Πότε συμβαίνει η οξέωση;

Η οξέωση εμφανίζεται όταν υπάρχει περίσσεια οξέος στα σωματικά υγρά ή απώλεια διττανθρακικού άλατος, οδηγώντας σε μείωση του ρΗ αίματος κάτω από το φυσιολογικό εύρος (μικρότερο από 7,35). Μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες:

1. Μεταβολική οξέωση :

- Συσσώρευση μεταβολικών οξέων όπως κετόνες λόγω ανεξέλεγκτου διαβήτη (διαβητική κετοξέωση) ή γαλακτικού οξέος λόγω καταστάσεων όπως η γαλακτική οξέωση (π.χ., σήψη, σοβαρή άσκηση, ορισμένα φάρμακα).

- Απώλεια διττανθρακικού άλατος μέσω των νεφρών λόγω καταστάσεων όπως η νεφρική σωληνοειδή οξέωση (RTA) ή η σοβαρή διάρροια.

2. αναπνευστική οξέωση :

- Εμφανίζεται όταν οι πνεύμονες δεν μπορούν να εξαλείψουν επαρκώς το διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Αυτό μπορεί να συμβεί σε συνθήκες που οδηγούν σε υποβάθμιση, όπως πνευμονία, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (COPD), υπερβολική δόση φαρμάκων ή αναπνευστική καταστολή.

3. Μικτή οξέωση :

- Ένας συνδυασμός μεταβολικής και αναπνευστικής οξέωσης μπορεί να εμφανιστεί σε ορισμένες καταστάσεις, καθιστώντας το πιο περίπλοκο για τη διαχείριση.

Είναι σημαντικό να προσδιοριστούν η υποκείμενη αιτία της οξέωσης για τον προσδιορισμό της κατάλληλης θεραπείας. Η οξέωση μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα συμπτώματα και επιπλοκές εάν αφεθεί μη προσαρμοσμένη, συμπεριλαμβανομένης της ναυτίας, του εμετού, της σύγχυσης, της διαταραχής της ψυχικής λειτουργίας, των διαταραχών των ηλεκτρολυτών και των ενδεχομένως απειλητικών για τη ζωή συνθήκες.