Εδώ είναι γιατί οι αγρότες φέρουν το βάρος των προσπαθειών αποκομιδής των μεγάλων εταιρειών τροφίμων
Αυτό σημαίνει ότι είναι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή τυχόν αλλαγών που γίνονται στο σύστημα τροφίμων, ακόμη και αν δεν είναι αυτοί που προκάλεσαν το πρόβλημα στην πρώτη θέση.
2. Οι αγρότες έχουν ελάχιστη δύναμη στην τροφική αλυσίδα.
Είναι συχνά οι αποδέκτες τιμών, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχθούν τις τιμές που καθορίζονται από τις εταιρείες τροφίμων στις οποίες πωλούν. Αυτό αφήνει τους αγρότες με λίγα περιθώρια για να κάνουν αλλαγές στις δραστηριότητές τους, όπως η επένδυση σε πιο βιώσιμες πρακτικές.
3. Οι αγρότες αντιμετωπίζουν αυξανόμενο κόστος παραγωγής.
Αυτά τα έξοδα περιλαμβάνουν το κόστος της γης, της εργασίας και των εισροών όπως τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα. Αυτό καθιστά δύσκολο για τους αγρότες να πραγματοποιούν πρόσθετες επενδύσεις στη βιωσιμότητα.
4. Οι προσπάθειες αποταμίευσης των μεγάλων εταιρειών τροφίμων επικεντρώνονται συχνά στις δικές τους επιχειρήσεις.
Επενδύουν χρήματα για να μειώσουν τις δικές τους εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αλλά δεν επενδύουν στην παροχή βοήθειας στους αγρότες να μειώσουν τις εκπομπές τους.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες συνδυάζονται για να δυσκολευτούν στους αγρότες να φέρουν το κύριο βάρος των προσπαθειών αποκομιδής των μεγάλων εταιρειών τροφίμων. Αυτό οδηγεί σε ορισμένα προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων τιμών των τροφίμων, της μειωμένης επισιτιστικής ασφάλειας και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος.
Εδώ είναι μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς επηρεάζονται οι αγρότες από τις προσπάθειες αποκλεισμού των εταιρειών μεγάλων τροφίμων:
* Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η γαλακτοκομική βιομηχανία αντιμετωπίζει μια κρίση. Οι μεγάλες γαλακτοκομικές εταιρείες μειώνουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μειώνοντας τον αριθμό των αγελάδων και χρησιμοποιώντας πιο αποτελεσματικές τεχνολογίες. Αυτό οδηγεί σε μείωση της ζήτησης για γάλα, η οποία προκαλεί την πτώση των τιμών του γάλακτος και καθιστώντας δύσκολο για τους αγρότες των γαλακτοκομικών προϊόντων να παραμείνουν στην επιχείρηση.
* Στη Βραζιλία, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου εκκαθαρίζεται με ανησυχητικό ρυθμό για να βγάλει δρόμο για βοσκότοπους βοοειδών και πεδία σόγιας. Οι μεγάλες εταιρείες τροφίμων εκκαθαρίζουν αυτή τη γη για την παραγωγή προϊόντων κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και σόγιας, τα οποία συμβάλλουν σημαντικά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Αυτή η αποδάσωση οδηγεί επίσης στην εκτόπιση των αυτόχθονων ανθρώπων και στην απώλεια της βιοποικιλότητας.
* Στην Ινδία, οι αγρότες αναγκάζονται να χρησιμοποιούν περισσότερα χημικά και φυτοφάρμακα για να αυξήσουν τις αποδόσεις των καλλιεργειών τους. Οι μεγάλες εταιρείες τροφίμων απαιτούν περισσότερα τρόφιμα για να τροφοδοτήσουν τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό τους, αλλά οι αγρότες δεν έχουν τους πόρους που χρειάζονται για να αυξήσουν την παραγωγή βιώσιμα. Αυτό οδηγεί σε περιβαλλοντική ρύπανση, υποβάθμιση του εδάφους και προβλήματα υγείας για τους αγρότες.
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα των πολλών τρόπων που οι αγρότες επηρεάζονται από τις προσπάθειες αποκομιδής των μεγάλων εταιρειών τροφίμων. Αυτές οι επιπτώσεις γίνονται ήδη αισθητές και είναι πιθανό να επιδεινωθούν τα επόμενα χρόνια.
