Διαφορά μεταξύ διαλύτη και διαλυμένης ουσίας

Κύρια διαφορά – Διαλύτης έναντι Διαλυμένης ουσίας

Λύση είναι μια μορφή ύλης που βρίσκεται σε υγρή φυσική κατάσταση. Αποτελείται από δύο συστατικά:διαλύτη και διαλυμένη ουσία. Ένα διάλυμα είναι ένα ομοιογενές μείγμα διαλύτη και διαλυμένης ουσίας. Η διαλυμένη ουσία διαλύεται στο διαλύτη. Οι συνολικές ιδιότητες του διαλύματος εξαρτώνται από παράγοντες όπως ο τύπος του διαλύτη, ο τύπος του διαλύματος, η ποσότητα της διαλυμένης ουσίας που υπάρχει στο διάλυμα κ.λπ. Αυτές οι ιδιότητες μπορεί να είναι είτε χημικές ιδιότητες όπως το σημείο βρασμού του διαλύματος είτε φυσικές ιδιότητες όπως η πυκνότητα , χρώμα, κ.λπ. Η κύρια διαφορά μεταξύ διαλύτη και διαλυμένης ουσίας είναι ότι διαλύτης είναι η ουσία στην οποία διαλύεται η διαλυμένη ουσία ενώ η διαλυμένη ουσία είναι η ουσία που μπορεί να διαλυθεί σε έναν διαλύτη.

Βασικές περιοχές που καλύπτονται

1. Τι είναι ο Διαλύτης
      – Ορισμός, Επεξήγηση Ιδιοτήτων με Παραδείγματα
2. Τι είναι Διαλυμένο
      – Ορισμός, Επεξήγηση Ιδιοτήτων με Παραδείγματα
3. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ διαλύτη και διαλυμένης ουσίας
      – Σύγκριση βασικών διαφορών

Βασικοί όροι:Πυκνότητα, ομοιογενής, Διαλυμένη ουσία, Διάλυμα, Διαλύτης

Τι είναι ο Διαλύτης

Διαλύτης είναι μια ουσία στην οποία μπορούν να διαλυθούν διάφορες ενώσεις για να σχηματιστεί ένα διάλυμα. Επομένως ο διαλύτης είναι συχνά το κύριο συστατικό ενός διαλύματος. Οι ενώσεις που μπορούν να διαλυθούν σε έναν διαλύτη εξαρτώνται από τις ιδιότητες αυτού του διαλύτη. Οι λύσεις βρίσκονται κυρίως σε δύο τύπους.

Πολικοί διαλύτες

Οι πολικοί διαλύτες αποτελούνται από πολικά μόρια. Αυτοί οι διαλύτες μπορούν να διαλύσουν πολικές ενώσεις.

Μη πολικοί διαλύτες

Οι μη πολικοί διαλύτες αποτελούνται από μη πολικά μόρια. Επομένως, αυτοί οι διαλύτες μπορούν να διαλύσουν μη πολικές ενώσεις.

Όταν οι ενώσεις διαλύονται σε έναν διαλύτη, το μείγμα του διαλύτη και αυτής της διαλυμένης ένωσης ονομάζεται διάλυμα. Οι χημικές και φυσικές ιδιότητες αυτού του διαλύματος είναι διαφορετικές από τις ιδιότητες του διαλύτη. Μερικοί διαλύτες είναι πολύχρωμοι και άλλοι είναι άχρωμοι. Μερικοί διαλύτες είναι εύφλεκτοι και άλλοι λιγότερο/όχι εύφλεκτοι. Ορισμένοι διαλύτες εξατμίζονται γρήγορα ενώ άλλοι διαλύτες δεν εξατμίζονται.

Εικόνα 1:Οι διαλύτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάλυση διαφορετικών χημικών ενώσεων.

Για παράδειγμα, ας σκεφτούμε ένα φλιτζάνι τσάι. Εδώ, το τσάι είναι η λύση. Η ζάχαρη και το γάλα σε σκόνη διαλύονται σε ζεστό νερό. Επομένως, το ζεστό νερό είναι ο διαλύτης εδώ. Στα εργαστήρια οργανικής χημείας, ο καθαρισμός μιας ένωσης μέσω ανακρυστάλλωσης είναι ένα συνηθισμένο πείραμα. Σε αυτό το πείραμα, η ακάθαρτη ένωση σε έναν διαλύτη και ο διαλύτης διαλύει μόνο τις ενώσεις που πρέπει να καθαριστούν από το μείγμα και οι ακαθαρσίες απομακρύνονται μέσω διήθησης. Έτσι, ο προσδιορισμός του καλύτερου διαλύτη για ανακρυστάλλωση είναι πολύ σημαντικός σε αυτό το πείραμα. Το νερό είναι ο καλύτερος και πιο άφθονος διαλύτης για πολλούς σκοπούς.

Τι είναι η λύση

Μια διαλυμένη ουσία είναι μια ουσία που μπορεί να διαλυθεί σε ένα διάλυμα. Μια διαλυμένη ουσία μπορεί να είναι είτε στερεή είτε υγρή. Τις περισσότερες φορές, είναι μια στερεή ένωση. Η συγκέντρωση ενός διαλύματος είναι η ποσότητα της διαλυμένης ουσίας που υπάρχει σε σχέση με την ποσότητα του διαλύτη. Ωστόσο, η διαλυμένη ουσία είναι το δευτερεύον συστατικό ενός διαλύματος.

Όταν μια διαλυμένη ουσία διαλύεται σε ένα διάλυμα, οι χημικές και φυσικές ιδιότητες αυτού του διαλύματος αλλάζουν ανάλογα. Μερικές φορές, ένας διαλύτης μπορεί να αποτελείται από διαφορετικές διαλυμένες ουσίες. Όταν μια υδατοδιαλυτή ιοντική ένωση διαλύεται στο νερό, αυτή η ένωση διαχωρίζεται στα υδατικά της ιόντα. Τότε αυτή η ιοντική ένωση είναι η διαλυμένη ουσία αυτού του διαλύματος. Όταν μια ομοιοπολική ένωση διαλύεται σε ένα διάλυμα, διαχωρίζεται στα μόριά της.

Εικόνα 2:Το αλάτι μπορεί να διαλυθεί στο νερό. Εδώ, το αλάτι είναι η διαλυμένη ουσία και το νερό είναι ο διαλύτης

Οι διαλυμένες ουσίες μπορεί να είναι είτε πολικές είτε μη πολικές. Οι πολικές διαλυμένες ουσίες μπορούν να διαλυθούν σε πολικούς διαλύτες ενώ οι μη πολικές διαλυμένες ουσίες μπορούν να διαλυθούν σε μη πολικούς διαλύτες. Οι διαλυμένες ουσίες έχουν συνήθως υψηλότερα σημεία βρασμού σε σύγκριση με τους διαλύτες. Η διαλυτότητα μιας διαλυμένης ουσίας μπορεί να εξαρτάται από τη θερμοκρασία, τον τύπο του διαλύτη που χρησιμοποιείται και την επιφάνεια της ένωσης της διαλυμένης ουσίας. Επομένως, μπορούμε να αυξήσουμε τη διαλυτότητα της διαλυμένης ουσίας σε έναν κατάλληλο διαλύτη αυξάνοντας την επιφάνεια.

Διαφορά μεταξύ διαλύτη και διαλυμένης ουσίας

Ορισμός

Διαλύτης: Διαλύτης είναι μια ουσία στην οποία μπορούν να διαλυθούν διάφορες ενώσεις για να σχηματιστεί ένα διάλυμα.

Διάλυση: Μια διαλυμένη ουσία είναι μια ουσία που μπορεί να διαλυθεί σε ένα διάλυμα.

Φυσική κατάσταση

Διαλύτης: Οι διαλύτες βρίσκονται σε υγρή φάση σχεδόν όλη την ώρα, αλλά μπορεί να υπάρχουν και στερεοί ή αέριοι διαλύτες.

Διάλυση: Οι διαλυμένες ουσίες βρίσκονται σε στερεά, υγρή ή αέρια φάση.

Διαλυτότητα

Διαλύτης: Η διαλυτότητα μιας διαλυμένης ουσίας σε έναν διαλύτη εξαρτάται από τις ιδιότητες του διαλύτη, όπως η πολικότητα.

Διάλυση: Η διαλυτότητα μιας διαλυμένης ουσίας σε έναν διαλύτη εξαρτάται από τις ιδιότητες της διαλυμένης ουσίας, όπως η επιφάνεια της διαλυμένης ουσίας.

Σημείο βρασμού

Διαλύτης: Το σημείο βρασμού ενός διαλύτη είναι συνήθως χαμηλότερο από αυτό μιας διαλυμένης ουσίας.

Διάλυση: Το σημείο βρασμού μιας διαλυμένης ουσίας είναι συνήθως υψηλότερο από αυτό ενός διαλύτη.

Συμπέρασμα

Ένα διάλυμα αποτελείται από δύο συστατικά ως διαλυμένες ουσίες και διαλύτη. Ο διαλύτης είναι το κύριο συστατικό ενώ η διαλυμένη ουσία είναι το δευτερεύον συστατικό. Η κύρια διαφορά μεταξύ διαλύτη και διαλυμένης ουσίας είναι ότι ο διαλύτης είναι η ουσία στην οποία διαλύεται η διαλυμένη ουσία ενώ η διαλυμένη ουσία είναι η ουσία που μπορεί να διαλυθεί σε έναν διαλύτη.