bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> αστρονομία

Το νεφέλωμα Tarantula δεν πρέπει να σχηματίζει αστέρια. Τι συμβαίνει;

Το "πρέπει" του σχηματισμού αστεριών

Το Nebula Tarantula είναι μια μεγάλη περιοχή που σχηματίζει αστέρι που βρίσκεται στο μεγάλο Magellanic Cloud, έναν μικρό γαλαξία κοντά στον Γαλαξία. Επειδή το νεφέλωμα Tarantula έχει υψηλή πυκνότητα αερίου, θα πρέπει να σχηματίζει ενεργά αστέρια. Ωστόσο, παρά το όνομα και την εμφάνισή του, το Nebula Tarantula είναι στην πραγματικότητα σε κατάσταση ηρεμίας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν σχηματίζει επί του παρόντος νέα αστέρια.

Γιατί δεν συμβαίνει;

Οι αστρονόμοι έχουν προτείνει διάφορους λόγους για τους οποίους το νεφέλωμα Tarantula μπορεί να μην σχηματίζει αστέρια:

* αστρικοί άνεμοι και ακτινοβολία: Το νεφέλωμα Tarantula περιέχει πολλά τεράστια αστέρια που εκπέμπουν έντονη ακτινοβολία και παράγουν ισχυρούς αστρικούς ανέμους. Αυτή η ακτινοβολία και αυτοί οι άνεμοι μπορούν να διαταράξουν τα σύννεφα αερίου μέσα στο νεφέλωμα, εμποδίζοντας τους να καταρρεύσουν και να σχηματίσουν νέα αστέρια.

* Ανατροφοδότηση από το Supernovae: Οι Supernovae, που είναι οι εκρήξεις τεράστιων αστεριών, μπορούν να απελευθερώσουν μια τεράστια ποσότητα ενέργειας που μπορεί να διαταράξει το σχηματισμό αστεριών. Το Nebula Tarantula έχει υψηλό ποσοστό σουπερνόβα, το οποίο μπορεί να συμβάλλει στην καταστολή του σχηματισμού αστεριών.

* Metallicity: Το Nebula Tarantula έχει σχετικά χαμηλή μεταλλικότητα, που σημαίνει ότι περιέχει μικρότερο ποσοστό στοιχείων βαρύτερο από το ήλιο. Η χαμηλή μεταλλικότητα μπορεί να αναστέλλει τον σχηματισμό ορισμένων μορίων και κόκκων σκόνης που είναι απαραίτητοι για τον σχηματισμό αστεριών.

Συμπέρασμα

Η πολύπλοκη και δυναμική αλληλεπίδραση αυτών των παραγόντων καθιστά το νεφέλα Tarantula ένα συναρπαστικό θέμα της μελέτης. Με την κατανόηση των λόγων πίσω από την τρέχουσα κατάσταση της ηρεμίας, οι αστρονόμοι μπορούν να αποκτήσουν πληροφορίες για τις διαδικασίες που ρυθμίζουν το σχηματισμό αστεριών σε ακραία περιβάλλοντα και ρίχνουν φως στην εξέλιξη των γαλαξιών.

Μοντελοποίηση ηλιακού ανέμου:Σύγκριση της ενέργειας μεταξύ ενός μεμονωμένου υγρού και ενός κινητικού εξωσφαιρικού μοντέλου

Μοντελοποίηση ηλιακού ανέμου:Σύγκριση της ενέργειας μεταξύ ενός μεμονωμένου υγρού και ενός κινητικού εξωσφαιρικού μοντέλου

Ο Parker στο ApJ 1958 ανέπτυξε τη θεωρία του υπερηχητικού ηλιακού ανέμου και προέβλεψε το γνωστό σήμερα σπειροειδές σχήμα του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Η θεωρία του για την υπερηχητική διαστολή του ηλιακού ανέμου επαληθεύτηκε παρατηρητικά λίγα χρόνια αργότερα στη δεκαετία του 1960. Από το έγγραφο τ

Η διαστημική έρευνα περισσότερο από ό,τι πληρώνει για τον εαυτό της, αλλά η έλλειψη έμπνευσης εγείρει ερωτήματα

Η διαστημική έρευνα περισσότερο από ό,τι πληρώνει για τον εαυτό της, αλλά η έλλειψη έμπνευσης εγείρει ερωτήματα

Υπό το πρίσμα των πρόσφατων περικοπών του προϋπολογισμού της NASA, πολλοί πολιτικοί, πολίτες και, ειλικρινά ως επί το πλείστον άνθρωποι που δεν είναι επιστήμονες, σκέφτονται ότι τα χρήματα πρέπει να διοχετευθούν σε άλλους περισσότερους, άμεσους στόχους:εκπαίδευση, υγεία, καταπολέμηση της ανεργίας κ.

Τώρα έχουμε μια ιδέα για το πώς είναι το εσωτερικό του Δία και πώς είναι απίστευτο

Τώρα έχουμε μια ιδέα για το πώς είναι το εσωτερικό του Δία και πώς είναι απίστευτο

Το διαστημόπλοιο Juno της NASA, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δία από το 2016, μας έστειλε πίσω μερικές απίστευτες πληροφορίες. Το εσωτερικό του Δία ήταν ένα μυστήριο για εμάς από τότε που ξεκινήσαμε να μελετάμε τον Δία το 1600, αλλά τώρα έχουμε πραγματικά μια ιδέα για το πώς είναι το εσωτερι