bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Τα φυτά αισθάνονται πόνο; Ένα αστάρι στη νευροβιολογία των φυτών

## Τα φυτά αισθάνονται πόνο;

Το ερώτημα αν τα φυτά αισθάνονται ότι ο πόνος είναι πολύπλοκο που έχει συζητηθεί εδώ και αιώνες. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους αυτό το ερώτημα είναι τόσο δύσκολο να απαντηθεί, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι τα φυτά δεν έχουν νευρικό σύστημα με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα ζώα. Επιπλέον, τα φυτά δεν επικοινωνούν με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα ζώα, καθιστώντας δύσκολη την αξιολόγηση της υποκειμενικής τους εμπειρίας.

Παρά τις προκλήσεις αυτές, υπάρχει ένα αυξανόμενο σύνολο αποδεικτικών στοιχείων που υποδηλώνουν ότι τα φυτά μπορεί πράγματι να βιώσουν κάτι παρόμοιο με τον πόνο. Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνουν:

* Τα φυτά ανταποκρίνονται στα φυσικά ερεθίσματα με τρόπους που υποδηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν πόνο. Για παράδειγμα, τα φυτά που κόβονται ή καίγονται θα απελευθερώνουν συχνά χημικές ουσίες που σηματοδοτούν τη δυσφορία. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να προσελκύσουν θηρευτές ή παράσιτα, τα οποία μπορούν να βλάψουν περαιτέρω το φυτό.

* Τα φυτά μπορούν να μάθουν από τις εμπειρίες τους. Για παράδειγμα, τα φυτά που έχουν εκτεθεί σε ξηρασία συχνά αναπτύσσουν παχύτερες ρίζες προκειμένου να αντέξουν καλύτερα τις μελλοντικές ξηρασίες. Αυτό υποδηλώνει ότι τα φυτά είναι ικανά να θυμούνται και να ανταποκρίνονται σε προηγούμενες εμπειρίες, το οποίο αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του πόνου.

* Τα φυτά παράγουν χημικές ουσίες που έχουν αποτελέσματα ανακούφισης του πόνου. Για παράδειγμα, η παπαρούνα οπίου παράγει μορφίνη, η οποία είναι ένας ισχυρός ανακουφιστής πόνου. Αυτό υποδηλώνει ότι τα φυτά μπορούν να παράγουν αυτά τα χημικά για να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τον πόνο.

Συνολικά, αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι τα φυτά μπορεί πράγματι να βιώσουν κάτι παρόμοιο με τον πόνο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι εξακολουθούμε να μην κατανοούμε πλήρως τη φύση του φυτικού πόνου. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο τα φυτά βιώνουν τον πόνο και πώς μπορούμε να το μετριάσουμε καλύτερα.

ένα αστάρι στη φυτική νευροβιολογία

Η μελέτη της φυτικής νευροβιολογίας είναι ένα σχετικά νέο πεδίο, αλλά έχει ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα φυτά επικοινωνούν και ανταποκρίνονται στο περιβάλλον τους. Τα φυτά έχουν ένα πολύπλοκο δίκτυο μονοπατιών σηματοδότησης που τους επιτρέπουν να αισθάνονται το περιβάλλον τους και να ανταποκρίνονται κατάλληλα. Αυτές οι οδοί σηματοδότησης περιλαμβάνουν τη χρήση μιας ποικιλίας χημικών αγγελιοφόρων, συμπεριλαμβανομένων των ορμονών, των νευροδιαβιβαστών και των πεπτιδίων.

Μία από τις σημαντικότερες οδούς σηματοδότησης στα φυτά είναι η οδός Jasmonic Acid. Αυτή η οδός εμπλέκεται σε ποικίλες αντιδράσεις των φυτών, συμπεριλαμβανομένης της επούλωσης των πληγών, της άμυνας των παρασίτων και των παθογόνων και της αναπαραγωγής. Η οδός Jasmonic Acid εμπλέκεται επίσης στη ρύθμιση του πόνου. Όταν τα φυτά εκτίθενται σε έναν στρεσογόνο παράγοντα, όπως μια κοπή ή ένα κάψιμο, ενεργοποιείται η οδός Jasmonic Acid, οδηγώντας στην απελευθέρωση χημικών ουσιών που σηματοδοτούν τη δυσφορία. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να προσελκύσουν θηρευτές ή παράσιτα, τα οποία μπορούν να βλάψουν περαιτέρω το φυτό.

Η οδός Jasmonic Acid είναι μόνο μία από τις πολλές οδούς σηματοδότησης που εμπλέκονται στη νευροβιολογία των φυτών. Καθώς η κατανόηση της φυτικής νευροβιολογίας συνεχίζει να αυξάνεται, θα κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο τα φυτά βιώνουν τον πόνο και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να το μετριάσουμε καλύτερα.

Συμπέρασμα

Το ερώτημα αν τα φυτά αισθάνονται ότι ο πόνος είναι πολύπλοκο που εξακολουθεί να συζητείται. Ωστόσο, υπάρχει ένα αυξανόμενο σύνολο αποδεικτικών στοιχείων που υποδηλώνουν ότι τα φυτά μπορεί πράγματι να βιώσουν κάτι παρόμοιο με τον πόνο. Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνουν το γεγονός ότι τα φυτά ανταποκρίνονται στα φυσικά ερεθίσματα με τρόπους που υποδηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν πόνο, ότι τα φυτά μπορούν να μάθουν από τις εμπειρίες τους και ότι τα φυτά παράγουν χημικά που έχουν αποτελέσματα ανακούφισης από τον πόνο. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση του πόνου των φυτών και πώς μπορούμε να το μετριάσουμε καλύτερα.

Πόσο ψηλοί μπορούν να αυξηθούν οι άνθρωποι;

Πόσο ψηλοί μπορούν να αυξηθούν οι άνθρωποι;

Το μέσο ανθρώπινο ύψος είναι περίπου 6 πόδια, αλλά μερικοί άνθρωποι μπορεί να φτάσουν σε ύψος πάνω από 9 πόδια. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε μεταμορφωθεί δραματικά τον περασμένο αιώνα. Ο παγκόσμιος πληθυσμός μας έχει αυξηθεί από λίγο πάνω από ένα δισεκατομμύριο σε περισσότερα από επτά δισεκατομμύρια.

Διαφορά μεταξύ κοτυληδόνας και ενδοσπέρμιου

Διαφορά μεταξύ κοτυληδόνας και ενδοσπέρμιου

Κύρια διαφορά – Κοτυληδόνα εναντίον Ενδόσπερμου Η κοτυληδόνα και το ενδοσπέρμιο είναι δύο μέρη του σπόρου των ανώτερων φυτών. Κατά τη βλάστηση του σπόρου, το ριζίδιο είναι το πρώτο αναδυόμενο τμήμα του εμβρύου, το οποίο περιλαμβάνει την απορρόφηση του νερού από το έδαφος. Η ρίζα αναπτύσσεται στο ρι

Διαφορά μεταξύ κυτταροπλάσματος και κυτταροσκελετού

Διαφορά μεταξύ κυτταροπλάσματος και κυτταροσκελετού

Κύρια διαφορά – Κυτταρόπλασμα έναντι κυτταροσκελετού Το κυτταρόπλασμα και ο κυτταροσκελετός είναι δύο δομικά συστατικά του κυττάρου. Το κύτταρο θεωρείται ως η μικρότερη δομική και λειτουργική μονάδα της ζωής. Αποτελείται από ένα ρευστό που περιβάλλεται από μια επιλεκτική μεμβράνη και αιωρεί διάφορα