Οι τρέχουσες στρατηγικές που χρησιμοποιούν δορυφορικά δεδομένα περιορίζουν την ακρίβεια των διαστημικών εκτιμήσεων για το πώς τα αερολύματα φωτίζουν τα σύννεφα
1. Μόλυνση σύννεφων: Τα σωματίδια αερολύματος και τα σύννεφα μπορούν να εμφανιστούν και τα δύο φωτεινά αντικείμενα σε δορυφορικές εικόνες, καθιστώντας δύσκολη τη διάκριση μεταξύ τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπερεκτίμηση της επίδρασης του αερολύματος στη φωτεινότητα του σύννεφου.
2. Μεταβλητότητα υπο-εικονοστοιχείων: Τα αερολύματα και τα σύννεφα μπορούν να ποικίλουν σημαντικά σε μέγεθος και πυκνότητα μέσα σε ένα μόνο δορυφορικό εικονοστοιχείο. Αυτή η μεταβλητότητα του υπο-εικονοστοιχείου μπορεί να οδηγήσει σε ανακρίβειες στην εκτίμηση της επίδρασης του αερολύματος στη φωτεινότητα του σύννεφου.
3. Μη γραμμικές αλληλεπιδράσεις: Η αλληλεπίδραση μεταξύ αεροζόλ και σύννεφων είναι πολύπλοκη και μη γραμμική. Αυτό σημαίνει ότι η επίδραση των αερολυμάτων στη φωτεινότητα του σύννεφου μπορεί να είναι δύσκολο να προβλεφθεί και μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες της ατμόσφαιρας.
4. Περιορισμοί των δορυφορικών αλγορίθμων ανάκτησης: Οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούνται για την ανάκτηση ιδιοτήτων αεροζόλ και σύννεφων από δορυφορικά δεδομένα έχουν εγγενείς αβεβαιότητες. Αυτές οι αβεβαιότητες μπορούν να επηρεάσουν την ακρίβεια των εκτιμήσεων της επίδρασης του αερολύματος στη φωτεινότητα του σύννεφου.
5. Έλλειψη επιτόπιων μετρήσεων: Τα δορυφορικά δεδομένα παρέχουν μια παγκόσμια άποψη των αερολυμάτων και των σύννεφων, αλλά δεν διαθέτουν τις λεπτομερείς πληροφορίες που μπορούν να ληφθούν από τις επιτόπιες μετρήσεις. Αυτό μπορεί να δυσχεράνει την επικύρωση των εκτιμήσεων που βασίζονται σε δορυφόρους σχετικά με την επίδραση του αερολύματος στη φωτεινότητα του σύννεφου.
Παρά τους περιορισμούς αυτούς, τα δορυφορικά δεδομένα παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τη μελέτη της αλληλεπίδρασης Aeroosol-Cloud. Συνδυάζοντας τα δορυφορικά δεδομένα με μετρήσεις επιτόπου και προσομοιώσεις μοντέλων, οι επιστήμονες εργάζονται για να βελτιώσουν την ακρίβεια των εκτιμήσεων που βασίζονται στο διαστημικό αποτέλεσμα της επίδρασης του αερολύματος στη φωτεινότητα του σύννεφου.