Οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν το παλαιότερο γνωστό αστέρι

Μια ομάδα με επικεφαλής αστρονόμους στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας ανακάλυψε αυτό που πιστεύουν ότι είναι το αρχαιότερο αστέρι στο γνωστό Σύμπαν – που σχηματίστηκε λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι αστροφυσικοί έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν τη χημεία των παλαιότερων άστρων, δίνοντας στους επιστήμονες μια σαφέστερη ιδέα για το πώς ήταν το Σύμπαν στα σπάργανά του.

Η ανακάλυψη ήταν δυνατή χάρη στο ANU SkyMapper - ένα πλήρως αυτοματοποιημένο οπτικό τηλεσκόπιο ευρείας γωνίας 1,35 m στο Παρατηρητήριο Siding Spring στη βόρεια Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας. το τηλεσκόπιο σχεδιάστηκε για να κοιτάζει τον νότιο ουρανό αναζητώντας αρχαία αστέρια, ως μέρος ενός πενταετούς έργου. Μέχρι στιγμής, τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά.

Το αρχαίο αστέρι (SMSS J031300.36-670839.3) απέχει 6.000 έτη φωτός από εμάς – κάτι που είναι μια τεράστια απόσταση από μόνο του, αλλά πολύ κοντά σε αστρονομικούς όρους. Είναι ένα από τα 60 εκατομμύρια αστέρια που φωτογραφήθηκαν από το SkyMapper τον πρώτο χρόνο του, οπότε ήταν το τυχαίο εύρημα. Το SMSS J031300.36-670839.3 έχει επίσης πολύ υψηλότερη παροχή άνθρακα σε σύγκριση με το σίδηρο, περισσότερο από χίλιες φορές μεγαλύτερη. Εκτός από το υδρογόνο, το οποίο εμφανίστηκε στη Μεγάλη Έκρηξη, το αστέρι περιέχει επίσης άνθρακα, μαγνήσιο και ασβέστιο που θα μπορούσαν να είχαν σχηματιστεί σε μια σουπερνόβα χαμηλής ενέργειας.

Η χημεία των αρχέγονων αστεριών

Η χημική του σύσταση δείχνει ότι σχηματίστηκε στον απόηχο ενός αρχέγονου άστρου, το οποίο είχε μάζα 60 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας – επομένως είναι βασικά ένα αστέρι δεύτερης γενιάς. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε πώς οι αστρονόμοι μελετούν τη χημεία των μακρινών αστεριών (αφού προφανώς δεν μπορούν να πάνε εκεί και να πάρουν δείγματα), το κάνουν μέσω μιας τεχνικής που ονομάζεται αστρονομική φασματοσκοπία. Στην αστρονομική φασματοσκοπία, το αντικείμενο μελέτης είναι το φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, συμπεριλαμβανομένου του ορατού φωτός, το οποίο ακτινοβολεί από αστέρια και άλλα καυτά ουράνια αντικείμενα. Κρίνοντας από το μήκος κύματος που εκπέμπεται από το αστέρι, μπορεί να προκύψει μια σειρά από ιδιότητες, όπως η χημική σύνθεση, η θερμοκρασία, η πυκνότητα, η μάζα, η απόσταση, η φωτεινότητα και η σχετική κίνηση χρησιμοποιώντας μετρήσεις μετατόπισης Doppler.

Παλαιότερα πίστευαν ότι τα αρχέγονα αστέρια δεν επέζησαν από την πρώιμη περίοδο του σύμπαντος - εξαφανίστηκαν σε εξαιρετικά βίαιες εκρήξεις που μόλυναν τεράστιους όγκους διαστήματος με σίδηρο. Αλλά το αρχαίο αστέρι δείχνει σημάδια ρύπανσης με ελαφρύτερα στοιχεία όπως ο άνθρακας και το μαγνήσιο, και κανένα σημάδι ρύπανσης με σίδηρο.

Επιστημονική Αναφορά:

Εξαιρετικά Metal-Poor Stars. Μια Λευκή Βίβλος που υποβλήθηκε για Οπτική Φασματοσκοπία Υψηλής Ανάλυσης Gemini. Μια μοναδική χαμηλής ενέργειας, σιδήρου - φτωχή σουπερνόβα ως πηγή μετάλλων στο αστέρι SMSSJ031300.36 – 670839.3