Επίπεδα Ταξονομίας που χρησιμοποιούνται στη Βιολογία

Ταξινομία είναι η πρακτική της κατηγοριοποίησης και της ονοματοδοσίας των ειδών. Η επίσημη "επιστημονική ονομασία" ενός οργανισμού αποτελείται από το γένος του και τον αναγνωριστικό του είδους σε ένα σύστημα ονομασίας που ονομάζεται διωνυμική ονοματολογία.

Το έργο του Carolus Linnaeus

Το σημερινό ταξινομικό σύστημα έχει τις ρίζες του από το έργο του Carolus Linnaeus στις αρχές του 1700. Πριν ο Linnaeus καθορίσει τους κανόνες του συστήματος ονοματοδοσίας δύο λέξεων, τα είδη είχαν μεγάλα και δυσκίνητα λατινικά πολυώνυμα που ήταν ασυνεπή και άβολα για τους επιστήμονες όταν επικοινωνούσαν μεταξύ τους ή ακόμα και με το κοινό.

Ενώ το αρχικό σύστημα του Linnaeus είχε πολύ λιγότερα επίπεδα από ό,τι το σύγχρονο σύστημα σήμερα, ήταν ένα εξαιρετικό μέρος για να ξεκινήσετε να οργανώνετε όλη τη ζωή σε παρόμοιες κατηγορίες για ευκολότερη ταξινόμηση. Χρησιμοποίησε τη δομή και τη λειτουργία των μερών του σώματος, κυρίως, για να ταξινομήσει τους οργανισμούς. Χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας και στην κατανόηση των εξελικτικών σχέσεων μεταξύ των ειδών, μπορέσαμε να ενημερώσουμε την πρακτική για να αποκτήσουμε το πιο ακριβές δυνατό σύστημα ταξινόμησης.

Το Ταξονομικό Σύστημα Ταξινόμησης

Το σύγχρονο σύστημα ταξινομικής ταξινόμησης έχει οκτώ κύρια επίπεδα (από το πιο περιεκτικό έως το πιο αποκλειστικό):Τομέας, Βασίλειο, Phylum, Class, Order, Family, Genus, Species Identifier. Κάθε διαφορετικό είδος έχει ένα μοναδικό αναγνωριστικό είδους και όσο πιο στενά συγγενεύει ένα είδος με αυτό στο εξελικτικό δέντρο της ζωής, θα περιλαμβάνεται σε μια πιο περιεκτική ομάδα με το είδος που ταξινομείται.

(Σημείωση:Ένας ευκολότερος τρόπος για να θυμάστε τη σειρά αυτών των επιπέδων είναι να χρησιμοποιήσετε μια μνημονική συσκευή για να θυμάστε το πρώτο γράμμα κάθε λέξης με τη σειρά. Αυτό που χρησιμοποιούμε είναι "Να κρατήσετε τη λίμνη καθαρή ή τα ψάρια να αρρωστήσουν ")

Τομέας

Ένας τομέας είναι το πιο περιεκτικό από τα επίπεδα (που σημαίνει ότι έχει τον περισσότερο αριθμό ατόμων στην ομάδα). Οι τομείς χρησιμοποιούνται για τη διάκριση μεταξύ των τύπων κυττάρων και, στην περίπτωση των προκαρυωτών, πού βρίσκονται και από τι αποτελούνται τα κυτταρικά τοιχώματα. Το τρέχον σύστημα αναγνωρίζει τρεις τομείς:Βακτήρια, Αρχαία και Ευκαρία.

Βασίλειο

Οι τομείς χωρίζονται περαιτέρω σε βασίλεια. Το τρέχον σύστημα αναγνωρίζει έξι βασίλεια:Eubacteria, Archaebacteria, Plantae, Animalia, Fungi και Protista.

Phylum

Η επόμενη διαίρεση θα ήταν η φυλή.

Τάξη

Διάφορες σχετικές τάξεις συνθέτουν μια ομάδα.

Παραγγελία

Οι τάξεις χωρίζονται περαιτέρω σε Παραγγελίες.

Οικογένεια

Το επόμενο επίπεδο ταξινόμησης στο οποίο χωρίζονται οι παραγγελίες είναι οι οικογένειες.

Γένος

Ένα γένος είναι μια ομάδα στενά συγγενών ειδών. Το όνομα του γένους είναι το πρώτο μέρος της επιστημονικής ονομασίας ενός οργανισμού.

Αναγνωριστικό είδους

Κάθε είδος έχει ένα μοναδικό αναγνωριστικό που περιγράφει μόνο αυτό το είδος. Είναι η δεύτερη λέξη στο σύστημα ονομασίας δύο λέξεων της επιστημονικής ονομασίας ενός είδους.