Διαστρικός επισκέπτης βρέθηκε ότι δεν μοιάζει με κομήτη ή αστεροειδή

Σαν ένας οδηγός που τρέχει και τρέχει που τρέχει από τη σκηνή μιας σύγκρουσης, ο διαστρικός επισκέπτης γνωστός ως «Oumuamua» έχει βυθιστεί έξω από το ηλιακό σύστημα, αφήνοντας σύγχυση στο πέρασμά του. Οι πρώτες μετρήσεις έδειχναν ότι επρόκειτο για έναν αστεροειδή - έναν ξηρό βράχο που μοιάζει πολύ με αυτούς που βρέθηκαν σε τροχιά μεταξύ του Άρη και του Δία. Στη συνέχεια, το περασμένο καλοκαίρι, οι αστρονόμοι κατέληξαν σε μεγάλο βαθμό στο συμπέρασμα ότι αντ' αυτού επρόκειτο για έναν κομήτη — ένα παγωμένο σώμα που έπεσε έξω από τις μακρινές περιοχές ενός μακρινού πλανητικού συστήματος.

Τώρα μια νέα ανάλυση έχει βρει ασυνέπειες σε αυτό το συμπέρασμα, υποδηλώνοντας ότι ο «Οουμουαμούα μπορεί να μην είναι τελικά κομήτης. Είτε πρόκειται στην πραγματικότητα για κομήτη είτε για αστεροειδή, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο:«Ο Ουμουαμούα δεν μοιάζει με τίποτα που έχουμε δει πριν.

Το αντικείμενο εντοπίστηκε για πρώτη φορά πριν από ένα χρόνο από επιστήμονες με το τηλεσκόπιο Pan-STARRS στη Χαβάη. Το Oumuamua (μια λέξη της Χαβάης που σημαίνει «πρόσκοπος») φαινόταν αρχικά να είναι ένας βραχώδης, επιμήκης αστεροειδής, ένα στιβαρό κοσμικό πούρο.

Άλλοι αστρονόμοι εντάχθηκαν γρήγορα στο κυνήγι, μετρώντας ό,τι μπορούσαν. (Μια ομάδα εκπαίδευσε ακόμη και ραδιοτηλεσκόπια σε αυτό για να ελέγξει αν μπορεί να μεταδίδει εξωγήινες εκπομπές. Δεν ήταν.) Τον περασμένο Δεκέμβριο, μια ομάδα αστρονόμων δημοσίευσε τα ηλεκτρομαγνητικά φάσματα του Oumuamua, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διερευνήσουν τι αποτελείται ένα αντικείμενο . Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πάγοι με οργανικό υλικό παρόμοιο με εκείνους που παρατηρούνται στους κομήτες στο ηλιακό μας σύστημα κρύβονται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του Oumuamua. ότι ο πάγος θα μπορούσε να έχει επιβιώσει από ένα μακρύ διαστρικό ταξίδι.

Εξέτασαν επίσης την περιστροφή του Oumuamua. Πολλοί αστεροειδείς τείνουν να περιστρέφονται γύρω από τον μακρύ άξονά τους σαν ένα ποδοσφαιρικό ποδοσφαίρου που πετάγεται με έμπειρο τρόπο. «Η Oumuamua, αντίθετα, έπεσε σαν λανθασμένη πάσα από τον Charlie Brown.

Λίγους μήνες αργότερα, μια άλλη συνεργασία διαπίστωσε ότι ο «Οουμουαμούα δεν έλκονταν απλώς από τη βαρύτητα του ήλιου. Αντίθετα, επιταχύνθηκε ελαφρώς από μια αόρατη δύναμη, η οποία υποστήριξαν ότι μπορούσε να αποδοθεί μόνο σε «εκτόξευση αερίων» από κομήτη που λειτουργούσε σαν προωθητής. Με αυτές τις πρόσθετες πληροφορίες, η υπόθεση φάνηκε να έχει κλείσει. «Ο διαστρικός αστεροειδής είναι πραγματικά ένας κομήτης», ήταν ο τίτλος ενός δελτίου τύπου που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία.

Η εξήγηση φαινόταν να ταιριάζει με όσα γνωρίζουμε για το δικό μας ηλιακό σύστημα. Στο μακρινό σημείο πέρα ​​από τον Ποσειδώνα, αμέτρητοι κομήτες περιφέρονται γύρω από τον ήλιο μας. Κάθε φορά που ένας από αυτούς τους κομήτες πλησιάσει πολύ κοντά σε έναν πλανήτη, θα μπορούσε να εκτιναχθεί έξω στον γαλαξία. Αντίθετα, υπάρχουν πολύ λιγότεροι αστεροειδείς στη ζώνη των αστεροειδών και περιφέρονται πιο κοντά στον ήλιο, όπου είναι πιο δύσκολο να χτυπηθούν στο διαστρικό διάστημα. «Υπάρχουν περισσότεροι κομήτες και είναι πιο εύκολο να τους πετάξουμε μακριά από ένα πλανητικό σύστημα», δήλωσε η Ann-Marie Madigan, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Boulder. «Για τον πρώτο διαστρικό ταξιδιώτη που βλέπουμε στο ηλιακό μας σύστημα, να είναι αστεροειδής, θα ήταν συγκλονιστικό».

Ωστόσο, οι κομήτες έχουν ουρές. Και το Oumuamua, αν ήταν πράγματι φτιαγμένο από παγωμένο βράχο και προωθήθηκε από πίδακες αερίου καθώς περνούσε από τον ήλιο, θα έπρεπε να είχε εμφανίσει μια ουρά που θα έλυνε το ζήτημα της προέλευσής του. Ωστόσο, δεν βρέθηκε ποτέ ουρά.

Τώρα, σε μια νέα μελέτη που βρίσκεται υπό αξιολόγηση από ομοτίμους, ο Roman Rafikov, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, υποστηρίζει ότι οι ίδιες δυνάμεις που φαινόταν να έχουν επιταχύνει το Oumuamua — οι ίδιες δυνάμεις που θα έπρεπε επίσης να είχαν δημιουργήσει μια ουρά — θα είχαν επίσης επηρέασε την περιστροφή του. Συγκεκριμένα, η επιτάχυνση θα είχε στρέψει το Oumuamua σε τέτοιο βαθμό που θα είχε σπάσει, χωρίζοντας σε μικρότερα κομμάτια. Αν ο Oumuamua ήταν ένας κομήτης, υποστηρίζει, δεν θα είχε επιζήσει.

«Υπάρχουν πολύ ισχυρά και αδιαμφισβήτητα στοιχεία και από τις δύο πλευρές», είπε ο Ραφίκοφ. «Αν πρόκειται για αστεροειδή, τότε είναι πραγματικά ασυνήθιστο, με εξωτικά σενάρια για το σχηματισμό του». Πρότεινε ένα τέτοιο σενάριο νωρίτερα φέτος, σύμφωνα με το οποίο ένα συνηθισμένο αστέρι πεθαίνει, σχηματίζοντας έναν λευκό νάνο, και στη διαδικασία διαλύει έναν πλανήτη και εκτοξεύει τα θραύσματα καθαρά στον γαλαξία. «Ο Oumuamua είναι ένα από αυτά τα θραύσματα. "Βασικά, είναι ένας αγγελιοφόρος από ένα νεκρό αστέρι", είπε.

Εν μέρει για να βοηθήσουν στην επίλυση του αδιεξόδου, οι ερευνητές προσπάθησαν να προσδιορίσουν το αστρικό σύστημα από το οποίο προήλθε το «Oumuamua», χτενίζοντας τα πρόσφατα δημοσιευμένα δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Gaia. Ίσως προήλθε από ένα δυαδικό αστρικό σύστημα ή ένα σύστημα με έναν γιγάντιο πλανήτη, εκ των οποίων ο καθένας θα μπορούσε να εκτοξεύσει το αντικείμενο στο διαστρικό διάστημα.

Αλλά από όλα τα πιθανά υποψήφια συστήματα αστέρων, κανένα δεν έδωσε ταίριασμα. Η τροχιά του Oumuamua ήταν τουλάχιστον δύο έτη φωτός μακριά από όλους τους υποψηφίους ούτως ή άλλως - πολύ μακριά για να είναι η πηγή της. Και αν το 'Oumuamua εκτοξεύτηκε πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, όλα τα τοπικά αστέρια θα έχουν αλλάξει αρκετά από τότε. «Είναι απίθανο να μπορέσετε ποτέ να το παρακολουθήσετε σε ένα μεμονωμένο γονικό σύστημα, κάτι που είναι κρίμα, αλλά είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα», είπε ο Άλαν Τζάκσον, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο.

Τελικά η παροδική φύση των παρατηρήσεων έχει απογοητεύσει την ικανότητα των αστρονόμων να λύσουν το μυστήριο του πρώτου μας διαστρικού επισκέπτη. «Είχαμε μόνο λίγες εβδομάδες, χωρίς σχεδόν κανέναν προγραμματισμό, για να κάνουμε τις παρατηρήσεις», είπε ο Μάθιου Νάιτ, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. «Όλοι προσπαθούν να αποσπάσουν και την τελευταία λεπτομέρεια που μπορούν από τα δεδομένα που μπορέσαμε να συλλέξουμε ως κοινότητα». Εάν το Oumuamua είχε εντοπιστεί νωρίτερα ή εάν ο τυφώνας Μαρία δεν είχε βγάλει εκτός δράσης το Αστεροσκοπείο Arecibo του Πουέρτο Ρίκο, οι αστρονόμοι θα είχαν περισσότερα να συνεχίσουν.

Ένα βασικό στοιχείο για αρκετούς αστρονόμους είναι ότι οι διαστημικοί βράχοι δεν ταιριάζουν απαραίτητα σε μία από τις δύο εντελώς ξεχωριστές κατηγορίες. «Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη διαβάθμιση μεταξύ του τι είναι κομήτης και τι είναι αστεροειδής», είπε η Michele Bannister, αστρονόμος στο Queen's University του Μπέλφαστ στη Βόρεια Ιρλανδία. "Νιώθω ότι τσακωνόμαστε για ένα περιττό δυαδικό αρχείο εδώ."

Και παρόλο που ο Oumuamua ήταν ο πρώτος επισκέπτης εκτός του ηλιακού συστήματος, οι αστρονόμοι θα έχουν σύντομα περισσότερα να προβληματιστούν. Εκτιμάται ότι το Μεγάλο Συνοπτικό Τηλεσκόπιο Επιθεώρησης, που έχει προγραμματιστεί για το «πρώτο φως» το 2021 στη Χιλή, θα μπορούσε να βρίσκει έως και ένα τέτοιο αντικείμενο κάθε χρόνο για μια δεκαετία.

«Αυτό που ελπίζω να φέρει στο σπίτι ο Oumuamua είναι ότι τα πλανητικά συστήματα αναπτύσσονται και εξελίσσονται. Δημιουργούν τρισεκατομμύρια μικρούς πλανητοειδείς σε όλο τον γαλαξία και μερικοί από αυτούς θα έρχονται και θα μας επισκέπτονται κάθε τόσο», είπε ο Bannister. "Οι πλανηταίοι μας αναμφίβολα επισκέπτονται άλλα αστέρια."

Αυτό το άρθρο ανατυπώθηκε στο Wired.com και στα Ισπανικά στη διεύθυνση Investigacionyciencia.es .