bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> Χημική ουσία

Ορισμός Λύσης στη Χημεία

Στη χημεία, ένα διάλυμα ορίζεται ως ένας τύπος ομοιογενούς μείγματος που αποτελείται από δύο ή περισσότερες ουσίες στις οποίες μια ουσία (η διαλυμένη ουσία) διαλύεται σε μια άλλη (τον διαλύτη). Επειδή το μείγμα είναι ομοιογενές, ένα δείγμα διαλύματος έχει την ίδια εμφάνιση και συγκέντρωση με οποιοδήποτε άλλο δείγμα. Αν και τα υγρά και τα αέρια διαλύματα είναι πιο γνωστά, μια λύση μπορεί να υπάρχει σε οποιαδήποτε φάση. Συνήθως, αυτή είναι η φάση του διαλύτη.

Παραδείγματα λύσεων

Η διαλυμένη ουσία και ο διαλύτης μπορεί να είναι η ίδια φάση μεταξύ τους (π.χ. αέρια στον αέρα) ή σε διαφορετικές φάσεις (π.χ. διάλυση άλατος στο νερό για την παραγωγή αλατούχου διαλύματος). Το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα μία μόνο φάση. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα λύσεων σε διάφορες φάσεις:

Τύπος λύσης Παράδειγμα
αέριο-αέριο αέρας (το οξυγόνο, το διοξείδιο του άνθρακα είναι διαλυμένες ουσίες, το άζωτο είναι ο διαλύτης)
αέριο-υγρό διοξείδιο του άνθρακα στη σόδα (το διοξείδιο του άνθρακα είναι η διαλυμένη ουσία, το νερό είναι ο διαλύτης)
αέριο-στερεό αέριο υδρογόνο σε μέταλλο παλλάδιο
υγρό-υγρό βενζίνη
στερεό-υγρό ζάχαρη στο νερό (η ζάχαρη είναι η διαλυμένη ουσία, το νερό είναι ο διαλύτης)
υγρό-στερεό οδοντικό αμάλγαμα υδραργύρου
στερεό-στερεό ασήμι στερλίνα (ο χαλκός είναι η διαλυμένη ουσία, το ασήμι είναι ο διαλύτης)

Μερικές φορές είναι δύσκολο να αναγνωριστεί η διαλυμένη ουσία και ο διαλύτης σε ένα διάλυμα. Για παράδειγμα, αν αναμίξετε ίσα μέρη αιθανόλης και νερού ή ίσους όγκους αζώτου και οξυγόνου, ποιος είναι ο διαλύτης; Εάν τα μοριακά κλάσματα των συστατικών είναι ίσα, είναι καλό να εκχωρήσετε τους ρόλους της διαλυμένης ουσίας και του διαλύτη. Ωστόσο, εάν μία από τις ουσίες είναι νερό, συνήθως θεωρείται ο διαλύτης.

Ιδιότητες λύσεων

Υπάρχουν διάφορες ιδιότητες των χημικών διαλυμάτων που τα διακρίνουν από άλλους τύπους μειγμάτων:

  • Ένα διάλυμα είναι ομοιογενές.
  • Ένα διάλυμα αποτελείται από μία μόνο φάση (π.χ. υγρό, στερεό ή αέριο).
  • Μια λύση δεν διασκορπίζει μια δέσμη φωτός.
  • Τα σωματίδια σε ένα διάλυμα είναι πολύ μικρά για να είναι ορατά με γυμνό μάτι.
  • Τα συστατικά ενός διαλύματος δεν μπορούν να διαχωριστούν με απλή μηχανική διήθηση.

Τύποι διαλυμάτων και διαλυτότητα

Η ποσότητα της διαλυμένης ουσίας που θα διαλυθεί σε έναν διαλύτη είναι η διαλυτότητά της. Η διαλυτότητα εξαρτάται από τη θερμοκρασία και άλλους παράγοντες. Συνήθως, η διαλυτότητα αυξάνεται με τη θερμοκρασία. Τα χημικά διαλύματα μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με την ποσότητα της διαλυμένης ουσίας που περιέχουν:

  • Αραιωμένο διάλυμα :Σε ένα αραιό διάλυμα, η ποσότητα του διαλύτη είναι πολύ μεγαλύτερη από την ποσότητα της διαλυμένης ουσίας. Συνήθως, τα μοριακά κλάσματα χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν την ποσότητα της διαλυμένης ουσίας και του διαλύτη.
  • Συμπυκνωμένο διάλυμα :Ένα συμπυκνωμένο διάλυμα περιέχει τη μέγιστη ποσότητα διαλυμένης ουσίας που θα διαλυθεί σε έναν διαλύτη ή σχεδόν τη μέγιστη ποσότητα.
  • Κορεσμένο διάλυμα :Κορεσμένο διάλυμα είναι ο τύπος συμπυκνωμένου διαλύματος που περιέχει τη μέγιστη ποσότητα διαλυμένης ουσίας, με βάση τη διαλυτότητα.
  • Υπερκορεσμένο διάλυμα :Ένα υπερκορεσμένο διάλυμα περιέχει περισσότερη από τη μέγιστη ποσότητα διαλυμένης ουσίας που θα διαλυθεί στον διαλύτη. Συνήθως, αυτός ο τύπος διαλύματος παρασκευάζεται με κορεσμό ενός διαλύματος σε υψηλότερη θερμοκρασία και στη συνέχεια ψύξη του προσεκτικά σε χαμηλότερη θερμοκρασία.

Αναφορές

  • IUPAC (1997). "Λύση." Σύνοψη Χημικής Ορολογίας (2η έκδ.) (το «Χρυσό Βιβλίο»). doi:10.1351/goldbook.S05746
  • Lew, Kristi (2009). "Ομοιογενής." Οξέα και βάσεις, βασική χημεία . Νέα Υόρκη:Chelsea House Publishing. Διαδικτυακός εκδότης:Science Online. Facts On File, Inc. ISBN 978-0-7910-9783-0.

Διαφορά μεταξύ Ισεντροπικού και Αδιαβατικού

Κύρια διαφορά – Isentropic vs Adiabatic Isentropic και adiabatic είναι δύο όροι που χρησιμοποιούνται για να ονομάσουν δύο συγκεκριμένες χημικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα σε θερμοδυναμικά συστήματα. Αυτές οι διεργασίες εξηγούνται χρησιμοποιώντας θερμοδυναμική. Η θερμοδυναμική είναι ο κλάδος της φ

Τι είναι η μοριακή θερμική ικανότητα και πώς την υπολογίζετε;

Μοριακή θερμοχωρητικότητα είναι η ποσότητα θερμότητας που απαιτείται για την αύξηση της θερμοκρασίας 1 mol μιας ουσίας κατά 1 μονάδα και υπολογίζεται διαιρώντας τη θερμοχωρητικότητα με τον συνολικό αριθμό μορίων. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν καίγόμαστε όταν χρησιμοποιούμε ένα τηγάνι; Φυσικά,

Οδηγός υπολογισμού ατομικής μάζας

Ατομική μάζα είναι η μάζα ενός μόνο ατόμου. Αυτό βρίσκεται αθροίζοντας όλα τα πρωτόνια, τα νετρόνια και τα ηλεκτρόνια στο άτομο. Ένα πρωτόνιο έχει μάζα 1.836 ηλεκτρονίων. Δεδομένου ότι τα ηλεκτρόνια μετά βίας αλλάζουν το αποτέλεσμα της ατομικής μάζας, γενικά μένουν έξω από τον υπολογισμό. Αυτό το σε