Γιατί έχει σπάσει η ρίζα;
"Η ρίζα είναι σπασμένη και το μετάξι είναι συνδεδεμένο" είναι σχεδόν ένα ιδίωμα που όλοι γνωρίζουν. Είναι μια μεταφορά ότι η σχέση σπάει στην επιφάνεια, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν ακόμα άρρηκτα συνδεδεμένα. Αυτό το ιδίωμα προέρχεται από ένα οικείο φυσικό φαινόμενο, δηλαδή όταν σπάσει η φρέσκια ρίζα του λωτού, αν και το κύριο σώμα έχει διαχωριστεί εντελώς, υπάρχουν ακόμα πολλά νήματα συνδεδεμένα μεταξύ τους στο σπάσιμο. Γιατί αυτά τα νήματα είναι τόσο εύπλαστα;
Αν βάλουμε τα νήματα στο μικροσκόπιο, μπορούμε να ανακαλύψουμε το μυστήριο. Αποδεικνύεται ότι κάθε μετάξι ρίζας λωτού που μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι δεν είναι κυλινδρικό, αλλά επίπεδο και επίπεδο, το οποίο αποτελείται από 3 έως 8 λεπτότερα μετάξια. Είναι ενδιαφέρον ότι κάθε λεπτότερο σύρμα τυλίγεται σε μια σπείρα σαν ελατήριο, με μεγάλη ευελιξία. Εάν τα χέρια μας μπορούν να γίνουν αρκετά μικρά, όσο κρατάμε τις δύο άκρες του νήματος, μπορούμε να το τεντώσουμε δυνατά και θα κοντύνει ξανά όταν το αφήσουμε.
Ποια είναι λοιπόν η δομική οργάνωση των όλκιμων νημάτων; Οι βοτανολόγοι μας λένε ότι πρόκειται για ένα σύστημα μεταφοράς που ονομάζεται αγωγός, το οποίο χρησιμοποιείται ειδικά για τη μεταφορά νερού και ανόργανων αλάτων διαλυμένων στο νερό. Μερικές φορές, το εσωτερικό τοίχωμα του αγγείου του φυτού θα είναι ιδιαίτερα παχύρρευστο σε ορισμένα σημεία, εμφανίζοντας διάφορες υφές, όπως τραπεζοειδές δακτύλιο, και μερικά έχουν σχήμα διχτυού.
Αλλά το τοίχωμα του αγγείου της ρίζας του λωτού είναι πολύ ιδιαίτερο, το παχύ τμήμα είναι συνεχές και σπειροειδές, που είναι το σπειροειδές αγγείο από βοτανική άποψη. Μόλις σπάσει η ρίζα του λωτού, το παχύ ελικοειδές τμήμα του εσωτερικού τοιχώματος του αγγείου θα σπάσει, σχηματίζοντας ένα ελικοειδές νήμα με διάμετρο μόνο μερικών μικρών. Κάτω από τη δράση εξωτερικής δύναμης, αυτά τα νημάτια θα γίνουν επιμήκη «μινιατούρα ελατήρια», τα οποία δεν θα σπάσουν μέσα σε ένα συγκεκριμένο ελαστικό όριο και το τελικό τους μήκος μπορεί να φτάσει περίπου τα 10 εκατοστά. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν μόνο μετάξια στη ρίζα του λωτού, αλλά και άλλα μέρη του λωτού, όπως φύλλα, μίσχοι, μίσχοι, πέταλα, λοβοί λωτού κ.λπ., συνδέονται επίσης με νημάτια μετά το σπάσιμο, αλλά ορισμένα νημάτια είναι εξαιρετικά μικρό και δεν συγκρίνεται με το μετάξι της ρίζας του λωτού.
Το φαινόμενο των σπασμένων ριζών του λωτού δεν μπορεί παρά να θυμίσει στους ανθρώπους ένα σπάνιο φαρμακευτικό φυτό - την Eucommia. Πολλοί το έχουν δοκιμάσει.Μετά το σπάσιμο του φλοιού ή ακόμα και των φύλλων της Eucommia, θα υπάρχουν αμέτρητες έντονες λευκές κλωστές, που δείχνουν την κατάσταση του «σπασμένου δέρματος» ή των «σπασμένων φύλλων». Αν και έχει παρόμοιες εκδηλώσεις με τη ρίζα του λωτού, οι εσωτερικοί λόγοι είναι εντελώς διαφορετικοί.
Τα νήματα του Eucommia δεν είναι ιστός αγωγού, αλλά το γάλα μέσα. Επειδή υπάρχουν πολλοί γαλακτοφόροι πόροι στο φλοιό του φλοιού Eucommia, οι γαλακτοφόροι πόροι μπορούν να εκκρίνουν υγρό λευκοκυττάρων, επειδή αυτό το κυτταρικό υγρό περιέχει περισσότερα συστατικά από καουτσούκ, γι' αυτό ονομάζεται κόμμι Eucommia. Αφού σπάσει ο φλοιός του Eucommia, το νήμα από καουτσούκ συνδέεται μεταξύ των δύο τμημάτων. Γνωρίζουμε ότι το νήμα από καουτσούκ είναι γεμάτο σκληρότητα, λίγο σαν τα συνηθισμένα μας λάστιχα, οπότε ακόμα κι αν σπάσει ο φλοιός, το νήμα από καουτσούκ μέσα θα πρέπει να τραβήξει δυνατά για να σπάσει.
