JAWS:Πώς μας βοηθά ένα αφρικανικό ψάρι με ακτίνες
Πώς θα μπορούσε ένα ψάρι να εξελιχθεί σιαγόνες πριν από τους καρχαρίες, τα αμφίβια ή τα ερπετά; Οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι τα πρώτα σπονδυλωτά γνάθο ήταν ένας τύπος placoderm, μια εξαφανισμένη ομάδα θωρακισμένων ψαριών. Στην πραγματικότητα, το παλαιότερο απολιθωμένο με τα οστά των σιαγόνων ανήκει σε ένα placoderm που ονομάζεται Entelognathus, ένα ψάρι χωρίς σιαγόνα που έζησε περίπου 425 εκατομμύρια χρόνια πριν. Κατά τη διάρκεια των εκατομμυρίων ετών, τα οστά των σιαγόνων σε αυτά τα ψάρια συνέχισαν να εξελίσσονται, να γίνονται πολύπλοκα και ποικίλα.
Η ανακάλυψη ότι ένα είδος ψαριών με ακτινοβολία, όπως τα είδη Kneria, έχει τέτοιες αρχαίες δομές γνάθου αμφισβητεί την κατανόησή μας για το πώς οι ανατομικές δομές μπορούν να διατηρηθούν ή να τροποποιηθούν μέσω εξελικτικών διεργασιών. Είναι μια υπενθύμιση ότι η εξέλιξη δεν ακολουθεί πάντοτε μια απλή γραμμική εξέλιξη και μπορεί να υπάρχουν απροσδόκητα πρότυπα στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται και προσαρμόζονται οι οργανισμοί.
Επιπλέον, αυτή η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι η πολυπλοκότητα της εξέλιξης των γνάθων στα σπονδυλωτά θα μπορούσε να εξελιχθεί ανεξάρτητα σε διαφορετικές ομάδες ψαριών, με αποτέλεσμα τη σύγκλιση σε δομές και λειτουργίες. Αυτή η ιδέα υποστηρίζει την πολυπλοκότητα της εξελικτικής ιστορίας, όπου τα κοινά χαρακτηριστικά μπορεί να προκύψουν από διαφορετικές εξελικτικές προέλευσης.
Περαιτέρω έρευνα και πιο απολιθωμένες ανακαλύψεις θα συμβάλουν σε μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση της εξέλιξης των γνάθων και της ιστορίας των σπονδυλωτών, ενδεχομένως αποκαλύπτοντας ακόμα πιο περιπλοκές και εκπλήξεις για την πολυπλοκότητα του φυσικού κόσμου.
