Τι να κάνετε όταν η κοπέλα σας είναι 70 φορές μεγαλύτερη από εσάς

Στα καθαρά νερά κοντά στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, ένα κοινό χταπόδι αρσενικό κολυμπάει προς ένα θηλυκό. Αυτό το αρσενικό δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το να δείξει τα πιο φωτεινά του χρώματα ή να εμπλακεί σε μια επιδεικτική μάχη δύναμης με την ελπίδα να κερδίσει την άδεια του θηλυκού να πλησιάσει. Στην πραγματικότητα, δεν είναι σαφές εάν η γυναίκα παρατηρεί καν την προσέγγισή του καθόλου.

Βλέπετε, το αρσενικό χταπόδι έχει μήκος λιγότερο από μια ίντσα. Το αντικείμενο της στοργής του; Συχνά ξεπερνά τα έξι πόδια. Πώς μπορεί ένα αρσενικό αυτό μικρά γονιμοποιούν τα ωάρια ενός θηλυκού που μεγάλο? Εκεί βρίσκεται μια από τις πιο δύσκολες σεξουαλικές πράξεις στον φυσικό κόσμο.

Τα περισσότερα ζώα χρειάζονται στενή επαφή για να αναπαραχθούν, χρησιμοποιώντας είτε εσωτερική γονιμοποίηση (όπως κάνουν οι άνθρωποι) είτε γονιμοποίηση σε κοντινή απόσταση (σκεφτείτε τον σολομό ωοτοκίας). Επομένως, το να έχετε ένα παρόμοιο μέγεθος σώματος είναι χρήσιμο για λόγους φυσικής επιμελητείας — καθώς και για προσωπική ασφάλεια (όπως θα δούμε σύντομα). Αλλά για αιτίες που εξακολουθούν να είναι σκοτεινές για τους περισσότερους -εκτός από την ίδια την Εξέλιξη- σε πολύ λίγα, πολύ απομακρυσμένα συγγενικά ζώα, τα αρσενικά και τα θηλυκά προ πολλού αποκλίνονταν σε δύο ριζικά διαφορετικές κλίμακες.

Το κουβέρτα χταπόδι (Tremoctopus violaceus ) είναι ένα από τα λίγα ζώα που καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να ξεπεράσουν τη δραστική διαφορά μεγέθους του συντρόφου τους. Τα αρσενικά του είδους πρέπει να ανεβάζουν θηλυκά που είναι περίπου 72 φορές το μέγεθός τους. Έτσι, αντί να ψάξει για μια μόνιμη ένωση, το αρσενικό αφαιρεί το εξειδικευμένο χέρι του ζευγαρώματος (γνωστό ως εκτοκότυλος), γεμάτο με τη γενετική του συνεισφορά και το καταθέτει στο θηλυκό για να το χρησιμοποιήσει αργότερα - ενώ κολυμπάει με το επτά βραχίονες για ασφάλεια (και ταχεία γήρανση). (Στην πραγματικότητα, ο βραχίονας ζευγαρώματος του χταποδιού ονομάστηκε hectocotylus επειδή, αρχικά, θεωρήθηκε λανθασμένα για ένα παρασιτικό σκουλήκι "100 κορόιδο".)

Οι αρσενικές αράχνες είναι ένα άλλο παράδειγμα. Πρέπει να είναι τόσο προσεκτικοί όσο τα μικρά χταπόδια γιατί οι σύντροφοί τους δεν είναι μόνο τεράστιοι, αλλά και συχνά κανιβαλιστές. Σε περιπτώσεις όπως αυτές, το μικρό μέγεθος μπορεί να είναι πραγματικά προς όφελος ενός αρσενικού. Για την αράχνη τίγρης (Nephila plumipes ), ένας τύπος αράχνης σφαίρας, η ακραία πικρότητα του αρσενικού μπορεί να μειώσει τις πιθανότητές του να γίνει γεύμα. «Το θηλυκό μπορεί να αποτύχει να ανιχνεύσει ένα μικρό αρσενικό», προτείνουν οι ερευνητές - και «το θηλυκό μπορεί να αγνοήσει ένα μικρό αρσενικό επειδή το μέγεθός του παρέχει ελάχιστα σε σχέση με ένα θρεπτικό γεύμα». Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, η φυσική επιλογή φαίνεται να ευνόησε τα μικρότερα αρσενικά, τα οποία είναι πιο επιτυχημένα - είτε μέσω της μυστικοπάθειας είτε απλώς με ακατανίκητη κακία - στο να αποφύγουν τον κανιβαλισμό πριν ανεβάσουν ένα θηλυκό (όλα τα στοιχήματα διακόπτονται μετά, σύμφωνα με επιστήμονες που το παρακολούθησαν στην πράξη ). Τι εμποδίζει όμως την αρσενική τίγρη αράχνη να συρρικνωθεί στην αφάνεια; Αυτό το είδος ανταγωνίζεται άλλα αρσενικά για πρόσβαση στα θηλυκά, επομένως μπορεί να πληρώσει για να είναι μικρό—αλλά όχι το μικρότερο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, το ένα φύλο δεν είναι απλώς μια μικρότερη εκδοχή του άλλου, αλλά στην πραγματικότητα αποτυγχάνει να αναπτυχθεί πλήρως πλήρως. Αν νομίζατε ότι το χταπόδι είναι ένα σύντροφο που πρέπει να υπολογίσετε, δεν έχετε γνωρίσει τον θηλυκό θαλάσσιο διάβολο (οικογένεια Ceratiidae), ένα είδος πεσκαντρίτσας. Αυτό το θηλυκό που κατοικεί στις βαθιές θάλασσες έχει ένα τεράστιο οδοντωτό σαγόνι και μια κρεμασμένη βιοφωταύγεια λάμπα μπροστά από το πρόσωπό της για να προσελκύει το θήραμα στο μαύρα της που περιμένει. Το αρσενικό, αντίθετα, κυνηγάει μόνο το θηλυκό, γιατί αυτή είναι η μοναδική του ευκαιρία να επιβιώσει.

Στο 1/64 περίπου του μεγέθους της, τα αρσενικά δεν έχουν πλήρως σχηματισμένο στόμα ή πεπτικό σύστημα. Αυτά τα υπανάπτυκτα ψάρια περνούν στα σκοτεινά νερά ελπίζοντας να πιάσουν τη μυρωδιά ή τη θέα του θηλυκού τους dirigible-σωτήρα. Χρησιμοποιούν τα υποτυπώδη σαγόνια τους για να κολλήσουν στο κάτω μέρος της, ένα δάγκωμα που απελευθερώνει επίσης χημικές ουσίες που βοηθούν στη σύντηξη του στόματος του αρσενικού με το σώμα της γυναίκας, ενσωματώνοντάς το τελικά στο κυκλοφορικό της σύστημα. Θα μείνει εκεί—μερικές φορές παρέα με πολλά άλλα «παρασιτικά» αρσενικά—για την υπόλοιπη ζωή του θηλυκού, απορροφώντας τα θρεπτικά συστατικά από αυτήν και παρέχοντάς της σπέρμα για ωοτοκία μόλις ωριμάσουν και οι δύο.

Αυτές οι περιπτώσεις εξαιρετικά αταίριαστων συντρόφων μπορούν να δημιουργήσουν προκλήσεις όχι μόνο στα εμπλεκόμενα ζώα, αλλά και στους ανθρώπους που τα μελετούν. Για δεκαετίες, κανείς δεν είχε δει ποτέ ένα αρσενικό χταπόδι, επειδή εμείς (ανόητοι άνθρωποι) ψάχναμε για ένα παρόμοιο σε μέγεθος με τα θηλυκά. Μόλις το 2002 εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην άγρια ​​φύση - μια υπενθύμιση για να συνεχίσουμε να κοιτάμε έξω από τις δικές μας ανθρώπινου μεγέθους ιδέες για το ζευγάρωμα.

Η Katherine Harmon Courage είναι η συγγραφέας του  Χταπόδι! The Most Mysterious Creature In the Sea, ένας συντάκτης που συμβάλλει στο  Scientific American και ανεξάρτητος δημοσιογράφος.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ: Γιατί η γρήγορη δέσμευση είναι, σύμφωνα με την ανθρωπολόγο Helen Fisher, πιο επικίνδυνη για τη μακροπρόθεσμη ευτυχία από το περιστασιακό σεξ.

Αυτή η κλασική ανάρτηση Facts So Romantic δημοσιεύτηκε αρχικά τον Οκτώβριο του 2015.