Πρόγραμμα NASA Artemis:Ποιος θα σχεδιάσει το επόμενο σεληνιακό προσεδάφιο;

Η NASA επέλεξε τρεις αμερικανικές εταιρείες για να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν σεληνιακά προσεδάφια που θα μπορούσαν να μεταφέρουν αστροναύτες πίσω στη Σελήνη ως μέρος του προγράμματος Artemis. Αυτές οι εταιρείες μοιράζονται τώρα συμβόλαια συνολικής αξίας 967 εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία θα χρηματοδοτήσουν το έργο 10 μηνών για να βελτιώσουν τις ιδέες τους για την προσγείωση σε συνεργασία με τη NASA.

Τον Φεβρουάριο του 2021, η NASA θα επιλέξει ποια εταιρεία ή εταιρείες θα προχωρήσουν σε αρχικές αποστολές επίδειξης.

Η μερίδα του λέοντος της σύμβασης (579 εκατομμύρια δολάρια) πηγαίνει στην Blue Origin, που ανήκει στον διευθύνοντα σύμβουλο της Amazon, Τζεφ Μπέζος. Το SpaceX του Έλον Μασκ βραβεύτηκε με 135 εκατομμύρια δολάρια και η Dynetics από το Χάντσβιλ της Αλαμπάμα θα λάβει 253 εκατομμύρια δολάρια.

Διαβάστε περισσότερα για τη NASA:

• Η NASA θα συνεχίσει την εκτόξευση αστροναυτών από το έδαφος των ΗΠΑ
• Μαρσεισμοί που προκαλούνται από τεκτονική δραστηριότητα, επιβεβαιώνει ο ανιχνευτής InSight της NASA

«Είμαστε καθ' οδόν», είπε ο Ντάγκλας Λοβέρο, αναπληρωτής διαχειριστής της NASA για τη Διεύθυνση Αποστολών Ανθρώπινων Εξερευνήσεων και Επιχειρήσεων στην Ουάσιγκτον, τη στιγμή της ανακοίνωσης. "Με αυτά τα βραβεία ξεκινάμε μια συναρπαστική συνεργασία με τους καλύτερους της βιομηχανίας για την επίτευξη των στόχων της χώρας."

Τα σχέδια είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους. Η Blue Origin αναπτύσσει ένα διαστημόπλοιο που μοιάζει με τα παλιά σχέδια του Apollo. Χρησιμοποιεί μια μονάδα καθόδου, που συνδυάζεται με μια μονάδα ανάβασης με συνδεδεμένο διαμέρισμα πληρώματος.

Η μονάδα καθόδου φέρει τους κινητήρες που απαιτούνται για την ασφαλή προσγείωση στη Σελήνη και θα μείνει πίσω όταν έρθει η ώρα να επιστρέψετε στο σπίτι. Στη συνέχεια, η μονάδα ανόδου θα ωθήσει το διαμέρισμα του πληρώματος πίσω στο διάστημα.

Η Dynetics αναπτύσσει ένα ενιαίο προσεδάφιο κατάβασης και ανάβασης που τοποθετεί τους κινητήρες και στις δύο πλευρές του θαλάμου του πληρώματος. Είναι ένα γενικό σχέδιο που θα μπορούσε να εκτοξευθεί σε έναν αριθμό εμπορικών πυραύλων και σύμφωνα με την τεκμηρίωση που δημοσίευσε η NASA κρίθηκε ότι είχε τις καλύτερες τεχνικές και διαχειριστικές αξιολογήσεις από τις τρεις επιλεγμένες προτάσεις.

Η SpaceX έχει λάβει χρηματοδότηση για το πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο σύστημα εκτόξευσης και προσγείωσης που ονομάζεται Starship. Αποτελείται από το διαστημόπλοιο Starship, που μοιάζει με τους σεληνιακούς πυραύλους που φαντάζονταν οι κινηματογραφιστές τη δεκαετία του 1950, και τον προτεινόμενο πύραυλο Super Heavy. Το Starship θα ήταν ένα πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο πυραυλικό πλοίο που ο Μασκ ελπίζει ότι θα μεταφέρει τελικά ανθρώπους στον Άρη.

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη:

• Race to the Moon:Μέσα στα σχέδια της Κίνας για την κατασκευή μιας σεληνιακής βάσης
• Γιατί πρέπει να επιστρέψουμε στη Σελήνη
• Ποιος θα είναι ο επόμενος που θα προσγειωθεί στη Σελήνη;

Το πρόγραμμα προσγείωσης της NASA στη Σελήνη ονομάζεται Άρτεμις. Το όνομα προέρχεται από την ελληνική μυθολογία, στην οποία η Άρτεμις ήταν η δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα και η θεά της Σελήνης. Το πρόγραμμα έχει δεσμευτεί να προσγειώσει την πρώτη γυναίκα και τον επόμενο άνδρα στην επιφάνεια της Σελήνης μέχρι το 2024.

Αυτός ο φιλόδοξος στόχος ανακοινώθηκε πέρυσι από τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Μάικ Πενς. Ήταν έκπληξη επειδή η NASA εργαζόταν για μια διεθνή αποστολή στη Σελήνη το 2028.

Η απόσυρση της αναμενόμενης ημερομηνίας προσγείωσης κατά τέσσερα χρόνια σημαίνει ότι το χρονοδιάγραμμα είναι τιμωρητικό, ίσως ακόμη και ανέφικτο.

Το πρόγραμμα Artemis

Για το πρόγραμμα Apollo στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, χρειάστηκαν επτά χρόνια από την εταιρεία Grumman Aircraft για να σχεδιάσει και να κατασκευάσει το σεληνιακό προσγείωση. Χρειάστηκαν επίσης περισσότερα από 21 δισεκατομμύρια δολάρια από κρατικά χρήματα. Αυτή τη φορά, η NASA δεν έχει ούτε τόσο χρόνο ούτε χρήματα.

«Προσωπικά πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος για να γίνουν τα πράγματα είναι να βάλεις έναν στόχο», λέει ο Ντέιβιντ Μπέικερ, πρώην μηχανικός της NASA που εργάστηκε στις προσγειώσεις του Απόλλωνα στο φεγγάρι και ο οποίος είναι τώρα ο συντάκτης του Spaceflight , το περιοδικό της Βρετανικής Διαπλανητικής Εταιρείας, «αλλά το να φτάσουμε στη Σελήνη μέχρι το 2028 ήταν ένα αρκετά μεγάλο έργο από μόνο του. Μπορείτε να με αποκαλέσετε κυνικό, αλλά νομίζω ότι είμαι ρεαλιστής σε αυτό."

Για να αντισταθμίσει την έλλειψη χρόνου, η NASA είπε στην ανακοίνωση της 30ης Απριλίου ότι η τεχνολογία των διαστημικών σκαφών έχει προχωρήσει από τη δεκαετία του '60 και δεν χρειάζεται να εφευρεθούν όλα τώρα. Μερικά μέρη του προσεδάφισης θα μπορούσαν απλώς να αγοραστούν «από το ράφι» και να ενσωματωθούν. Ως εκ τούτου, θα πρέπει επίσης να είναι φθηνότερο.

Για να μειώσει περαιτέρω το κόστος για τη NASA, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία συνεργάστηκε με ιδιωτικές εταιρείες που θα επωμιστούν μέρος του κόστους σε αντάλλαγμα για την υπόσχεση για προσοδοφόρα μελλοντικά συμβόλαια.

Παρόλο που η NASA δεν έχει αποκαλύψει τον ακριβή τρόπο εκτέλεσης των αποστολών Artemis, λέγοντας ότι η επεξεργασία αυτού του στόχου θα είναι μέρος των εργασιών ανάπτυξης των επόμενων 10 μηνών, έχουν πει ότι οι αποστολές είναι απίθανο να χρησιμοποιήσουν έναν διαστημικό σταθμό που αναπτύσσεται για σεληνιακή τροχιά που ονομάζεται η Πύλη Σεληνιακής Τροχιακής Πλατφόρμας.

Διαβάστε περισσότερα για τη Σελήνη:

• Ολόκληρη η επιφάνεια της Σελήνης χαρτογραφήθηκε για πρώτη φορά
• Η προέλευση της Σελήνης:η βασική ανακάλυψη

Όταν το σχέδιο επρόκειτο να προσγειωθεί το 2028, οι αστροναύτες επρόκειτο να εκτοξευθούν από τη Γη στη πρόσφατα αναπτυγμένη κάψουλα Orion της NASA και να συνδεθούν με την πύλη. Από εκεί θα μεταφέρονταν σε ένα σεληνιακό προσεδάφιο που θα λειτουργούσε σαν ταξί από τη σεληνιακή τροχιά στην επιφάνεια και πάλι πίσω.

Οι αστροναύτες στην πύλη θα μπορούσαν επίσης να οδηγούν ρόβερ από απόσταση και να εκτελούν άλλα σεληνιακά πειράματα που δεν απαιτούσαν την προσωπική τους παρουσία στην επιφάνεια.

Η NASA έχει συνάψει μια σειρά συμφωνιών με διεθνείς εταίρους, όπως τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), τη Ρωσία, την Ιαπωνία και τον Καναδά, για την προμήθεια διαφορετικών μονάδων για την πύλη. Για παράδειγμα, η ESA εργάζεται στην ενότητα υπηρεσιών Ευρωπαϊκού Συστήματος Παροχής Ανεφοδιασμού, Υποδομής και Τηλεπικοινωνιών (ESPRIT) και στη Διεθνή Ενότητα Κατοικίας (iHAB) σε συνεργασία με τους Ιάπωνες.

Όταν ανακοινώθηκε η νέα ημερομηνία του 2024, η NASA ανέθεσε γρήγορα συμβόλαια για το Power and Propulsion Element (PPE) της πύλης και τη Minimal Habitation Module (MHM) με αμερικανικές εταιρείες. Τώρα, ωστόσο, φαίνεται πιθανό ότι η αποστολή του 2024 θα παρακάμψει εντελώς τον σταθμό, αν και η NASA λέει ότι παραμένει προσηλωμένη στην κατασκευή της πύλης για την υποστήριξη μελλοντικών αποστολών.

Η πρώτη εκτόξευση στην ώθηση για προσγείωση το 2024 αναμένεται να γίνει τον Νοέμβριο του επόμενου έτους. Το Artemis I θα είναι η παρθενική πτήση του μεγάλου νέου πυραύλου της Αμερικής, του Space Launch System. Θα μεταφέρει μια άδεια κάψουλα πληρώματος Orion σε μια αποστολή 25 ημερών σε σεληνιακή τροχιά για να δοκιμάσει την κάψουλα και τον πύραυλο.

Το Artemis II θα ακολουθήσει το 2022 και θα μεταφέρει ένα τετραμελές πλήρωμα γύρω από τη Σελήνη. Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι βρίσκονται κοντά στη Σελήνη από το 1972. Η τρίτη αποστολή, η Άρτεμις ΙΙΙ, θα τοποθετήσει ανθρώπους στην επιφάνεια.

Αλλά το αμερικανικό Κογκρέσο δεν έχει ακόμη εγκρίνει τα σχέδια και τον προϋπολογισμό της NASA. Και υπάρχει ένας πολιτικός αγώνας που ξεκινά επειδή τον Ιανουάριο, ανώτερα μέλη της Επιτροπής Επιστημών της Βουλής επιδίωξαν να κατευθύνουν τη NASA να έχει την «πλήρη ιδιοκτησία» του απαραίτητου σεληνιακού προσεδάφισης ή του Human Landing System όπως προτιμά να το αποκαλεί η NASA. Προφανώς δεν είναι αυτή η διαδρομή που έχει ακολουθήσει η NASA.

Σε μια δήλωση που κυκλοφόρησε την επόμενη μέρα της ανακοίνωσης, ο πρόεδρος της Επιτροπής Επιστημών της Βουλής των Αντιπροσώπων, εκπρόσωπος Eddie Bernice Johnson (D-Texas), δήλωσε:«Είμαι προβληματισμένος που η NASA αποφάσισε να αγνοήσει την πρόθεση του Κογκρέσου και αντ' αυτού να προωθήσει την Human Landing Απονομές συστήματος για να προσπαθήσουμε να τηρήσουμε μια αυθαίρετη προθεσμία προσγείωσης το 2024.

Υπάρχουν ξεκάθαρα τόσα πολιτικά, καθώς και τεχνικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν εάν η NASA έχει πιθανότητες να φτάσει στη Σελήνη το 2024.

Ερωτήσεις και απαντήσεις αναγνωστών:Πόσος χρόνος χρειάζεται για να φτάσετε στη Σελήνη αν οδηγείτε με 60 μίλια/ώρα;

Ρωτήθηκε από:Matt B, Glastonbury

Ο αστρονόμος Φρεντ Χόιλ ήταν ο πρώτος που επεσήμανε ότι αν μπορούσατε να οδηγήσετε ένα αυτοκίνητο προς τα πάνω με 95 χλμ/ώρα (60 μίλια/ώρα), θα χρειαζόταν μόνο μία ώρα για να φτάσετε στο διάστημα.

Ωστόσο, για να φτάσετε στη Σελήνη θα χρειαζόταν λίγο περισσότερο, καθώς απέχει 400.000 χιλιόμετρα (250.000 μίλια) - περίπου 10 φορές την περιφέρεια της Γης. Έτσι, θα χρειαζόταν όσο να οδηγείτε σε όλο τον κόσμο 10 φορές - λίγο λιγότερο από έξι μήνες.

Το μόνο πραγματικό σας πρόβλημα (εκτός από την έλλειψη αέρα για τους πνεύμονές σας και την καύση της βενζίνης) θα ήταν να βρείτε ένα γκαράζ για ανεφοδιασμό - και αυτό έχει μια τουαλέτα!

Διαβάστε περισσότερα:

• Πόσων ετών είναι ο "Άνθρωπος στη Σελήνη";
• Γιατί η Σελήνη απομακρύνεται από εμάς;