Η μελέτη καθορίζει αν οι πολιτισμοί παίζουν παιχνίδια που αντιστοιχούν στο πόσο συνεργατικοί είναι
Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι υπάρχει μια συσχέτιση μεταξύ του τρόπου με τον οποίο είναι ο συνεργάτης μιας κουλτούρας και των τύπων παιχνιδιών που παίζουν οι άνθρωποι της. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Human Behavior, ανέλυσε δεδομένα από πάνω από 1.000 πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο και διαπίστωσε ότι εκείνοι που ήταν περισσότερο συνεταιριστικοί τείνουν να παίζουν παιχνίδια που περιλαμβάνουν ομαδική εργασία και συνεργασία, ενώ εκείνοι που ήταν λιγότερο συνεταιριστικοί τείνουν να παίζουν παιχνίδια που είναι πιο ανταγωνιστικά και ατομικιστικά.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η συσχέτιση οφείλεται στο γεγονός ότι τα παιχνίδια μπορούν να λειτουργήσουν ως ένας τρόπος για τους ανθρώπους να μάθουν και να ασκούν τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για τη συνεργασία. Στους συνεργατικούς πολιτισμούς, τα παιδιά ενθαρρύνονται να συνεργάζονται και να μοιράζονται πόρους, γεγονός που τους βοηθά να αναπτύξουν τις δεξιότητες που πρέπει να είναι επιτυχείς στις δραστηριότητες συνεργασίας αργότερα στη ζωή. Αντίθετα, σε λιγότερο συνεργατικούς πολιτισμούς, τα παιδιά ενθαρρύνονται να είναι πιο ανταγωνιστικά και ανεξάρτητα, γεγονός που μπορεί να τους οδηγήσει στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες για ατομικιστικές δραστηριότητες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η συσχέτιση μεταξύ συνεργασίας και παιχνιδιού ήταν ισχυρότερη σε κοινωνίες που είναι πολύ στρωματοποιημένες. Σε αυτές τις κοινωνίες, υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών, και οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να ανταγωνιστούν για πόρους. Ως αποτέλεσμα, τα παιχνίδια που περιλαμβάνουν την ομαδική εργασία και τη συνεργασία είναι πιο πιθανό να θεωρηθούν ως ένας τρόπος για να ισοπεδώσουν τον ανταγωνισμό και να δώσουν σε όλους την ευκαιρία να πετύχουν.
Τα ευρήματα της μελέτης έχουν επιπτώσεις στην κατανόηση του ρόλου των παιχνιδιών στην ανθρώπινη κοινωνία. Τα παιχνίδια μπορεί να είναι ένας τρόπος για τους ανθρώπους να μάθουν και να ασκούν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να είναι επιτυχείς στον πολιτισμό τους. Στους συνεργατικούς πολιτισμούς, τα παιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αναπτύξουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να συνεργαστούν και να μοιραστούν πόρους. Σε λιγότερο συνεργατικούς πολιτισμούς, τα παιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αναπτύξουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να είναι ανταγωνιστικές και ανεξάρτητες.
Τα ευρήματα της μελέτης έχουν επίσης επιπτώσεις για το σχεδιασμό των παιχνιδιών. Οι σχεδιαστές παιχνιδιών μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα ευρήματα της μελέτης για να δημιουργήσουν παιχνίδια που είναι πιο πιθανό να είναι δημοφιλή σε συγκεκριμένους πολιτισμούς. Για παράδειγμα, σε συνεργατικές κουλτούρες, τα παιχνίδια που περιλαμβάνουν την ομαδική εργασία και τη συνεργασία είναι πιθανό να είναι πιο επιτυχημένα από τα παιχνίδια που είναι πιο ανταγωνιστικά και ατομικιστικά. Σε λιγότερο συνεργατικούς πολιτισμούς, τα παιχνίδια που είναι πιο ανταγωνιστικά και ατομικιστικά είναι πιθανό να είναι πιο επιτυχημένα από τα παιχνίδια που περιλαμβάνουν την ομαδική εργασία και τη συνεργασία.
Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν μια νέα κατανόηση του ρόλου των παιχνιδιών στην ανθρώπινη κοινωνία. Τα παιχνίδια μπορεί να είναι ένας τρόπος για τους ανθρώπους να μάθουν και να ασκούν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να είναι επιτυχείς στον πολιτισμό τους. Με την κατανόηση της συσχέτισης μεταξύ συνεργασίας και παιχνιδιού, οι σχεδιαστές παιχνιδιών μπορούν να δημιουργήσουν παιχνίδια που είναι πιο πιθανό να είναι δημοφιλή σε συγκεκριμένους πολιτισμούς.
