Το Κέντρο Δεδομένων Διαστημικής Επιστήμης της Ιταλίας εξελίσσει το πρόγραμμα MATISSE για τη δημιουργία τρισδιάστατων προβολών ανηλίκων σωμάτων
Οι πρόσφατες διαστημικές αποστολές που είναι αφιερωμένες στην εξερεύνηση των λεγόμενων «μικρών σωμάτων» (δηλαδή, κομήτες, αστεροειδείς και νάνοι πλανήτες), που περιλαμβάνουν την ESA Rosetta και τη NASA Dawn, απαιτούνται για να αντιμετωπίσουν ένα νέο επιστημονικό και τεχνολογικό ζήτημα:μικρότερους βραχώδεις Τα αντικείμενα έχουν συχνά ακανόνιστα σχήματα στα οποία είναι δύσκολο να εφαρμοστούν δισδιάστατες προβολές που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη Γη και άλλους πλανήτες.
Ευτυχώς, οι τεχνολογικές εξελίξεις στην οπτικοποίηση υπολογιστών έχουν βοηθήσει τους ερευνητές να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα και ένας από τους κύριους παράγοντες που εμπλέκονται σε αυτό το έργο είναι το Κέντρο Δεδομένων Διαστημικής Επιστήμης της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας (SSDC – ASI).
Από το 2013, το SSDC άρχισε να αναπτύσσει το MATISSE (Πολλαπλών χρήσεων Προηγμένο Εργαλείο για τα Όργανα για την Εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος) και, κατά τη διάρκεια αρκετών ετών, το κέντρο επέκτεινε τις συνεργασίες του με επιστημονικές ομάδες που ασχολούνται με τις μελέτες δευτερευόντων σωμάτων.
Επί του παρόντος, όχι μόνο τα δεδομένα που λαμβάνονται από το MATISSE μπορούν να αναλυθούν σε προηγμένη τρισδιάστατη απεικόνιση, καθώς ο πυρήνας του εργαλείου MATISSE έχει αναπτυχθεί και γίνεται πακέτο Python 2.7 που χρησιμοποιείται ως αυτόνομο λογισμικό γραμμής εντολών.
Η εργασία που συζητήθηκε εδώ παρουσιάζει αυτές τις νέες ενημερώσεις περιγράφοντας σε βάθος το πακέτο Python (που ονομάζεται vtpMaker – διαθέσιμο κατ' απαίτηση από τον ιστότοπο SSDC) και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας ορισμένα επιλεγμένα παραδείγματα (γενικά ήδη δημοσιευμένα σε περιοδικά με κριτές ή παρουσιάζονται σε επιστημονικές συναντήσεις) για να αποδείξει η ισχύς της ανάλυσης τρισδιάστατης απεικόνισης για τέτοια αντικείμενα.
Τα κύρια αποτελέσματα που εμφανίζονται έχουν ληφθεί με το φασματόμετρο υπέρυθρης απεικόνισης VIRTIS στην αποστολή ESA Rosetta στον κομήτη 67P Churyumov-Gerasimenko. Αυτή η αποστολή απαιτούσε ρητά έναν οπτικοποιητή 3D και έναν προβολέα, καθώς το ακραίο δίλοβο σχήμα του κομήτη στόχου καθιστούσε σχεδόν άχρηστους άλλους τύπους οπτικοποιήσεων δεδομένων.
Το SSDC βοήθησε στην προβολή παρατηρήσεων τόσο στην επιφάνεια όσο και στο κώμα, παρέχοντας επίσης βίντεο που αποκαλύπτουν τον ημερήσιο κύκλο του πάγου του νερού στην επιφάνεια του κομήτη ή με έναν ψευδοτριγωνισμό, που αποτελείται από δεδομένα που ελήφθησαν σε διαφορετικές τροχιές, που δείχνουν ξεκάθαρα την επιφάνεια από την οποία φαίνεται να προέρχονται οι υδρατμοί .
Χωρίς αυτές τις λύσεις, τα δεδομένα επιφάνειας γεωγραφικά κοντά το ένα στο άλλο θα είχαν θεωρηθεί ως απομακρυσμένα, αποφεύγοντας έτσι τη δυνατότητα σωστής μελέτης τους. ή παρατηρήσεις κώματος δύσκολα θα είχαν ερμηνευθεί, χάνοντας πολύτιμες πληροφορίες.
Αποτελέσματα λήφθηκαν επίσης για την αποστολή της NASA Dawn στη Vesta και τη Ceres χρησιμοποιώντας τη σύντηξη δεδομένων μεταξύ της Κάμερας Πλαισίου και των οργάνων VIR, επιθεωρώντας φασματικές παραμέτρους κοντά στο υπέρυθρο που σχετίζονται με το άλμπεντ της επιφάνειας, βρίσκοντας έτσι τον ορυκτολογικό χαρακτηρισμό της επιφάνειας της Vesta. /P>
Ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα της όλης εργασίας που αναπτύχθηκε στο SSDC ήταν αυτό που περιγράφηκε στην ενότητα της εργασίας αφιερωμένη στην προβολή:το εργαλείο MATISSE έχει χρησιμοποιηθεί σε ένα εκπαιδευτικό υπουργικό πρόγραμμα για μαθητές γυμνασίου. Χάρη στη φιλική προς τον χρήστη διεπαφή του εργαλείου, οι μαθητές αναπαρήγαγαν με επιτυχία μια δημοσιευμένη ανάλυση των σκοτεινών περιοχών της Vesta, χρησιμοποιώντας δημόσια διαθέσιμα δεδομένα.
Οι συγγραφείς ξεκίνησαν επίσης μια επίσημη συνεργασία με ένα γυμνάσιο των ΗΠΑ για να χρησιμοποιήσουν το MATISSE σε ένα μάθημα (http://www.ssdc.asi.it/news.php#453).
Αυτά τα ευρήματα περιγράφονται στο άρθρο με τίτλο Η συμβολή SSDC στη βελτίωση της γνώσης μέσω τρισδιάστατων προβολών δεδομένων δευτερευόντων σωμάτων, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Advances in Space Research. Αυτή η εργασία διεξήχθη από τον Angelo Zinzi από το Space Science Data Center – ASI και INAF-OAR, Mauro Ciarniello, Alessandra Migliorini, Maria Teresa Capria και Ernesto Palomba από INAF-IAPS και Vincenzo Della androAongo, Vincenzo S, DelaroAndrAongoI, S, Tav Corte, Η Alessandra Rotundi από το INAF-IAPS και το Università degli Studi di Napoli «Parthenope».
