Πώς η συγκολλητική πρωτεΐνη προκαλεί ελονοσία

Η συγκολλητική πρωτεΐνη που προκαλεί ελονοσία ονομάζεται PFEMP1, η οποία αντιπροσωπεύει την πρωτεΐνη μεμβράνης ερυθροκυττάρου Plasmodium falciparum 1. Το PfEMP1 είναι ένας βασικός παράγοντας μολυσματικότητας του παρασίτου της ελονοσίας Plasmodium falciparum. Εκφράζεται στην επιφάνεια των μολυσμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων και μεσολαβεί στην προσκόλλησή τους στο ενδοθήλιο των αιμοφόρων αγγείων, οδηγώντας στα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ελονοσίας, όπως ο πυρετός, τα ρίγη και η αναιμία.

Το PFEMP1 είναι μια μεγάλη, σύνθετη πρωτεΐνη με μοριακό βάρος περίπου 200 kDa. Αποτελείται από διάφορους τομείς, ο καθένας με μια συγκεκριμένη λειτουργία. Η Ν-τερματική περιοχή του PFEMP1 συνδέεται με τους υποδοχείς στην επιφάνεια των ενδοθηλιακών κυττάρων, ενώ η C-τερματική περιοχή αλληλεπιδρά με άλλα μόρια PFEMP1 για να σχηματίσουν πολυμερικά σύμπλοκα. Αυτά τα σύμπλοκα σχηματίζουν προεξοχές που μοιάζουν με κουμπιά στην επιφάνεια των μολυσμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων, τα οποία διευκολύνουν την προσκόλλησή τους στο ενδοθήλιο.

Η έκφραση του PFEMP1 ρυθμίζεται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του γενετικού μακιγιάζ του παρασίτου, της ανοσοαπόκρισης του ξενιστή και των περιβαλλοντικών συνθηκών. Το PFEMP1 μπορεί να υποβληθεί σε αντιγονική παραλλαγή, πράγμα που σημαίνει ότι το παράσιτο μπορεί να εκφράσει διαφορετικές παραλλαγές της πρωτεΐνης με την πάροδο του χρόνου. Αυτό επιτρέπει στο παράσιτο να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή και να δημιουργήσει χρόνιες λοιμώξεις.

Το PFEMP1 αποτελεί βασικό στόχο των ανθελιακών φαρμάκων και των εμβολίων. Αναστέλλοντας την έκφραση του PFEMP1 ή εμποδίζοντας την αλληλεπίδρασή του με τα ενδοθηλιακά κύτταρα, είναι δυνατόν να αποφευχθεί η ανάπτυξη συμπτωμάτων ελονοσίας. Ωστόσο, η ανάπτυξη αποτελεσματικών αντιμονικών φαρμάκων και εμβολίων είναι προκλητική λόγω της πολυπλοκότητας και της αντιγονικής παραλλαγής του PFEMP1.