Οι ασθενείς με λύκο πηγαίνουν σε ύφεση σε μια θεαματική δοκιμή ανοσοθεραπείας

Πέντε σοβαρά άρρωστοι ασθενείς με λύκο έχουν δει την ασθένειά τους να οδηγείται σε ύφεση μετά από μία μόνο έγχυση τροποποιημένων ανοσοκυττάρων, σε μια μικρή δοκιμή που δανείζεται από τη θεραπεία του καρκίνου για να αξιοποιήσει τα ίδια τα κύτταρα των ασθενών για τη θεραπεία της αυτοάνοσης κατάστασης.

Οι επιστήμονες αποκαλούν τα αποτελέσματα "θεαματικά" και "απίστευτα συναρπαστικά", λέγοντας ότι τα ευρήματα μπορεί να προαναγγέλλουν μια νέα εποχή διαχείρισης αυτοάνοσων ασθενειών που, όπως ο καρκίνος, είναι διαβόητα δύσκολο να αντιμετωπιστούν.

Ο λύκος είναι μια δια βίου πάθηση που, στη χειρότερη περίπτωση, προκαλεί βλάβες οργάνων πέρα ​​από τον πόνο στις αρθρώσεις και επηρεάζει περίπου 1 στους 1.000 ανθρώπους, κυρίως γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία.

Όπως πολλές άλλες αυτοάνοσες ασθένειες, οι βασικές αιτίες του λύκου παραμένουν ένας ασαφής συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.

Συμπτώματα όπως η φλεγμονή αντιμετωπίζονται συνήθως με σειρές στεροειδών και ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων που υποτάσσουν τα στοιχεία που προκαλούν την ασθένεια ενώ δεν μπορούν να τα αφαιρέσουν.

Αυτό μπορεί να αλλάξει, ωστόσο, εάν τα πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης με επικεφαλής τον ρευματολόγο Georg Schett του Πανεπιστημίου του Erlangen-Nuremberg στη Γερμανία μπορούν να αναπαραχθούν για να «επαναφέρετε» με ασφάλεια το ανοσοποιητικό σύστημα περισσότερων ασθενών με λύκο.

Εμπνευσμένοι από την επιτυχία των θεραπειών που βασίζονται σε κύτταρα που ονομάζονται θεραπείες Τ-κυττάρων με χιμαιρικούς υποδοχείς αντιγόνου (CAR) που έχουν δώσει εκπληκτικά αποτελέσματα σε καρκίνους του αίματος, οι ερευνητές δοκίμασαν μεθοδικά εάν η προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει και για τον λύκο - δοκιμάζοντας τη θεραπεία πρώτα σε ποντίκια , μετά σε έναν ασθενή και τώρα σε άλλους τέσσερις.

Οι θεραπείες CAR-T λειτουργούν συλλέγοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού ενός ασθενούς και τα κατασκευάζουν ώστε να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν αδίστακτα κύτταρα, είτε αυτά είναι καρκινικά είτε άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού, όταν εγχέονται πίσω στο σώμα.

Στην περίπτωση αυτής της συγκεκριμένης δοκιμής, η θεραπεία σχεδιάστηκε για να κυνηγήσει ορδές ελαττωματικών Β κυττάρων, ειδικά εκείνων που κοσμούνται με μια πρωτεΐνη κυτταρικής επιφάνειας που ονομάζεται CD19, η οποία σε άτομα με λύκο αντλεί αυτοαντισώματα που κατά λάθος προσκολλώνται στα κύτταρα του ίδιου του σώματος.

Ακολουθώντας εντολές, το ανοσοποιητικό σύστημα σπεύδει να επιτεθεί σε αυτούς τους ιστούς, καταστρέφοντας όργανα και προκαλώντας πόνο στις αρθρώσεις, κόπωση και δερματικά εξανθήματα.

Οι εξετάσεις αίματος έδειξαν ότι η εφάπαξ θεραπεία εξάλειψε τα λανθασμένα Β κύτταρα των ασθενών χωρίς να προκαλέσει σημαντικές παρενέργειες, μετά από τις οποίες τα αυτοαντισώματα που προκαλούν ασθένειες έπεσαν κάτω από τα ανιχνεύσιμα επίπεδα. Τα συμπτώματα των ασθενών βελτιώθηκαν επίσης τόσο πολύ που μήνες αργότερα, δεν χρειαζόταν πλέον να παίρνουν τα φάρμακα που έκαναν κάποτε για να διαχειριστούν την κατάστασή τους.

Αν και είναι πολύ νωρίς για να πούμε εάν οι ασθενείς θεραπεύτηκαν και πολύ νωρίς για να πούμε ποιο τμήμα των ασθενών με λύκο θα ανταποκρινόταν στη θεραπεία, τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά.

Οι πέντε ασθενείς (τέσσερις γυναίκες και ένας άνδρας) βρίσκονταν σε ύφεση για 5 έως 17 μήνες και σε αυτό το διάστημα, η ασθένειά τους δεν έχει υποτροπιάσει παρά την αναζωπύρωση των Β κυττάρων λίγους μήνες μετά τη θεραπεία.

Είναι πολύ σημαντικό, ότι αυτά τα νεοδημιουργημένα Β κύτταρα δεν έχουν αναδώσει τα αυτοαντισώματα που έκαναν οι δυσλειτουργικοί προκάτοχοί τους, επομένως οι ερευνητές υποψιάζονται ότι όντως πέτυχαν να επανεκκινήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών – αν και ο χρόνος θα δείξει.

«Ήμασταν πραγματικά έκπληκτοι πόσο αποτελεσματικό ήταν», είπε ο Schett στη δημοσιογράφο του STAT News Isabella Cueto. "Πρέπει να πω ότι μας έπληξε."

Ούτε η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος καταργήθηκε εντελώς. Αντίθετα, η θεραπεία κυνηγούσε επιλεκτικά τα Β κύτταρα που παράγουν αντισώματα, διατηρώντας παράλληλα την ανοσία στην ανεμοβλογιά, την ιλαρά, την παρωτίτιδα και την ερυθρά, ασθένειες κατά των οποίων οι ασθενείς είχαν προηγουμένως εμβολιαστεί.

"Αυτό φαίνεται να είναι το ιερό δισκοπότηρο της θεραπείας", δήλωσε στο STAT News ο Mark Leick, ιατρός ογκολόγος στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης που δεν συμμετείχε στη δοκιμή.

Φυσικά, η θεραπεία θα πρέπει να δοκιμαστεί σε μεγαλύτερες ομάδες ασθενών με λύκο για να διαπιστωθεί εάν η ύφεση διαρκεί και εάν λειτουργεί σε ορισμένους, όλους ή τους περισσότερους ασθενείς. Οι ερευνητές θα πρέπει επίσης να συνεχίσουν να παρακολουθούν για γνωστές παρενέργειες της θεραπείας CAR-T που σε ορισμένους ασθενείς με καρκίνο του αίματος, μπορεί να εξαπολύσουν συστηματική φλεγμονή.

Η ομάδα του Schett σχεδιάζει ήδη μια άλλη δοκιμή για να ελέγξει εάν άλλες αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και το σκληρόδερμα, μπορεί επίσης να ανταποκριθούν στη θεραπεία CAR-T. Για αρκετά χρόνια, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτό μπορεί να είναι δυνατό, και τώρα φαίνεται μια πραγματική πιθανότητα.

Ένα άλλο εμπόδιο για την ανάπτυξη της θεραπείας, ωστόσο, εάν αποδειχθεί ασφαλής και αποτελεσματική για τη θεραπεία του λύκου ή άλλων αυτοάνοσων ασθενειών, είναι το κόστος.

Δεδομένου ότι οι θεραπείες CAR-T είναι προσαρμοσμένες σε κάθε ασθενή και για να γίνουν τα τροποποιημένα ανοσοκύτταρα απαιτούνται ειδικές κατασκευαστικές ικανότητες, μπορεί να είναι εφικτό να χρησιμοποιηθούν θεραπείες CAR-T μόνο ως έσχατη λύση για ασθενείς με λύκο με σοβαρή νόσο που δεν ανταποκρίνονται σε άλλα φάρμακα .

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine.