Η νέα μελέτη μπορεί να παρέχει ενδείξεις για το πώς τα πουλιά άρχισαν να πετούν
Μια νέα μελέτη μπορεί να παρέχει ενδείξεις για το πώς τα πουλιά άρχισαν να πετούν. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, ανέλυσε τα απολιθωμένα υπολείμματα ενός πλάσματος που μοιάζει με πτηνά ηλικίας 150 εκατομμυρίων ετών που ονομάζεται _archaeopteryx_. Το _archaeopteryx_ θεωρείται ένα μεταβατικό είδος μεταξύ των δεινοσαύρων και των πτηνών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το _archaeopteryx_ είχε πολλά χαρακτηριστικά που θα του επέτρεπαν να γλιστρήσει, όπως τα μακρά φτερά στα χέρια και τα πόδια του. Ωστόσο, είχε επίσης κάποια χαρακτηριστικά που θα δυσκολευόταν να πετάξει, όπως τα βαριά οστά και μια μακρά ουρά.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το _archaeopteryx_ μπορεί να έχει χρησιμοποιήσει τα φτερά του για να γλιστρήσει από δέντρο σε δέντρο, και ότι με την πάροδο του χρόνου, τα φτερά του εξελίχθηκαν για να του επιτρέψουν να πετάξει μεγαλύτερες αποστάσεις.
Αυτή η μελέτη παρέχει νέα στοιχεία για να υποστηρίξει τη θεωρία ότι τα πουλιά εξελίχθηκαν από δεινόσαυρους. Μας βοηθά επίσης να κατανοήσουμε πώς τα πρώτα πουλιά μπορεί να έχουν εξελίξει την ικανότητα να πετάξουν.
Εδώ είναι μερικά από τα βασικά ευρήματα της μελέτης:
* Το _archaeopteryx_ είχε μακριά φτερά στα χέρια και τα πόδια του, τα οποία θα του επέτρεπαν να γλιστρήσει.
* Το _archaeopteryx_ είχε επίσης βαριά οστά και μια μακρά ουρά, η οποία θα δυσκολευόταν να πετάξει.
* Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το _archaeopteryx_ μπορεί να έχει χρησιμοποιήσει τα φτερά του για να γλιστρήσει από δέντρο σε δέντρο και ότι με την πάροδο του χρόνου τα φτερά του εξελίχθηκαν για να του επιτρέψουν να πετάξει μεγαλύτερες αποστάσεις.
* Αυτή η μελέτη παρέχει νέα στοιχεία για να υποστηρίξει τη θεωρία ότι τα πουλιά εξελίχθηκαν από τους δεινόσαυρους.
* Επίσης, μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς τα πρώτα πουλιά μπορεί να έχουν εξελίξει την ικανότητα να πετάξουν.
Το Archeopteryx είχε μακρά, πεντανικά φτερά κατά μήκος των χεριών, του σώματος και της ουράς. Τα φτερά Pennaceous αποτελούν βασικό χαρακτηριστικό των σύγχρονων πτηνών και αποτελούνται από έναν κεντρικό άξονα (Rachis) που διακλαδίζεται σε μικρότερα, μεμονωμένα φτερά (BARBS), καθιστώντας τα αποτελεσματικά για πτήση.
