Η ομάδα εξηγεί πώς αυξήθηκε ο δεινόσαυρος σε εξέχουσα θέση
1. Εκδήλωση μαζικής εξαφάνισης: Το τέλος της περιόδου Permian σηματοδότησε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα εξαφάνισης στην ιστορία της Γης, σκουπίζοντας περίπου το 96% των θαλάσσιων και το 70% των χερσαίων ειδών. Αυτή η εκδήλωση άνοιξε οικολογικές θέσεις και μειωμένο ανταγωνισμό για πόρους, δημιουργώντας μια ευκαιρία για τους δεινόσαυρους να ανθίσουν.
2. Περιβαλλοντικές συνθήκες: Η περίοδος του Τριαδικού χαρακτηρίστηκε από ένα ζεστό και ξηρό κλίμα με υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα. Αυτές οι συνθήκες ευνοούσαν τη διαφοροποίηση και την επέκταση της φυτικής ζωής, παρέχοντας άφθονες πηγές τροφίμων για τους φυτοφάγα δεινοσαύρους.
3. Εξελικτικές προσαρμογές: Οι δεινόσαυροι υποβλήθηκαν σε σημαντικές εξελικτικές προσαρμογές που τους έδωσαν πλεονεκτήματα έναντι άλλων επιζώντων ομάδων. Αυτές περιελάμβαναν την ανάπτυξη του bipedalism (περπατώντας όρθια σε δύο πόδια), που επέτρεψε την αυξημένη κινητικότητα και την ταχύτητα, καθώς και την εξέλιξη των εξειδικευμένων δοντιών και των σιαγόνων για διαφορετικές δίαιτες (φυτοφάγα, σαρκοφάγα και παμφάγα).
4. Αναπαραγωγική στρατηγική δεινοσαύρων: Οι δεινόσαυροι εξελίχθηκαν μια προηγμένη αναπαραγωγική στρατηγική σε σύγκριση με άλλα σύγχρονα ερπετά. Πολλά είδη ανέπτυξαν την ικανότητα να βάζουν αυγά με σκληρά κελύφη, τα οποία προστατεύουν τα έμβρυα και επέτρεψαν στους δεινόσαυρους να αναπαράγουν πιο αποτελεσματικά και αποτελεσματικά σε διαφορετικά ενδιαιτήματα.
5. Έλλειψη σημαντικού ανταγωνισμού: Η αρχική άνοδος των δεινοσαύρων συνέπεσε με μια περίοδο σχετικής έλλειψης μεγάλων αρπακτικών θηλαστικών. Αυτό επέτρεψε στους δεινοσαύρους να ευδοκιμήσουν και να διαφοροποιηθούν σε διαφορετικούς οικολογικούς ρόλους χωρίς να αντιμετωπίζουν σημαντικό ανταγωνισμό από άλλους κορυφαίους θηρευτές.
6. Εξέλιξη των φτερών και της πτήσης: Ορισμένα είδη δεινοσαύρων ανέπτυξαν φτερά, τα οποία τελικά οδήγησαν στην εξέλιξη της πτήσης στα πουλιά. Αυτή η εξελικτική ανάπτυξη επέκτεινε περαιτέρω την ικανότητά τους να εκμεταλλευτούν νέες θέσεις και οικοτόπους, συμβάλλοντας στην επιτυχία και τη διαφοροποίηση τους.
7. Κυριαρχικό μέγεθος σώματος: Πολλά είδη δεινοσαύρων εξελίχθηκαν για να είναι μεγαλύτερα σε μέγεθος σε σύγκριση με τα σύγχρονα ζώα, δίνοντάς τους ένα πλεονέκτημα όσον αφορά την επιβίωση, την απόκτηση πόρων και την άμυνα κατά των θηρευτών.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η άνοδος των δεινοσαύρων ήταν μια σταδιακή διαδικασία που περιελάμβανε πολλαπλούς παράγοντες για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Ενώ αυτοί οι παράγοντες διαδραμάτισαν κρίσιμους ρόλους στην εξελικτική τους επιτυχία, οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί και διαδικασίες που συνέβαλαν στην κυριαρχία τους εξακολουθούν να είναι υποκείμενα της συνεχιζόμενης έρευνας και εξερεύνησης από παλαιοντολόγους.
