Μύκητες:Ορισμός, Τύποι, Χαρακτηριστικά &Αναπαραγωγή

Οι μύκητες είναι ευκαρυωτικοί οργανισμοί που ανήκουν στο βασίλειο των μυκήτων, μια από τις πέντε κύριες ταξινομήσεις της ζωής. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 3-4 εκατομμύρια είδη μυκήτων, αλλά λιγότερα από 150.000 έχουν ταξινομηθεί και μελετηθεί. Οι μύκητες αποτελούν ένα κρίσιμο μέρος των οικοσυστημάτων σε όλο τον κόσμο και είναι απαραίτητοι για τον κύκλο των θρεπτικών συστατικών.

Εάν έχετε κάνει ποτέ μια χαλαρωτική βόλτα μέσα σε ένα πυκνό δάσος, θα έχετε παρατηρήσει τη μεγάλη ποικιλία φυτών, που κυμαίνονται από βρύα και αμπέλια μέχρι θάμνους, θάμνους και δέντρα. Ωστόσο, τα φυτά δεν είναι τα μόνα έμβια όντα που κατοικούν στα φυσικά μέρη του κόσμου. Υπάρχει ένα ολόκληρο άλλο βασίλειο οργανισμών που σχετίζονται πιο στενά με τα ζώα παρά με τα φυτά, αν και μοιάζουν περισσότερο στην εμφάνιση με τα τελευταία. Αν και δεν μελετώνται τόσο έντονα όσο τα ζώα και τα φυτά, οι Μύκητες αποτελούν ένα κρίσιμο μέρος των οικοσυστημάτων σε όλο τον κόσμο και αξίζουν εξίσου μεγάλη προσοχή!

Τι είναι οι Μύκητες;

Οι μύκητες είναι οι ευκαρυωτικοί οργανισμοί που ανήκουν στο βασίλειο των μυκήτων, μία από τις πέντε κύριες ταξινομήσεις της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη. Μερικοί από τους πιο κοινά αναγνωρισμένους τύπους μυκήτων περιλαμβάνουν τα μανιτάρια, τις ζύμες και τις μούχλες. Μερικοί μύκητες είναι εδώδιμοι και εύκολα προσβάσιμοι, ενώ άλλοι είναι δηλητηριώδεις, μικροσκοπικοί ή εξαιρετικά σπάνιοι. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 3-4 εκατομμύρια είδη μυκήτων, αλλά λιγότερα από 150.000 έχουν ταξινομηθεί και μελετηθεί. Σε αυτό το σημείο της ταξινομικής προόδου του βασιλείου, υπάρχουν επτά κύριες φυλές μυκήτων:Ascomycota, Basidiomycota, Blastocladiomycota, Neocalllimastigomycota, Glomeromycota, Microsporidia και Chitridiomycota.

Όπως αναφέρθηκε, οι μύκητες μπορεί να έχουν κάποια ομοιότητα με τα φυτά, και στην πραγματικότητα κατηγοριοποιήθηκαν ως τέτοιοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στην πραγματικότητα έχουν περισσότερα κοινά με τα ζώα. Πρώτα και κύρια, οι μύκητες δεν φωτοσυνθέτουν, που σημαίνει ότι δεν μπορούν να παράγουν τη δική τους τροφή μέσω της απορρόφησης της ενέργειας του ήλιου. Αντίθετα, απορροφούν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά από το περιβάλλον και το περιβάλλον τους μέσω της χρήσης πεπτικών ενζύμων, παρόμοιων με τα ζώα και τις πεπτικές διαδικασίες τους. Αυτό εξυπηρετεί επίσης έναν πολύ σημαντικό σκοπό στον κόσμο, καθώς οι μύκητες είναι ο μόνος οργανισμός που μπορεί να διασπάσει τη σκληρή λιγνίνη των δέντρων. Χωρίς μύκητες, όλα τα φύλλα που έπεσαν από τα δέντρα, όπως και τα ίδια τα δέντρα, απλά θα έμεναν εκεί που έπεσαν!

Οι περισσότεροι μύκητες βρίσκονται στο χώμα ή σε νεκρή ύλη ή σε αποσύνθεση, όπου μαζεύουν την τροφή τους (από άλλη οργανική ύλη). Μπορείτε συχνά να βρείτε παραδείγματα αυτών των οργανισμών σε πεσμένα δέντρα, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργήσουν συμβιωτικές σχέσεις με φυτά και ζώα, στις οποίες θα ωφεληθούν και οι μύκητες και ο άλλος οργανισμός. Σε αντίθεση με τα ζώα, τα οποία έχουν την ελευθερία να κινούνται με τη δική τους δύναμη, οι μύκητες δεν είναι σχεδόν τόσο κινητικοί, βασιζόμενοι στην ανάπτυξη για να εξαπλωθούν σε νέες περιοχές. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα είδη που παρουσιάζουν μικρά επίπεδα κινητικότητας, συγκεκριμένα μέσω αερομεταφερόμενων ή υδάτινων σπορίων.

Λόγω της δυσδιάκριτης φύσης των μυκήτων και της προτίμησής τους για «κρυμμένα» οικοσυστήματα, μπορεί να μην παρατηρήσετε αυτούς τους οργανισμούς καθώς περνάτε δίπλα τους στη βόλτα σας στο δάσος, αλλά αν είναι είδος που παράγει καρποφόρα σώματα, δηλ. μανιτάρια, είναι πολύ πιο εύκολο. να εντοπίσετε!

Τύποι μυκήτων

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, υπάρχουν επτά κύριες φυλές στο βασίλειο των Μύκητων, μερικές από τις οποίες μπορεί να αναγνωρίσετε, αλλά άλλες που μπορεί να μην έχετε ξανακούσει ή δει ποτέ!

Ascomycota – Αυτή η ομάδα αναφέρεται συχνά ως «μύκητες σάκου» και περιλαμβάνει τις τρούφες – ένα από τα πιο ακριβά τρόφιμα στη Γη! Αυτή η διαίρεση μυκήτων τείνει να έχει φωτεινά και ζωηρά χρώματα καρποφόρα σώματα, τα οποία μπορεί να σηματοδοτούν ότι είναι επικίνδυνα και δεν πρέπει να καταναλώνονται!

Basidiomycota – Όλα τα μανιτάρια και τα μανιτάρια ανήκουν σε αυτή την ταξινόμηση, η οποία είναι η μεγαλύτερη και πιο γνωστή φυλή μυκήτων. Οι περισσότεροι από αυτούς τους μύκητες βρίσκονται κάτω από το έδαφος, καθιστώντας τους δυσδιάκριτους, αλλά τα καρποφόρα σώματα υψώνονται πάνω από το έδαφος (π.χ. μανιτάρια).

Blastocladiomycota – Πρόκειται για μύκητες που κατοικούν στο έδαφος που σπάνια εμφανίζονται πάνω από το έδαφος και απορροφούν υπολείμματα και οργανική ύλη κάθε είδους. Μερικά παραδείγματα αυτής της φυλής περιλαμβάνουν φυτικά παράσιτα που επηρεάζουν τα πάντα, από χιτίνη και κυτταρίνη μέχρι κερατίνη και γύρη.

Νεοκαλλιμαστιγομυκητίαση – Αυτοί οι μύκητες ζουν στην πεπτική οδό ορισμένων ζώων, βοηθώντας στη διάσπαση του γρασιδιού και άλλων οργανικών ουσιών. Αυτός ο μύκητας είναι περισσότερο γνωστός για την παρουσία τους στα σώματα των προβάτων, τα οποία δεν διαθέτουν τα ένζυμα για να διασπάσουν το γρασίδι, την κύρια πηγή τροφής τους.

Σπειρατομύκητα – Αυτή είναι μια μικρή και εξαιρετικά εξειδικευμένη ομάδα μυκήτων που σχηματίζουν συμβιωτικές σχέσεις με το συκώτι.

Μικροσπορίδια – Πρόκειται για μικροσκοπικούς, μονοκύτταρους μύκητες που σχηματίζουν παρασιτικές σχέσεις με σκαθάρια και άλλα μικρά έντομα.

Χιτριδιομύκητα – Αυτές είναι μερικές από τις παλαιότερες μορφές μυκήτων και είναι γνωστό ότι αφομοιώνουν μερικές από τις πιο σκληρές πρωτεΐνες, όπως η χιτίνη, η κυτταρίνη και η λιγνίνη.

Χαρακτηριστικά των μυκήτων

Πολλά από τα βασικά χαρακτηριστικά των μυκήτων εξηγήθηκαν παραπάνω, αλλά υπάρχουν μερικές άλλες πτυχές αυτού του βασιλείου που το κάνουν τόσο μοναδικό και σαφώς διαφορετικό από τα φυτά και τα ζώα.

• Οι μύκητες έχουν κυτταρικά τοιχώματα κατασκευασμένα από χιτίνη, σε αντίθεση με τα φυτά, των οποίων τα κυτταρικά τοιχώματα είναι κατασκευασμένα από κυτταρίνη, και τα ζώα, τα οποία δεν διαθέτουν καθόλου κυτταρικά τοιχώματα.
• Όπως όλα τα έμβια όντα, οι μύκητες αποθηκεύουν ενέργεια για ορισμένες μεταβολικές διεργασίες και το κύριο αποθηκευτικό τους μόριο είναι το γλυκογόνο. Αυτό είναι το ίδιο με τα ζώα, αν και τα φυτά αποθηκεύουν την ενέργειά τους σε ένα διαφορετικό μόριο - το άμυλο.
• Οι μύκητες βοηθούν στην ανακύκλωση των θρεπτικών συστατικών της νεκρής οργανικής ύλης, καθιστώντας αυτά τα θρεπτικά συστατικά διαθέσιμα στο έδαφος, έτσι ώστε η νέα ζωή να μπορεί να ανθίσει και να αναπτυχθεί. Χωρίς μύκητες, ο κύκλος των θρεπτικών συστατικών δεν θα λειτουργούσε και η ζωή δεν θα μπορούσε να ευδοκιμήσει.
• Οι μύκητες είναι σε θέση να απορροφούν θρεπτικά συστατικά απευθείας από άλλες πηγές λόγω υφών – πολύ λεπτές κλωστές που μπορούν να αναπτυχθούν και να σχηματίσουν ένα δίκτυο μυκηλίου.
• 

  (Φωτογραφία:TheAlphaWolf/Wikimedia Commons)

  Οι μύκητες έρχονται σε πολλά σχήματα και μεγέθη, που κυμαίνονται από το μικροσκοπικό έως ένα τεράστιο κομμάτι μύκητα στο Όρεγκον που καλύπτει εκπληκτικά τέσσερα τετραγωνικά μίλια!

• Μερικοί μύκητες είναι βρώσιμοι και δυνητικά ωφέλιμοι για τον άνθρωπο και τα ζώα, ενώ άλλοι (περίπου 300 μέχρι στιγμής) έχουν βρεθεί ότι είναι παθογόνοι και δυνητικά θανατηφόροι.
• Διάφορες ψυχοτρόπες και παραισθησιογόνες επιδράσεις προκαλούνται από ορισμένα μανιτάρια κατά την κατάποση, γεγονός που τα καθιστά σημαντικό μέρος των θρησκευτικών και πολιτιστικών παραδόσεων σε διάφορα μέρη του κόσμου, εκτός από τη χρήση τους ως ψυχαγωγικά ναρκωτικά.
• Οι μύκητες είτε θα απορροφήσουν θρεπτικά συστατικά απευθείας δημιουργώντας μια συμβιωτική σχέση με φυτά ή ζώα (ή ακόμα και ανθρώπους!), ενώ άλλοι θα απελευθερώσουν ένζυμα για να διασπάσουν το περιβάλλον τους προκειμένου να απορροφήσουν τα θρεπτικά συστατικά.

Αναπαραγωγή σε μύκητες

Υπάρχουν μερικοί διαφορετικοί τρόποι αναπαραγωγής των μυκήτων, συμπεριλαμβανομένης της βλαστικής αναπαραγωγής, της σεξουαλικής αναπαραγωγής και της ασεξουαλικής αναπαραγωγής.

Βλαστική αναπαραγωγή

Σε αυτή τη μορφή αναπαραγωγής, όταν οι υφές διαχωρίζονται από το υπόλοιπο μυκήλιο, μπορεί να εξελιχθεί σε νέους μύκητες που λειτουργούν ανεξάρτητα. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε κατά λάθος είτε επίτηδες. Μερικές από τις άλλες μορφές βλαστικής αναπαραγωγής περιλαμβάνουν εκβλάστηση, ριζόμορφα και σχάση. Κατά την εκκόλαψη, τα μητρικά κύτταρα σχηματίζουν ένα μικρότερο μπουμπούκι που τελικά συμπιέζεται και διαχωρίζεται. Στη σχάση, ένα μεμονωμένο κύτταρο χωρίζεται σε δύο ίδια άτομα. Η σκληρωτία είναι μια άλλη μορφή βλαστικής αναπαραγωγής που περιλαμβάνει ένα ανθεκτικό, μακρόβιο μαξιλάρι του μυκηλίου που μπορεί να παραμείνει αδρανές για μήνες ή χρόνια έως ότου οι συνθήκες ανάπτυξης είναι οι βέλτιστες.

Ασεξουαλική αναπαραγωγή

Μόλις ένα μυκήλιο μεγαλώσει σε αρκετά μεγάλο μέγεθος, θα παράγει ένα σποράγγειο - μια δομή σχεδιασμένη να απελευθερώνει σπόρια. Τα σπόρια είναι το κύριο εργαλείο της ασεξουαλικής αναπαραγωγής και είναι αναπαραγωγικά κύτταρα με παχύ κυτταρικό τοίχωμα. Αυτά τα σπόρια μπορούν να έχουν εκατοντάδες διαφορετικά σχήματα και μεγέθη και έχουν προσαρμόσει πολλούς τρόπους για να επιβιώσουν μόλις απελευθερωθούν. Τα σπόρια μπορεί να είναι είτε ενδογενή (που παράγονται εσωτερικά) είτε εξωγενή (παράγονται εξωτερικά). Μερικά σπόρια μπορούν να ζήσουν για μήνες ή χρόνια πριν αρχίσει ξανά ο κανονικός κύκλος ζωής του μύκητα. Μερικοί μύκητες μπορούν να αναπαραχθούν μόνο ασεξουαλικά, μέσω της απελευθέρωσης τέτοιων σπορίων, ενώ άλλοι μύκητες μπορούν να αναπαραχθούν τόσο ασεξουαλικά όσο και σεξουαλικά.

(Φωτογραφία:Obsidian Soul/Wikimedia Commons)

Σεξουαλική αναπαραγωγή

Υπάρχουν δύο φάσεις στον κύκλο ζωής ενός σεξουαλικά αναπαραγόμενου μύκητα - απλοειδές και διπλοειδές. Οι γαμέτες των μυκήτων είναι απλοειδείς, αλλά γίνονται διπλοειδείς κατά τη σεξουαλική σύντηξη. Οι μύκητες δεν έχουν παραδοσιακά γεννητικά όργανα, αλλά λέγεται ότι είναι διαφορετικών «στελών», δηλαδή αρσενικό και θηλυκό. Όταν και τα δύο αυτά στελέχη υπάρχουν στο ίδιο μυκήλιο, μπορεί να συμβεί σεξουαλική αναπαραγωγή κατά την οποία τα ανθηροζοειδή (αρσενικά) συγχωνεύονται με τα αυγά (θηλυκό). Σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις, η αρσενική και η θηλυκή γαμετάγγια (ο σάκος των κυττάρων όπου παράγονται οι γαμέτες) θα συγχωνευτούν πλήρως κατά τη διαδικασία της γονιμοποίησης.

Οι μέθοδοι αναπαραγωγής των μυκήτων είναι ποικίλες και ποικίλλουν ευρέως μεταξύ διαφορετικών φύλων, και επίσης υπερβαίνουν τα όρια αυτού του άρθρου. Αρκεί να πούμε ότι οι μύκητες έχουν πολλούς τρόπους για να εξασφαλίσουν τη δική τους επιβίωση και έχουν προσαρμοστεί έξοχα τα τελευταία 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Μια τελευταία λέξη προειδοποίησης

Ενώ ορισμένα μανιτάρια είναι βρώσιμα, και πολλά άλλα έχουν έντονα χρώματα και ελκυστικά, υπάρχουν εκατοντάδες δυνητικά επικίνδυνες ή θανατηφόρες ποικιλίες μυκήτων στον κόσμο. Εάν αναζητάτε τροφή για άγρια ​​μανιτάρια, να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί σχετικά με τα είδη μανιταριών που θα μαζέψετε. Η μεταφορά ενός βιβλίου αναζήτησης τροφής μανιταριών είναι μια καλή αρχή, αλλά είναι πάντα καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν ειδικό πριν φάτε μανιτάρια που έχετε μαζέψει από τη φύση. Οι παρενέργειες μπορεί να κυμαίνονται από ήπιες στομαχικές διαταραχές ή έμετο μέχρι ψυχοτρόπα αποτελέσματα, επιληπτικές κρίσεις ακόμα και θάνατο! Οι μύκητες είναι απαραίτητοι και συναρπαστικοί οργανισμοί, αλλά πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό!