Νέες έρευνες δείχνουν πως ο Brain Brain reroutes Information Odor για την παραγωγή ευέλικτης συμπεριφοράς
Οι μύγες χρησιμοποιούν την αίσθηση της οσμής για να βρουν φαγητό, να αποφεύγουν τα αρπακτικά ζώα και να περιηγηθούν στο περιβάλλον τους. Όταν μια μύγα μυρίζει κάτι, τα μόρια οσμής συνδέονται με τους υποδοχείς στις κεραίες της μύγας. Αυτοί οι υποδοχείς στέλνουν σήματα στον εγκέφαλο της Fly, ο οποίος ερμηνεύει τα σήματα και παράγει μια ανταπόκριση συμπεριφοράς.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Berkeley, χρησιμοποίησαν ένα συνδυασμό ηλεκτροφυσιολογίας, απεικόνισης ασβεστίου και προσδιορισμών συμπεριφοράς για να διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος μύγας επεξεργάζεται πληροφορίες οσμής. Διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος μύγας περιέχει ένα δίκτυο νευρώνων που επαναλαμβάνει πληροφορίες οσμής σε διάφορα μέρη του εγκεφάλου, ανάλογα με το πλαίσιο συμπεριφοράς.
Για παράδειγμα, όταν μια μύγα ψάχνει για φαγητό, οι πληροφορίες οσμής δρομολογούνται στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει τη συμπεριφορά διατροφής. Όταν μια μύγα αποφεύγει ένα αρπακτικό, οι πληροφορίες οσμής δρομολογούνται στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει τη συμπεριφορά διαφυγής.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι ο εγκέφαλος μύγας μπορεί να μάθει να συνδέει νέες οσμές με διαφορετικές αντιδράσεις συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, εάν μια μύγα εκτίθεται επανειλημμένα σε μια οσμή που συνδυάζεται με ανταμοιβή, η μύγα θα μάθει να συνδέει αυτή την οσμή με την ανταμοιβή. Αυτή η μαθησιακή διαδικασία περιλαμβάνει την επαναφορά πληροφοριών οσμής στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει τη συμπεριφορά επιβράβευσης.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης παρέχουν νέες γνώσεις για το πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις αισθητηριακές πληροφορίες για να καθοδηγήσει τη συμπεριφορά. Προτείνουν επίσης ότι ο εγκέφαλος είναι πιο ευέλικτος από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί και ότι μπορεί να μάθει να συνδέει νέα ερεθίσματα με διαφορετικές αντιδράσεις συμπεριφοράς.
Συνέπειες για την ανθρώπινη συμπεριφορά
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες για την κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, η μελέτη υποδηλώνει ότι ο εγκέφαλος μπορεί να επαναφέρει πληροφορίες με παρόμοιο τρόπο για να παράγει ευέλικτη συμπεριφορά στους ανθρώπους. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει πώς οι άνθρωποι είναι σε θέση να μάθουν νέα πράγματα, να προσαρμοστούν σε νέα περιβάλλοντα και να λάβουν αποφάσεις.
Η μελέτη θα μπορούσε επίσης να έχει επιπτώσεις στη θεραπεία νευρολογικών διαταραχών. Για παράδειγμα, τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες για καταστάσεις όπως η νόσος του Alzheimer, η οποία χαρακτηρίζεται από απώλεια ευελιξίας στη σκέψη και τη συμπεριφορά.
Συνολικά, αυτή η μελέτη παρέχει νέες ιδέες για το πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες για να καθοδηγήσει τη συμπεριφορά. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στην κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς και στη θεραπεία των νευρολογικών διαταραχών.
