Μελετώντας συμβουλές για το γιατί οι παπαγάλοι είναι μεγάλοι φωνητικοί μιμητές
Μια νέα μελέτη έχει ρίξει φως στο γιατί οι παπαγάλοι είναι τόσο μεγάλοι φωνητικοί μιμητές. Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Current Biology", διαπίστωσε ότι οι παπαγάλοι έχουν μια μοναδική δομή του εγκεφάλου που τους επιτρέπει να μαθαίνουν και να παράγουν πολύπλοκες φωνητικές ενέργειες.
Η μελέτη διεξήχθη από μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Berkeley. Η ομάδα χρησιμοποίησε λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (FMRI) για να σαρώσει τους εγκεφάλους των παπαγάλων ενώ ακούγονταν και παράγουν φωνητικές.
Οι σαρώσεις fMRI έδειξαν ότι οι παπαγάλοι έχουν μια εξειδικευμένη περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται "περιοχή φωνητικής μάθησης" (VLA). Το VLA εμπλέκεται στην επεξεργασία φωνητικών ήχων και είναι μεγαλύτερο σε παπαγάλους από ό, τι σε άλλα πουλιά.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το VLA είναι υπεύθυνο για την ικανότητα των παπαγάλων να μαθαίνουν και να παράγουν πολύπλοκες φωνητικές ενέργειες. Το VLA επιτρέπει στους παπαγάλους να αποθηκεύουν και να ανακτήσουν φωνητικές αναμνήσεις και τους βοηθά επίσης να ελέγχουν τους μύες που παράγουν φωνητικούς ήχους.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης παρέχουν νέες ιδέες για την εξέλιξη της φωνητικής μάθησης στα πουλιά. Η μελέτη έχει επίσης επιπτώσεις στην κατανόηση του ανθρώπινου λόγου, καθώς οι παπαγάλοι και οι άνθρωποι μοιράζονται μερικούς από τους ίδιους εγκεφαλικούς μηχανισμούς για φωνητική μάθηση.
Η μοναδική δομή του εγκεφάλου των παπαγάλων τους επιτρέπει να μαθαίνουν και να παράγουν πολύπλοκες φωνητικές παραστάσεις
Οι παπαγάλοι είναι γνωστοί για την ικανότητά τους να μιμούνται την ανθρώπινη ομιλία και άλλους ήχους. Αυτή η αξιοσημείωτη δεξιότητα έχει μακρά γοητευμένους επιστήμονες, οι οποίοι προσπάθησαν να κατανοήσουν τους υποκείμενους μηχανισμούς που επιτρέπουν στους παπαγάλους να μιμούνται ένα τόσο ευρύ φάσμα ήχων.
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Current Biology", έχει τώρα ρίξει φως στους μηχανισμούς του εγκεφάλου που επιτρέπουν στους παπαγάλους να μάθουν και να παράγουν πολύπλοκες φωνητικές ενέργειες. Η μελέτη διεξήχθη από μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Berkeley, οι οποίοι χρησιμοποίησαν λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (FMRI) για να σαρώσουν τους εγκεφάλους των παπαγάλων ενώ ακούστηκαν και παράγουν φωνές.
Οι σαρώσεις fMRI αποκάλυψαν ότι οι παπαγάλοι έχουν εξειδικευμένη περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται "περιοχή φωνητικής μάθησης" (VLA). Το VLA εμπλέκεται στην επεξεργασία φωνητικών ήχων και είναι μεγαλύτερο σε παπαγάλους από ό, τι σε άλλα πουλιά.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το VLA είναι υπεύθυνο για την ικανότητα των παπαγάλων να μαθαίνουν και να παράγουν πολύπλοκες φωνητικές ενέργειες. Το VLA επιτρέπει στους παπαγάλους να αποθηκεύουν και να ανακτήσουν φωνητικές αναμνήσεις και τους βοηθά επίσης να ελέγχουν τους μύες που παράγουν φωνητικούς ήχους.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης παρέχουν νέες ιδέες για την εξέλιξη της φωνητικής μάθησης στα πουλιά. Η μελέτη έχει επίσης επιπτώσεις στην κατανόηση του ανθρώπινου λόγου, καθώς οι παπαγάλοι και οι άνθρωποι μοιράζονται μερικούς από τους ίδιους εγκεφαλικούς μηχανισμούς για φωνητική μάθηση.
Συνέπειες για την ανθρώπινη ομιλία
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης έχουν επιπτώσεις στην κατανόηση του ανθρώπινου λόγου, καθώς οι παπαγάλοι και οι άνθρωποι μοιράζονται μερικούς από τους ίδιους εγκεφαλικούς μηχανισμούς για φωνητική μάθηση.
Οι άνθρωποι έχουν επίσης VLA και βρίσκεται σε μια παρόμοια περιοχή του εγκεφάλου με το VLA σε παπαγάλους. Αυτό υποδηλώνει ότι το VLA μπορεί να είναι μια βασική περιοχή του εγκεφάλου για φωνητική μάθηση τόσο σε παπαγάλους όσο και σε ανθρώπους.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι παπαγάλοι χρησιμοποιούν παρόμοιο μηχανισμό φωνητικής παραγωγής στον άνθρωπο. Οι παπαγάλοι παράγουν φωνητικούς ήχους δονώντας τα φωνητικά τους κορδόνια, τα οποία βρίσκονται στο λάρυγγα τους. Οι άνθρωποι παράγουν επίσης φωνητικούς ήχους δονώντας τα φωνητικά τους κορδόνια.
Αυτές οι ομοιότητες υποδηλώνουν ότι οι παπαγάλοι και οι άνθρωποι μπορεί να έχουν εξελίξει τη φωνητική μάθηση ανεξάρτητα μεταξύ τους. Αυτό θα σήμαινε ότι η φωνητική μάθηση είναι ένα συγκλίνον χαρακτηριστικό, το οποίο είναι ένα χαρακτηριστικό που έχει εξελιχθεί ανεξάρτητα σε πολλαπλές γενεές.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης παρέχουν νέες ιδέες για την εξέλιξη της φωνητικής μάθησης στα πουλιά και τους ανθρώπους. Η μελέτη έχει επίσης επιπτώσεις στην κατανόηση της νευρικής βάσης της ανθρώπινης ομιλίας.
