Το φεγγάρι δεν έχει ατμόσφαιρα, υδάτινα σώματα ή οποιαδήποτε τεκτονική δραστηριότητα. Έτσι, γίνεται ευκολότερο για τους επιστήμονες να μελετήσουν τους κρατήρες που σχηματίστηκαν πριν. Αναλύοντας το μέγεθος, το βάθος, το σχήμα, τον τύπο και την πυκνότητα των κρατήρων που σχηματίστηκαν στο φεγγάρι, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι αρκετοί τεράστιοι κρατήρες στη γη, συμπεριλαμβανομένου του κρατήρα Chicxulub, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το σκούπισμα των δεινοσαύρων πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, θα είχε κάνει παρόμοιους κρατήρες μεγάλου αντίκτυπου στη Σελήνη.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν τέτοιοι κολοσσιαίες κρατήρες επιπτώσεων στο φεγγάρι, πράγμα που σημαίνει ότι η γη διέφυγε από κάποιες επιπτώσεις αστεροειδών από ένα μικροσκοπικό κλάσμα. Ως εκ τούτου, η ύπαρξη και η ανάλυση των κρατήρων στο φεγγάρι μας βοήθησαν να κατανοήσουμε τις ιστορίες αντίκτυπου τόσο της Σελήνης όσο και της Γης.