Ζωντανά και μη

Στην καθημερινή μας ζωή, συναντάμε διάφορα πράγματα που δεν έχουμε την τάση να παρατηρούμε. Ο πλανήτης μας «Γη» , στο οποίο ζούμε περιτριγυρισμένοι από πολλά διαφορετικά «πράγματα» ή «είδη». Αυτά τα «πράγματα»  αποτελούνται από δύο βασικούς τύπους—«Ζωντανά» και «Μη ζωντανά» .

Καθένας από αυτούς τους τύπους είναι εντελώς διαφορετικός μεταξύ τους. Και τα δύο έχουν το δικό τους σύνολο κανόνων βάσει των οποίων κατηγοριοποιούνται μεταξύ τους. Αλλά αν κάτι υπακούει σε λίγους κανόνες, απλά δεν μπορεί να ανήκει στην κατηγορία του. Πρέπει λοιπόν να ακολουθεί όλους τους αναφερόμενους κανόνες της συγκεκριμένης κατηγορίας. Ένα ζώο ή φυτό εξακολουθεί να αποκαλείται ζωντανό πράγμα ακόμα και μετά το θάνατό του, γεγονός που δείχνει την αυστηρή κατηγοριοποίηση των δύο τύπων πραγμάτων.

Ζωντανά πράγματα:

Τα ζωντανά πράγματα είναι ζωντανά και υπάρχουν στη φύση. Αποτελούνται από μικροσκοπικές δομές, δηλαδή κύτταρα. Μόλις μεγαλώσουν, αρχίζουν να κινούνται (κίνηση). Όλα τα έμβια όντα αναπνέουν, τρώνε, μεγαλώνουν, κινούνται, αναπαράγονται και έχουν επίσης αισθήσεις, ενώ τα μη ζωντανά πράγματα δεν τρώνε, αναπτύσσονται, αναπνέουν, κινούνται και αναπαράγονται και ούτε έχουν αισθήσεις. Ας έχουμε λεπτομερείς γνώσεις σχετικά με αυτό.

Τα ζωντανά πράγματα υπάρχουν» σημαίνει ότι έχουν ζωή μέσα τους. Γνωρίζουμε ότι τα φυτά είναι επίσης ζωντανά πράγματα. Αλλά υπάρχει μια μικρή διαφορά στα χαρακτηριστικά του. Δεν μπορούν να κινηθούν, να περπατήσουν, να μιλήσουν ή να αντιδράσουν όπως ακριβώς κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Αλλά εξακολουθούν να ονομάζονται ζωντανά πράγματα μόνο επειδή αναπαράγονται και λαμβάνουν τροφή όπως και οι άνθρωποι.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των έμβιων όντων:

Τα έμβια όντα μπορούν να αναπαραχθούν, δηλαδή παράγουν νέα είδη του είδους τους μέσω της αναπαραγωγής. Όλα τα είδη ζωντανών όντων έχουν τη διάρκεια ζωής τους, δηλ. το διάστημα από τη γέννησή τους μέχρι το θάνατό τους. Ο κύκλος ζωής τους περιλαμβάνει – γέννηση, ανάπτυξη, αναπαραγωγή και θάνατο. Μέσω αυτής της αναπαραγωγής, οι γενετικές πληροφορίες περνούσαν από τον γονέα στα μικρά τους. Και αυτό είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που το διαφοροποιεί από τα μη ζωντανά πράγματα.

Τα ζωντανά πράγματα μπορούν να αναπνέουν και να αναπνέουν. Οι ζωντανοί οργανισμοί αποκτούν ενέργεια μέσω της αναπνοής, δηλαδή της κυτταρικής αναπνοής. Τα κύτταρα των ζωντανών οργανισμών χρησιμοποιούν αυτή την ενέργεια για να εκτελέσουν διάφορες λειτουργίες του σώματος. Το σώμα τους χρησιμοποιεί αυτή την ενέργεια για να παράγει νερό και διοξείδιο του άνθρακα. Είναι ένα είδος χημικής αντίδρασης. Τα αέρια μεταφέρονται επίσης μέσω της αναπνοής.

Τα ζωντανά πράγματα έχουν κίνηση, δηλ. κινούνται. Αυτό το είδος κίνησης ονομάζεται "κινητική κίνηση". Και για αυτή την κίνηση, έχουν έναν μοναδικό τύπο κινούμενων οργάνων. Διαφορετικά έμβια όντα έχουν διαφορετικούς τύπους κινητικών οργάνων. Για παράδειγμα, τα ανθρώπινα όντα κινούνται μέσα από τα πόδια τους. Μερικά ζώα χρησιμοποιούν τα χέρια και τα πόδια τους, μερικά έντομα/σκουλήκια κινούνται για να κάνουν χρήση των διαμήκων/κυκλικών μυών τους, ενώ τα φυτά ανταποκρίνονται στην κίνηση του ήλιου.

Τα ζωντανά πράγματα μπορούν ακόμη και να αισθανθούν ή να αισθανθούν το άγγιγμα και να ανταποκριθούν στα ερεθίσματα ανάλογα. Μπορούν επίσης να ανιχνεύσουν τις αλλαγές που συμβαίνουν στο περιβάλλον. Τα ζωντανά όντα μεγαλώνουν και η ανάπτυξή τους λαμβάνει χώρα σε διαφορετικές φάσεις και στάδια. Και σε κάθε φάση, αναπτύσσουν νέα χαρακτηριστικά και αρχίζουν επίσης να ωριμάζουν.

Τα ζωντανά όντα μπορούν να καταναλώνουν την τροφή τους σύμφωνα με την απαιτούμενη διατροφή τους. Ενώ τα ζώα μπορούν να καταβροχθίσουν την τροφή και να την αφομοιώσουν, τα φυτά, από την άλλη πλευρά, είναι αυτότροφα, δηλαδή φτιάχνουν την τροφή τους με τη βοήθεια της φύσης. Και αυτή η χωνεμένη τροφή στη συνέχεια αποβάλλεται μέσω της διαδικασίας «απέκκρισης».

Παραδείγματα ζωντανών όντων περιλαμβάνουν φυτά, ζώα, μικροοργανισμούς και ανθρώπους (κοινωνικά-ζωικά).

ΜΗ ΖΩΝΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ:

Τα μη ζωντανά πράγματα δεν ζουν, δηλ. δεν έχουν ζωή. Δεν έχουν κύτταρα, ούτε αναπτύσσονται ούτε παρουσιάζουν κίνηση (κίνηση). Η σημαντική διαφορά τους στα έμβια όντα είναι ότι δεν αναπαράγονται. Τα μη ζωντανά πράγματα δεν έχουν διάρκεια ζωής γιατί δεν έχουν ζωή μέσα τους. Δεν μπορούν να αναπνεύσουν καθώς δεν χρειάζονται τροφή ή ενέργεια και επομένως δεν απεκκρίνονται επίσης. Τα μη ζωντανά πράγματα μπορούν να δημιουργηθούν ή να καταστραφούν από οποιαδήποτε από τις εξωτερικές δυνάμεις.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των μη ζωντανών πραγμάτων:

Είναι άψυχα, δηλ. Δεν υπάρχει ζωή για αυτούς. Δεν παρουσιάζουν κανενός είδους μεταβολικές δραστηριότητες όπως τα ζωντανά όντα. Τα μη ζωντανά πράγματα δεν έχουν δικό τους σχήμα ή μέγεθος. Μπορούν να λάβουν τη μορφή οποιουδήποτε δοχείου στο οποίο  φυλάσσονται ή μπορούν επίσης να αλλάξουν από τις εξωτερικές δυνάμεις του περιβάλλοντος. Αναπτύσσονται όταν προστίθενται εξωτερικά υλικά σε αυτό, δηλαδή προσαύξηση. Τα μη ζωντανά πράγματα δεν πεθαίνουν ποτέ όπως δεν γεννιούνται ποτέ. Είναι αθάνατοι. Και αυτός είναι ένας παράγοντας που το διαφοροποιεί από τα ζωντανά όντα.

Ενώ τα έμβια όντα διαθέτουν θεμελιώδεις διαδικασίες της ζωής, όπως η αναπαραγωγή, η διατροφή, η απέκκριση, από την άλλη πλευρά, τα μη έμβια όντα δεν τις παρουσιάζουν.

Παραδείγματα μη ζωντανών πραγμάτων περιλαμβάνουν βράχους, νερό, βροχή, αέρα, ηλιακό φως κ.λπ.