Πώς τα κύτταρα χειρίζονται σπασμένα χρωμοσώματα
Μη ομόλογη σύνδεση στο τέλος (NHEJ) :Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη οδός για την επισκευή διαλείμματα διπλής έλικας. Το NHEJ συνεπάγεται την ένταξη στα σπασμένα άκρα του DNA χωρίς να χρησιμοποιεί ένα πρότυπο και συχνά συνδέεται με διαγραφές ή εισαγωγές στο σημείο επισκευής.
Ομολογικός ανασυνδυασμός (HR) :Αυτό το μονοπάτι χρησιμοποιεί μια ομόλογη περιοχή του DNA, συνήθως από ένα αδελφή χρωματοειδές, ως πρότυπο για την επιδιόρθωση του σπασμένου χρωμοσώματος. Το HR είναι ακριβέστερο από το NHEJ και έχει ως αποτέλεσμα λιγότερες μεταλλάξεις.
ανόπτηση μονής έλξης (SSA) :Αυτή η οδός εμφανίζεται όταν δύο σπασμένα άκρα του DNA έχουν συμπληρωματικές μονοτέρνητες προεξοχές. Οι προεξοχές μπορούν να ανόπτηση ο ένας στον άλλο, επιτρέποντας στα σπασμένα άκρα να ενώνονται μαζί. Η SSA συχνά οδηγεί σε διαγραφές στο χώρο επισκευής.
Αναγέννηση που προκαλείται από σπάσιμο (BIR) :Αυτή η οδός περιλαμβάνει την αναπαραγωγή της κατεστραμμένης περιοχής DNA χρησιμοποιώντας ένα πρότυπο από το αντίθετο κλώνο του ίδιου χρωμοσώματος. Το BIR είναι παρόμοιο με το HR, αλλά δεν απαιτεί χρωματοειδές αδελφές ως πρότυπο.
Μικροομολογία με τη μεσολάβηση της σύνδεσης (MMEJ) :Αυτή η οδός είναι παρόμοια με το NHEJ, αλλά χρησιμοποιεί σύντομες περιοχές μικροχομολολογίας (1-20 νουκλεοτίδια) ως πρότυπο για να ενταχθούν στα σπασμένα άκρα του DNA. Το MMEJ συσχετίζεται συχνά με μετατοπίσεις και άλλες αναδιατάξεις.
Η επιλογή της οδού επισκευής εξαρτάται από τον τύπο βλάβης του DNA, το στάδιο του κυτταρικού κύκλου και τη διαθεσιμότητα ενός ομόλογου προτύπου. Τα κύτταρα έχουν σύνθετους μηχανισμούς για να εξασφαλίσουν ότι η βλάβη του DNA επισκευάζεται με ακρίβεια και αποτελεσματικά, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο μεταλλάξεων και γονιδιωματικής αστάθειας.
