικά συστήματα καθοδήγησης, προωθητικά στερεάς κατάστασης, υπεργολικά προωθητικά που καίγονται κατά την επαφή – ήταν εγχώρια καλλιέργεια στις Ηνωμένες Πολιτείες και όχι προερχόμενα από το V-2.

Η εφεύρεση των προωθητικών στερεών πυραύλων παρουσίαζε μαγεία αλλά και επιστήμη

Ένας από τους βασικούς εφευρέτες των προωθητικών στερεών πυραύλων ήταν ο Jack Parsons, ένας αυτοδίδακτος χημικός, ο οποίος είναι πλέον τόσο γνωστός για τις αποκρυφιστικές δραστηριότητές του όσο και για τη συνεισφορά του στην πρακτική πυραύλων. Ένας θιασώτης του Άγγλου τελετουργού Άλιστερ Κρόουλι, ο Πάρσονς απήγγειλε τον Ύμνο στον Παν του Κρόουλι ενώ διεξήγαγε στατικές δοκιμές των συσκευών πυραύλων του Jet Assisted Take-off (JATO) το 1941.

Ο συνεργάτης του Parsons Frank Malina απέδωσε τα «ποιητικά πνεύματα» του φίλου του ως επιρροή στην αντισυμβατική επιστημονική σκέψη του Parsons. Από πολλές απόψεις, ωστόσο, αυτές οι ασυνήθιστες πεποιθήσεις παραπέμπουν στην πρώιμη σύγχρονη προέλευση της επιστήμης – μια εποχή κατά την οποία πρόσωπα όπως ο Φράνσις Μπέικον και ο Ισαάκ Νεύτων κατανοούσαν την επιστήμη και τη μαγεία ως συμμαχικές και όχι αντίθετες έρευνες στον φυσικό κόσμο.

Η Malina ήταν πάντα πρόθυμη να πιστώσει τις συνεισφορές του Parsons στον πυραυλικό τομέα, χωρίς να γνωρίζει ότι ο Parsons, στην πραγματικότητα, ενημέρωνε για τη Malina στο FBI. Παραλλαγές των «χυτεύσιμων» στερεών προωθητικών της Parsons χρησιμοποιούνται τώρα σε οτιδήποτε, από καθίσματα εκτοξευτήρα έως πυρηνικούς πυραύλους Trident.

Ο αμερικανικός μακαρθισμός ώθησε το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα

Μεταξύ των στενότερων συναδέλφων του Frank Malina ήταν ο Κινέζος πυραυλογράφος Hsue-Shen Tsien (τώρα Qian Xuesen), ο οποίος, μαζί με τη Malina και τον διδακτορικό τους επιβλέποντα στο Caltech, Theodore von Kármán, πρωτοστάτησαν σε ορισμένες από τις θεωρητικές εργασίες για την πρόωση πυραύλων.

Ο Τσιέν, επίσης, εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα το 1938 σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει την άνοδο του φασισμού στο εξωτερικό και τον φυλετικό διαχωρισμό στο εσωτερικό στην Καλιφόρνια. Ήταν μια εποχή που η άνοδος της ναζιστικής Γερμανίας έκανε έναν τέτοιο πολιτικό ακτιβισμό να φαίνεται επείγων.

Αλλά στα τέλη της δεκαετίας του 1940, αυτού του είδους η πεποίθηση έγινε κατανοητή πολύ διαφορετικά. Η ιδέα των «κόκκινων» που εργάζονται με απόρρητες στρατιωτικές πληροφορίες προκάλεσε ανησυχίες σχετικά με την κατασκοπεία.

Ο διευθυντής του JPL Louis G. Dunn ήταν ιδιαίτερα καχύποπτος με τους συναδέλφους τους τους οποίους θεωρούσε «σίγουρες αριστερούς». Τον Ιανουάριο του 1949, ο Dunn είπε στο FBI ότι πίστευε ότι ορισμένοι μηχανικοί στο JPL μπορεί να είναι κατάσκοποι, ξεχωρίζοντας Εβραίους και Κινέζους μηχανικούς - συμπεριλαμβανομένου του H.S. Tsien.

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Tsien συμμετείχε σε κατασκοπεία, αλλά η περίπτωσή του παρουσίαζε πρόβλημα για την κυβέρνηση των ΗΠΑ:θα έπρεπε να τον απελάσουν για να δείξουν την εγχώρια σκληρότητά τους στον κομμουνισμό; Ή κρατήστε τον στην Καλιφόρνια, μήπως η πείρα του χρησιμοποιηθεί για την κομμουνιστική αντίπαλό τους Κίνα;

Ακούστε το Science Focus Podcast επεισόδια για την προσγείωση στη Σελήνη:

• Γιατί η προσγείωση στη Σελήνη εξακολουθεί να ισχύει 50 χρόνια μετά; – Kevin Fong
• Η νοοτροπία πίσω από την προσγείωση στη Σελήνη – Richard Wiseman

Οι ΗΠΑ επέλεξαν την απέλαση, παραδίδοντας την τεχνογνωσία στην Κίνα για να ξεκινήσει το δικό της πρόγραμμα πυραύλων. Ο πρωθυπουργός Zhou Enlai ήταν ευχαριστημένος:η Κίνα έγινε από χώρα ικανή να παράγει ποδήλατα και απλό αυτοκίνητο στην τρίτη χώρα που στέλνει ανεξάρτητα ανθρώπους σε τροχιά.

Δεν είναι τυχαίο ότι, νωρίτερα φέτος, όταν η Κίνα προσγείωσε επιτυχώς ένα rover στην μακρινή πλευρά του φεγγαριού, επέλεξε να βάλει στόχο τον κρατήρα von Kármán – ένα λιγότερο από λεπτό νεύμα στο πώς ο αμερικανικός αντικομμουνισμός ώθησε την Κίνα στο διάστημα. P>

Αυτό που θεωρείται «διάστημα» και τα όρια της Γης έχουν αλλάξει

Το WAC Corporal του Frank Malina μπορεί να εκτοξεύτηκε στα 73 χιλιόμετρα το 1945, αλλά δεν θεωρείται ο πρώτος πύραυλος στο διάστημα. Αυτή η τιμή ανήκει στο γερμανικό V-2 που πέρασε το κατώφλι των 100 χιλιομέτρων, τον σύγχρονο ορισμό του διαστήματος, το 1944.

Υπάρχει μια περιπλοκή:ο σύγχρονος ορισμός του χώρου - η γραμμή Kármán - διευθετήθηκε μόλις το 1963, και ακόμη και αυτό είναι σε κάποιο βαθμό ένα «λαϊκό θεώρημα». Είναι μια ιδέα που προέκυψε σε μια διάσκεψη όταν ο von Kármán υποστήριξε ότι, σε αυτό το ύψος, η ατμόσφαιρα γίνεται πολύ αραιή για να υποστηρίξει αεροναυτικές πτήσεις.

Παρόλο που η γραμμή Kármán έχει γίνει ο τυπικός ορισμός του διαστήματος, μια πρόσφατη πρόταση του αστροφυσικού του Χάρβαρντ Τζόναθαν ΜακΝτάουελ προτείνει τη μείωση του στα 80 χιλιόμετρα. Η λογική είναι ότι αυτό είναι το χαμηλότερο υψόμετρο στο οποίο ένας δορυφόρος μπορεί ακόμα να περιφέρεται γύρω από τη Γη.

Τίποτα από αυτά δεν αλλάζει την υπεροχή του V-2. Αλλά όταν το WAC Corporal της Malina «συνδυάστηκε» με ένα V-2 για να δημιουργήσει τον προφυλακτήρα δύο σταδίων Wac Corporal το 1949, έφτασε σε υψόμετρο ρεκόρ σχεδόν 400 km – το υψηλότερο υψόμετρο που επιτεύχθηκε τότε.

Μερικοί παρατηρητές εκείνη την εποχή θεώρησαν ότι αυτό το ταξίδι, αντί για το V-2 του 1944, ήταν η πρώτη φορά που ένας πύραυλος διέφυγε σωστά από τη Γη, φτάνοντας σε αυτό που τότε ονομαζόταν «εξωγήινος χώρος». Δεν είχαν άδικο, ακριβώς. Απλώς τέτοιες πτήσεις ήταν μέρος αυτού που μας βοήθησε να προσδιορίσουμε τα ασαφή όρια της Γης και του διαστήματος.

Escape from Earth:A Secret History of the Space Rocket από τον Fraser MacDonald είναι τώρα διαθέσιμο (£20, Βιβλία Προφίλ)