Πώς ο Ε. Coli περνάει με ασφάλεια μέσω του οξέος του στομάχου
Εξωτερική μεμβράνη: Η εξωτερική μεμβράνη του Ε. Coli αποτελείται από στρώμα λιποπολυσακχαρίτη που δρα ως φυσικό φράγμα έναντι οξέος του στομάχου.
Αντλίες εκροής: Το Ε. Coli περιέχει αντλίες εκροής που του επιτρέπουν να αντλούν πρωτόνια (Η+) από το κύτταρο, διατηρώντας ένα ουδέτερο ρΗ μέσα στο κυτταρόπλασμα. Η εκροή πρωτονίων δημιουργεί ένα αλκαλικό μικροπεριβάλλον γύρω από τα βακτήρια, προστατεύοντάς το από βλάβη όξινων.
ομοιόσταση pH: Το Ε. Coli διαθέτει γονίδια ανθεκτικότητας σε οξέα που κωδικοποιούν πρωτεΐνες που εμπλέκονται στη διατήρηση της ομοιόστασης του ρΗ. Αυτές οι πρωτεΐνες βοηθούν τα βακτήρια να προσαρμοστούν σε περιβάλλοντα χαμηλού ρΗ με τη ρύθμιση του εσωτερικού ρΗ και την πρόληψη της οξίνισης του κυτταροπλάσματος. Αυτό το σύστημα ρυθμίζει την πρόσληψη ορισμένων διαλυμένων ουσιών όπως το γλουταμικό και η αργινίνη για να ρυθμίσει το εσωτερικό ρΗ.
Σχηματισμός βιοφίλμ: Σε ορισμένες περιπτώσεις, το Ε. Coli μπορεί να σχηματίσει βιοφίλμ -αποδεκτές κοινότητες βακτηρίων που αναπτύσσονται σε επιφάνειες. Τα βιοφίλμ είναι πιο ανθεκτικά στο οξύ του στομάχου σε σύγκριση με τα μεμονωμένα βακτηριακά κύτταρα, καθώς η εξωκυτταρική μήτρα που παράγεται από το βιοφίλμ δρα ως εμπόδιο κατά της διείσδυσης οξέος.
Χρησιμοποιώντας αυτούς τους μηχανισμούς, το Ε. Coli μπορεί να επιβιώσει από το όξινο περιβάλλον του στομάχου και να φτάσει στις πιο φιλόξενους συνθήκες του εντέρου, όπου μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να προκαλέσει μόλυνση.
