Αέρια θερμοκηπίου

Τα αέρια του θερμοκηπίου έχουν πολλές χημικές ιδιότητες και αποβάλλονται από την ατμόσφαιρα μέσω ποικίλων διεργασιών με την πάροδο του χρόνου. Το μέγεθος της επιρροής που έχει κάθε αέριο του θερμοκηπίου στην υπερθέρμανση του πλανήτη καθορίζεται από τρία θεμελιώδη στοιχεία. Το πρώτο είναι η ποσότητα που υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), μέρη ανά δισεκατομμύριο (ppb) και μέρη ανά τρισεκατομμύριο (ppt) χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των συγκεντρώσεων. 1 ppm για ένα συγκεκριμένο αέριο. Ο δεύτερος παράγοντας είναι η διάρκεια ζωής του ή ο χρόνος που περνά στην ατμόσφαιρα. Ο τρίτος παράγοντας είναι το πόσο καλά παγιδεύει τη θερμότητα. Αυτό είναι γνωστό ως το δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη, ή GWP, και είναι ένα μέτρο της συνολικής ενέργειας που απορροφά ένα αέριο σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο (συνήθως 100 χρόνια) σε σύγκριση με τις εκπομπές 1 τόνου διοξειδίου του άνθρακα.

Τι είναι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και πώς σας επηρεάζουν;

Οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν αυξήσει τον όγκο των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα από την έναρξη της Βιομηχανικής Επανάστασης και την εισαγωγή των ατμομηχανών που κινούνται με άνθρακα. Οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα αυξήθηκαν κατά 40%, οι συγκεντρώσεις μεθανίου κατά 150% και οι συγκεντρώσεις του υποξειδίου του αζώτου κατά 20% μεταξύ 1750 και 2011. 

Επιταχύναμε μόνο τις τελευταίες δεκαετίες. Από το 1750 έως το 2010, σχεδόν οι μισές από τις ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα - τα πιο άφθονα και μακροχρόνια αέρια θερμοκηπίου που εκλύονται από ανθρώπινες δραστηριότητες - παρήχθησαν μόνο τα προηγούμενα 40 χρόνια, κυρίως λόγω της καύσης ορυκτών καυσίμων και των βιομηχανικών εργασιών. Ενώ οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μερικές φορές μειώνονται ή μειώνονται κάθε χρόνο (πιο πρόσφατα μεταξύ 2014 και 2016), τώρα αυξάνονται ραγδαία.

Πέντε σημαντικά αέρια θερμοκηπίου

Τα ακόλουθα είναι τα σημαντικότερα αέρια που συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη μέσω του φαινομένου του θερμοκηπίου:

Διοξείδιο του άνθρακα

Το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), το οποίο αντιπροσωπεύει περίπου το 76 τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών που προκαλούνται από τον άνθρωπο, είναι ένα αέριο μακράς διαρκείας. Αφού απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα, το 40% του εξακολουθεί να υπάρχει μετά από 100 χρόνια, το 20% μετά από 1.000 χρόνια και το 10% μετά από 10.000 χρόνια.

Μεθάνιο

Αν και το μεθάνιο (CH4) διαρκεί σημαντικά μικρότερο χρόνο στην ατμόσφαιρα από το διοξείδιο του άνθρακα (περίπου μια δεκαετία), έχει πολύ μεγαλύτερη επίδραση της θέρμανσης. Στην πραγματικότητα, σε μια περίοδο 100 ετών, ο αντίκτυπός του στην υπερθέρμανση του πλανήτη είναι 25 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του διοξειδίου του άνθρακα. Αντιπροσωπεύει περίπου το 16% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

N2O (οξείδιο του αζώτου)

Το υποξείδιο του αζώτου (N2O) είναι ένα ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου με GWP 300 φορές μεγαλύτερο από αυτό του διοξειδίου του άνθρακα σε χρονική κλίμακα 100 ετών, και διαρκεί λίγο περισσότερο από έναν αιώνα στην ατμόσφαιρα κατά μέσο όρο. Συμβάλλει περίπου στο 6% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που προκαλούνται από τον άνθρωπο.

Τα φθοριούχα αέρια είναι ένας τύπος αερίου που περιέχει φθόριο.

Τα φθοριούχα αέρια παράγονται από μια σειρά κατασκευαστικών και βιομηχανικών εργασιών. Οι υδροφθοράνθρακες (HFC), οι υπερφθοράνθρακες (PFCs), το εξαφθοριούχο θείο (SF6) και το τριφθοριούχο άζωτο είναι τα τέσσερα κύρια είδη (NF3).

Παρά το γεγονός ότι τα φθοριούχα αέρια εκπέμπονται σε μικρότερες ποσότητες από άλλα αέρια θερμοκηπίου (περίπου το 2% των ανθρωπογενών παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου), παγιδεύουν πολύ περισσότερη θερμότητα.

Ατμισμένο νερό

Οι υδρατμοί, το πιο κοινό αέριο θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, διαφέρουν από τα άλλα αέρια θερμοκηπίου στο ότι οι αλλαγές στις ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις συνδέονται με την θέρμανση που προκαλείται από τα άλλα GHG που απελευθερώνουμε, αντί για τις ανθρώπινες δραστηριότητες απευθείας. Περισσότερο νερό συγκρατείται σε θερμότερο αέρα. Επειδή οι υδρατμοί είναι αέριο του θερμοκηπίου, περισσότερο νερό απορροφά περισσότερη θερμότητα, οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη θέρμανση και σε έναν κύκλο θετικής ανάδρασης. (Ωστόσο, επειδή οι αυξημένοι υδρατμοί αυξάνουν επίσης την νεφοκάλυψη, η οποία αντανακλά την ενέργεια του ήλιου μακριά από τη γη, ο καθαρός αντίκτυπος αυτού του βρόχου ανάδρασης είναι ακόμα άγνωστος.)

Οι συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου

Οι ανθρωπογενείς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου είναι υψηλότερες από ποτέ, οι συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα αυξάνονται γρήγορα και ο πλανήτης θερμαίνεται, σύμφωνα με την IPCC. Η μέση θερμοκρασία της γης έχει αυξηθεί κατά 1,8 °F (1,0 βαθμούς Κελσίου) από την προβιομηχανική εποχή, με σχεδόν τα δύο τρίτα αυτής της θέρμανσης να σημειώνονται μόνο τις τελευταίες δεκαετίες. Από το 2014 έως το 2018, και τα πέντε χρόνια ήταν τα πιο καυτά που έχουν καταγραφεί παγκοσμίως. Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις θέρμανσης, η υπερθέρμανση του πλανήτη αναμένεται να φτάσει τους 2,7°C πάνω από τα προβιομηχανικά όρια.

Οι αλλαγές που επιφέρουν οι άνθρωποι θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη χλωρίδα και την άγρια ​​ζωή, αλλά και τους ανθρώπους. Τα έντομα που μεταφέρουν ασθένειες όπως ο δάγγειος πυρετός και ο Ζίκα μπορούν να ευδοκιμήσουν σε υψηλότερες θερμοκρασίες και τα κύματα καύσωνα γίνονται πιο έντονα και θανατηφόρα για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι μπορεί να πεινάσουν εάν η τροφή μας ζημιωθεί από ξηρασίες και πλημμύρες. Σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας του 2011, οι γεωργικές αποδόσεις θα μειωθούν κατά 5 έως 15% για κάθε βαθμό Κελσίου που θερμαίνεται η γη. Η επισιτιστική ανασφάλεια έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει μαζική μετανάστευση και πολιτικές αναταραχές. Τον Ιανουάριο του 2019, το Υπουργείο Άμυνας εξέδωσε μια έκθεση που περιγράφει τους κινδύνους για τις στρατιωτικές τοποθεσίες και τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο ως αποτέλεσμα των πλημμυρών, της ξηρασίας και άλλων επιπτώσεων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή.

Συμπέρασμα

Επί του παρόντος, ο κόσμος αντιμετωπίζει την πρόσθετη πρόκληση μιας διοίκησης που διπλασιάζει τη χρήση ορυκτών καυσίμων με την επαναφορά των προτύπων που στοχεύουν στη μείωση των εκπομπών από βρώμικους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και αυτοκίνητα και φορτηγά (με άλλα λόγια, από τις δύο μεγαλύτερες πηγές θερμοκηπίου της χώρας εκπομπές αερίων, ηλεκτρική ενέργεια και μεταφορές).

Παρόλα αυτά, οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων, οι εταιρείες, οι ηγέτες και οι ακτιβιστές σε όλο τον κόσμο είναι ανένδοτοι ότι πρέπει να δράσουμε για την κλιματική αλλαγή. Α, όπως οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που σχηματίζονται από τον άνθρωπο προκάλεσαν πριν από πολύ καιρό την κλιματική αλλαγή που παρατηρούμε τώρα, οι εκπομπές που εκπέμπουμε τώρα θα έχουν μακροπρόθεσμο αντίκτυπο σε εμάς.