Γιατί οι δρυοκολάπτες δεν παθαίνουν διάσειση
Στο δάσος, ακούγεται συχνά ο ήχος των δρυοκολάπτων που ραμφίζουν δέντρα με το ράμφος τους «Duk, Tuk, Tuk». Αυτός είναι ο δρυοκολάπτης που «θεραπεύει» τα άρρωστα δέντρα που προσβάλλονται από παράσιτα!
Όταν ένας δρυοκολάπτης βρίσκει έντομα σε ένα δέντρο, ραμφίζει μέσα από το φλοιό και διεισδύει στο δέντρο με μια λεπτή, αναδιπλούμενη γλώσσα με ένα κοντό ανεστραμμένο γάντζο στο μπροστινό άκρο και κολλώδες σάλιο, γαντζώνει τα έντομα και τα καταπίνει. Όταν πιάνει παράσιτα βαθιά στον κορμό, το κεφάλι και ο κορμός του βρίσκονται σε γωνία 90°, χτυπώντας και ψάλλετε, χτυπώντας, χτυπώντας, χτυπώντας... από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αν είναι σε περίοδο αναπαραγωγής, χτυπά πιο δυνατά, και χρησιμοποιεί ακόμη και τον ήχο του χτυπήματος στο ξύλο για να «τραγουδήσει» για να διαγωνιστεί για την επικράτεια.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι δρυοκολάπτες μπορούν να κάνουν περισσότερους από 500 έως 600 ήχους δρυοκολάπτη την ημέρα και η ταχύτητα κάθε ραμφίσματος φτάνει τα 555 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή 1,4 φορές την ταχύτητα του ήχου στον αέρα, ενώ η ταχύτητα του κουνήματος του κεφαλιού είναι μεγαλύτερη. , περίπου 580 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, ταχύτερη από Η ταχύτητα της σφαίρας είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν εκτινάσσεται από το θάλαμο. Κατά το ράμφισμα του ξύλου, η δύναμη κρούσης στο κεφάλι του είναι ίση με 1000 φορές τη βαρύτητα. Γιατί το κεφάλι του δρυοκολάπτη είναι ασφαλές και υγιές χωρίς διάσειση μετά από τόσο μεγάλη πρόσκρουση;
Οι επιστήμονες ανατέμνουν το κεφάλι του δρυοκολάπτη και διαπίστωσαν ότι το μυστικό του βρίσκεται στη σφιχτή αντικραδασμική συσκευή στο κεφάλι του. Το κεφάλι του δρυοκολάπτη είναι πολύ σκληρό, αλλά το κόκκαλο είναι σαν σφουγγάρι, χαλαρό και γεμάτο αέρια· υπάρχει ένα στρώμα σκληρών εξωτερικών μηνίγγων στο κέλυφος και υπάρχει ένα στενό κενό μεταξύ των εξωτερικών μηνίγγων και του εγκεφάλου, το οποίο μπορεί να αποδυναμώσει την αγωγή των κρουστικών κυμάτων. Η διατομή του κεφαλιού δείχνει ότι ο εγκεφαλικός ιστός του είναι πολύ πυκνός. Επιπλέον, υπάρχουν ισχυρά μυϊκά συστήματα και στις δύο πλευρές του κεφαλιού του δρυοκολάπτη, τα οποία παίζουν επίσης έναν αντικραδασμικό ρόλο. Με αυτόν τον τρόπο, είναι κατανοητό ότι οι δρυοκολάπτες δεν παθαίνουν διάσειση όταν κόβουν δέντρα.
