Η διαδικασία που προκαλεί το τέλος του σχηματισμού άστρων στους γαλαξίες, τη μετάβασή τους σε μια ανενεργή φάση και επομένως τον εικονιστικό «θάνατό» τους ήταν ένα παζλ για τους αστρονόμους και τους αστροφυσικούς εδώ και αρκετό καιρό. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι ο «γαλαξιακός θάνατος» ξεκινά με τ
Γίγαντες αερίων όπως ο Κρόνος ή ο Δίας μπορεί να μην σχηματίστηκαν από έναν πλανητικό πυρήνα, αλλά από μικροσκοπικά βότσαλα που κολλούσαν μεταξύ τους. Αυτή η θεωρία θα έλυνε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σχετικά με την κατανόησή μας για τον σχηματισμό των πλανητών:το χρονοδιάγραμμα. Το προηγούμ
Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα αστέρι που ταξιδεύει με απίστευτα 6 εκατομμύρια km/h — δέκα φορές πιο γρήγορα από το μέσο αστέρι — αφού εκτινάχθηκε από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία πριν από πέντε εκατομμύρια χρόνια. Ο Επίκουρος Καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon S
