Μπορούν να ανακτηθούν τα δακτυλικά αποτυπώματα αφού σκουπιστούν;

Κάθε επαφή αφήνει ένα ίχνος και οτιδήποτε αγγίζουμε αφήνει ένα δακτυλικό αποτύπωμα. Και παρά το τι απεικονίζουν συχνά η τηλεόραση και οι ταινίες, ένα δακτυλικό αποτύπωμα μπορεί να ανιχνευθεί ακόμη και αφού έχει σβήσει.

Είναι σύνηθες να βλέπεις κάποιον σε μια ταινία ή τηλεοπτική εκπομπή να σκουπίζει τα δακτυλικά του αποτυπώματα από μια επιφάνεια ή ένα όπλο για να μην τον πιάσουν οι ερευνητές. Είναι τόσο συνηθισμένο ένα τροπάριο που μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι το καθάρισμα των δακτυλικών σας αποτυπωμάτων είναι στην πραγματικότητα ένας αλάνθαστος τρόπος για να αποφύγετε τη σύλληψη.

Πόσο αλήθεια όμως είναι αυτό; Με άλλα λόγια, μπορείτε πραγματικά να αποφύγετε τον εντοπισμό εάν απλώς καθαρίσετε τα δακτυλικά σας αποτυπώματα από μια επιφάνεια αφού διαπράξετε ένα έγκλημα;

Μπορεί το σκούπισμα να αφαιρέσει τα δακτυλικά αποτυπώματα; (Φωτογραφία :PRESSLAB/Shutterstock)

Πριν απαντήσουμε στην ερώτηση, ας μιλήσουμε για τα δακτυλικά αποτυπώματα γενικά.

Τι είναι το δακτυλικό αποτύπωμα;

Τα δακτυλικά μας αποτυπώματα ήταν μαζί μας από πριν γεννηθούμε και θα μείνουν μαζί μας σε όλη μας τη ζωή. Αυτές οι αυλακώσεις και οι ραβδώσεις στα άκρα των δακτύλων μας όχι μόνο βελτιώνουν την αντίληψη της αφής και την ικανότητά μας να πιάνουμε πράγματα, αλλά μας παρέχουν και ένα διακριτικό σήμα αναγνώρισης.

Κάθε άτομο σε αυτόν τον πλανήτη έχει ένα μοναδικό σύνολο δακτυλικών αποτυπωμάτων. Ούτε καν δίδυμα που έχουν τον ίδιο κωδικό DNA δεν μοιράζονται τα ίδια δακτυλικά αποτυπώματα!

Αυτή η περίεργη ιδιότητα του αποτύπωση κορυφογραμμής τριβής, γνωστό και ως δακτυλικά αποτυπώματα, αποτελεί μέρος της διερεύνησης εγκλημάτων για περισσότερα από 100 χρόνια, αλλά η χρήση του ως προσωπικής ταυτότητας ή ακόμη και ως νομικά δεσμευτική υπογραφή υπάρχει για ακόμη περισσότερο.

Τι κάνει τα δακτυλικά αποτυπώματα τόσο μοναδικά;

Οι πτυχές του δέρματος δημιουργούν μοναδικά μοτίβα δακτυλικών αποτυπωμάτων (Photo Credit :A-human1/wikimedia

Οι πτυχές στο δέρμα μας δημιουργούν ραβδώσεις στα άκρα των δακτύλων μας που δημιουργούν μια μοναδική διάταξη από βρόχους, στροβιλισμούς και τόξα. Αυτά τα τρία σχήματα οδηγούν περαιτέρω σε ένα ακόμη πιο περίπλοκο και διακριτικό μοτίβο, γνωστό ως μικρολεπτομέρειες, το οποίο αποτελείται από λίμνες/περιβόλους, διακλαδώσεις, τριχωματώσεις, απολήξεις κορυφογραμμών και πολλά άλλα καθοριστικά χαρακτηριστικά κορυφογραμμών.

Υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη και ο καθένας έχει τη δική του ταπετσαρία από θηλιές, στρόβιλους, κορυφογραμμές και μικροσκοπίες. Η παρουσία μιας ευδιάκριτης ακολουθίας σχημάτων με δυνατότητα αναζήτησης μπορεί να λειτουργήσει ως σημεία αγκύρωσης για τους ιατροδικαστές και το λογισμικό αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων κατά τη διασταύρωση των ευρισμένων εκτυπώσεων με βιομετρικές βάσεις δεδομένων.

Εγκληματολογική βάση δεδομένων δακτυλικών αποτυπωμάτων (Photo Credit :Prath/Shutterstock)

Αλλά πώς μπορεί κανείς να αφήσει αυτό το μοναδικό αποτύπωμα σε αντικείμενα εάν τα χέρια τους δεν είναι εμποτισμένα με μελάνι;

Πώς καταλήγουμε να αφήνουμε δακτυλικά αποτυπώματα σε πράγματα που αγγίζουμε;

Τα πλήκτρα του πληκτρολογίου που μόλις αγγίξατε ή το δοχείο από το οποίο πίνετε νερό συγκρατούν τα αόρατα στοιχεία της παρουσίας σας. φέρουν πλέον ένα ίχνος σου γιατί κάθε επαφή αφήνει ένα ίχνος.

Αυτή η φράση είναι γνωστή ως "Αρχή ανταλλαγής" και αποτελεί μια από τις βασικές αρχές της εγκληματολογικής επιστήμης. Διαδόθηκε από τον Edmund Locard, έναν από τους πρωτοπόρους στον τομέα της εγκληματολογίας, ο οποίος έδειξε ότι κάθε φορά που δύο αντικείμενα έρχονταν σε επαφή μεταξύ τους, γινόταν ανταλλαγή υλικού μεταξύ τους.

(Φωτογραφία:Xavier Caré/Wikimedia Commons &flickr)

Ακόμα κι αν τα άκρα των δακτύλων σας δεν είναι λερωμένα από αίμα, βρωμιά ή σκόνη Cheeto, αφήνουν πίσω τους χημικά αποτυπώματα στα πράγματα που αγγίζετε επειδή οι σμηγματογόνοι αδένες κάτω από το δέρμα μας εκκρίνουν ένα κοκτέιλ ιδρώτα, ελαίων και αμινοξέων. Αυτά τα φυσικά ίχνη έκκρισης βοηθούν τους ερευνητές του τόπου του εγκλήματος (ή τα CSI) να σηκώσουν ακόμη και τα αόρατα δακτυλικά αποτυπώματα από έναν τόπο εγκλήματος.

Πώς αφαιρούνται τα δακτυλικά αποτυπώματα από έναν τόπο εγκλήματος;

Τα CSI αναζητούν τρεις διαφορετικούς τύπους δακτυλικών αποτυπωμάτων:Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, Πλαστικό και Λανθάνον.

Πατέντα Τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι ορατά με γυμνό μάτι, για παράδειγμα, ένα δάχτυλο εμποτισμένο με αίμα.

Τα πλαστικά δακτυλικά αποτυπώματα αφήνονται σε μαλακές επιφάνειες, όπως μαλακό κερί ή υγρή μπογιά.

Τα λανθάνοντα δακτυλικά αποτυπώματα είναι τα αόρατα αποτυπώματα που δημιουργούνται από τις δερματικές εκκρίσεις σε διάφορες επιφάνειες.

Διπλώματα ευρεσιτεχνίας, πλαστικά και λανθάνοντα δακτυλικά αποτυπώματα (Πιστωτική φωτογραφία :domnitsky &χρώματα &Couperfield/Shutterstock)

Τα CSI συνήθως ξεκινούν φωτογραφίζοντας το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ή τα ορατά δακτυλικά αποτυπώματα υπό κανονικό φως, εάν είναι αρκετά καθαρά, ή μπορούν να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικές πηγές φωτός, όπως τα μαύρα φώτα UV, για να βελτιώσουν τα αποτυπώματα. Στη συνέχεια αναζητούν πλαστικά δακτυλικά αποτυπώματα σε μαλακές επιφάνειες που μπορούν να αφαιρεθούν ρίχνοντας ένα υγρό, όπως γύψο, λιωμένα κράματα ή καουτσούκ πυριτίου, το οποίο μπορεί αργότερα να σκληρύνει και να δημιουργήσει την εντύπωση της εκτύπωσης.

Και τώρα για το πιο δύσκολο κομμάτι, το κυνήγι για την ανύψωση λανθάνοντος δακτυλικών αποτυπωμάτων. Δεδομένου ότι είναι αόρατα ή ελάχιστα ορατά, τα CSI χρησιμοποιούν χημεία για να βελτιώσουν τέτοιες εκτυπώσεις, εάν υπάρχουν.

Η πιο κοινή τεχνική και αυτή που πολλοί από εμάς μπορεί να έχουμε ήδη δει σε τηλεοπτικές εκπομπές είναι η χρήση σκόνης δακτυλικών αποτυπωμάτων. Τα CSI χρησιμοποιούν το αξιόπιστο πινέλο τους και έναν ουρανίσκο από σκόνες δακτυλικών αποτυπωμάτων για να οπτικοποιήσουν εκτυπώσεις από λείες και ανάγλυφες επιφάνειες. Οι σκόνες που ξεσκονίζουν τα δακτυλικά αποτυπώματα κολλάνε στα λάδια και την υγρασία που αφήνουν οι ραβδώσεις στα άκρα των δακτύλων μας για να δημιουργήσουν ένα ορατό αποτύπωμα που στη συνέχεια αφαιρείται χρησιμοποιώντας διαφανή ταινία.

Ξεσκόνισμα για λανθάνοντα δακτυλικά αποτυπώματα. (Φωτογραφία:Prath/Shutterstock)

Οι σκόνες που χρησιμοποιούνται διαφέρουν από επιφάνεια σε επιφάνεια. Για παράδειγμα, οι σκόνες αλουμινίου προτιμώνται για γυάλινες επιφάνειες, ενώ ο ορείχαλκος ή το κοκκώδες jet black χρησιμοποιείται σε ασημί επιφάνειες για τη δημιουργία καλύτερης αντίθεσης. Οι φθορίζουσες σκόνες χρησιμοποιούνται επίσης για την ενίσχυση των εκτυπώσεων σε πολύχρωμες επιφάνειες.

Για πορώδεις επιφάνειες όπως χαρτί ή τοίχοι, τα δακτυλικά αποτυπώματα ανιχνεύονται ψεκάζοντας ένα διάλυμα που ονομάζεται νινυδρίνη στην επιφάνεια όπου μπορεί να βρεθεί αποτύπωμα. Αυτό το διάλυμα νινυδρίνης αντιδρά με τα αμινοξέα που υπάρχουν στον ιδρώτα και γίνεται μωβ λόγω του σχηματισμού του μοβ του Ruhemman.

Το σπρέι Ninhydrin μπορεί να υλοποιήσει λανθάνοντα δακτυλικά αποτυπώματα μετατρέποντας το μωβ. (Προστασία φωτογραφίας :Bass stock/Shutterstock &wikimedia)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα CSI θα χρησιμοποιούν κυανοακρυλικό ή σούπερ κόλλα αναθυμιάσεις για να ενισχύσουν ένα λανθάνον δακτυλικό αποτύπωμα από μια τραχιά επιφάνεια. Τα μόρια κυανοακρυλικού αντιδρούν με υπολείμματα δέρματος και πολυμερίζονται για να δημιουργήσουν μια τρισδιάστατη μήτρα του δακτυλικού αποτυπώματος. Εάν αυτό δεν λειτουργήσει, μπορεί να δοκιμάσουν την πιο πρόσφατη και προηγμένη μέθοδο—απόθεση μετάλλου υπό κενό ή VMD.

Αυτή η μέθοδος εναποθέτει ένα λεπτό στρώμα χρυσού και ψευδαργύρου. Ένα μέρος του στρώματος χρυσού διαχέεται με τα έλαια του δέρματος και το υπόλοιπο παραμένει ελεύθερο. Όταν ο ψευδάργυρος επικαλύπτεται, προσκολλάται στον αδιάχυτο ελεύθερο χρυσό, δημιουργώντας μια αρνητική αντίθεση του δακτυλικού αποτυπώματος. Αν και αρκετά ακριβή, αυτή είναι η ταχύτερη μέθοδος για την ανάπτυξη δακτυλικού αποτυπώματος σε εξαιρετικά δύσκολες επιφάνειες όπως ξύλο ή υφάσματα.

Οι ερευνητές εξέθεσαν τις κουρτίνες κοντά στην είσοδο του καταστήματος σε VMD με την ελπίδα ότι ο διαρρήκτης μπορεί να τις άγγιξε ενώ έτρεχε. Δυστυχώς, αυτό οδήγησε σε αδιέξοδο επειδή βρήκαν πολλά δακτυλικά αποτυπώματα και δεν υπήρχε τρόπος να προσδιορίσουν ποια ήταν του διαρρήκτη και ποια προέρχονταν από τους υπαλλήλους ή άλλους πελάτες.

Το μόνο πράγμα που χειρίστηκε ο εγκληματίας ήταν το όπλο. Παρόλο που μια προκαταρκτική δοκιμή δεν αποκάλυψε δακτυλικά αποτυπώματα, οι αστυνομικοί εξακολουθούσαν να ελπίζουν ότι θα μπορούσαν να ανακτήσουν αποτυπώματα από το όπλο μόλις σταλούν σε ένα πιο προηγμένο ιατροδικαστικό εργαστήριο.

Μπορούν να αφαιρεθούν τα δακτυλικά αποτυπώματα από ένα όπλο αφού έχει σκουπιστεί;

Η απάντηση είναι… ναι!

Οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει μια μέθοδο που μπορεί να απεικονίσει αποτυπώματα ακόμη και από τις πιο αχνές εναποθέσεις δακτυλικών αποτυπωμάτων που έχουν απομείνει μετά το σκούπισμα του μετάλλου. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιεί ένα έγχρωμο ηλεκτρενεργό φιλμ που χρησιμοποιεί υπολείμματα δακτυλικών αποτυπωμάτων ως στένσιλ για την παρεμπόδιση του ηλεκτρικού ρεύματος. Μόλις περάσει μια τάση, οι ελαιώδεις περιοχές εκτρέπουν τις έγχρωμες ουσίες που περιβάλλουν τις γυμνές περιοχές, γεγονός που δημιουργεί ένα αρνητικό σχέδιο κορυφογραμμής, παρόμοιο με το VMD.

Τώρα, ερχόμενοι στο δεύτερο μας αποδεικτικό στοιχείο - το περίβλημα της σφαίρας. Οι επιστήμονες μπορούν τώρα να αναγνωρίσουν ποιος χειρίστηκε μια σφαίρα πριν εκτοξευθεί οπτικοποιώντας τη διάβρωση στο ορειχάλκινο περίβλημα. Τα σημάδια λαδιού ή ιδρώτα που αφήνουν οι ραβδώσεις των δακτύλων μπορεί να προκαλέσουν διάβρωση του ορειχάλκινου περιβλήματος, η οποία επιταχύνεται περαιτέρω από τη θερμότητα που παράγεται κατά την εκτόξευση της σφαίρας. Έτσι, οι επιστήμονες επικαλύπτουν το περίβλημα με μια αγώγιμη σκόνη και περνούν ηλεκτρικό ρεύμα.

Η σκόνη κινείται και κολλάει στα διαβρωμένα σημεία — και voila! Έχουμε δακτυλικό αποτύπωμα.

Πολλές τέτοιες εκπληκτικές πρόοδοι συμβαίνουν στην εγκληματολογική τεχνολογία, επομένως οι μέρες του σκουπίσματος των όπλων για την αφαίρεση δακτυλικών αποτυπωμάτων θα είναι σύντομα από μια περασμένη εποχή. Πείτε αντίο στην ιδέα να σκουπίσετε τα δακτυλικά αποτυπώματα για να προστατεύσετε την αθωότητά σας!