bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> Χημική ουσία

Πυρηνική σύντηξη πώς λειτουργούν οι αντιδραστήρες

Πώς λειτουργούν οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης

Η πυρηνική σύντηξη είναι μια διαδικασία στην οποία δύο ή περισσότεροι ατομικοί πυρήνες συνδυάζονται για να σχηματίσουν έναν ενιαίο, βαρύτερο πυρήνα. Αυτή η διαδικασία απελευθερώνει μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης είναι συσκευές που έχουν σχεδιαστεί για να αξιοποιήσουν την ενέργεια που απελευθερώνεται από την πυρηνική σύντηξη. Αυτοί οι αντιδραστήρες εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά υπάρχουν διάφοροι τύποι σχεδίων αντιδραστήρων πυρηνικών σύντηξης.

Τύποι αντιδραστήρων πυρηνικής σύντηξης

Ο πιο συνηθισμένος τύπος αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης είναι ο αντιδραστήρας Tokamak. Οι αντιδραστήρες Tokamak χρησιμοποιούν ένα μαγνητικό πεδίο για να περιορίσουν το πλάσμα, το οποίο είναι ένα ζεστό, ιονισμένο αέριο. Το πλάσμα θερμαίνεται σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, γεγονός που προκαλεί τη συγχώνευση των πυρήνων των ατόμων στο πλάσμα.

Ένας άλλος τύπος αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης είναι ο αντιδραστήρας Stellarator. Οι αντιδραστήρες Stellarator χρησιμοποιούν επίσης ένα μαγνητικό πεδίο για να περιορίσουν το πλάσμα, αλλά το μαγνητικό πεδίο σε έναν αντιδραστήρα Stellarator είναι πιο πολύπλοκος από το μαγνητικό πεδίο σε έναν αντιδραστήρα Tokamak. Αυτό το πιο πολύπλοκο μαγνητικό πεδίο βοηθά στην πρόληψη του πλάσματος να γίνει ασταθής.

Προκλήσεις των αντιδραστήρων πυρηνικής σύντηξης

Υπάρχουν ορισμένες προκλήσεις που σχετίζονται με την ανάπτυξη αντιδραστήρων πυρηνικής σύντηξης. Μια πρόκληση είναι ότι είναι δύσκολο να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί οι υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις που απαιτούνται για την εμφάνιση πυρηνικής σύντηξης. Μια άλλη πρόκληση είναι ότι το πλάσμα πρέπει να περιορίζεται αρκετό καιρό για να συγχωνευθούν οι πυρήνες μαζί.

πιθανά οφέλη από αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης

Οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν ορισμένα οφέλη, όπως:

* άφθονο καύσιμο: Το καύσιμο για τους αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης είναι ισότοπα υδρογόνου, τα οποία είναι άφθονα στους ωκεανούς της Γης.

* Καθαρή ενέργεια: Οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης δεν παράγουν αέρια θερμοκηπίου, επομένως αποτελούν καθαρή πηγή ενέργειας.

* Ασφαλής: Οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης είναι εγγενώς ασφαλείς επειδή το πλάσμα περιορίζεται από ένα μαγνητικό πεδίο.

Κατάσταση των αντιδραστήρων πυρηνικής σύντηξης

Οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά σημειώθηκε σημαντική πρόοδος τα τελευταία χρόνια. Το 2021, ο κοινός ευρωπαϊκός αντιδραστήρας TOKAMAK στο Ηνωμένο Βασίλειο πέτυχε μια ρεκόρ ενέργειας σύντηξης 59 megajoules. Πρόκειται για ένα σημαντικό ορόσημο στην πορεία προς την ανάπτυξη εμπορικών αντιδραστήρων πυρηνικής σύντηξης.

Συμπέρασμα

Οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν μια καθαρή, ασφαλή και άφθονη πηγή ενέργειας. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν πριν οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης μπορούν να εμπορευματοποιηθούν.

Real Gas vs Ideal Gas

Real Gas vs Ideal Gas

Έναιδανικό αέριο είναι ένα αέριο που συμπεριφέρεται σύμφωνα με το ιδανικό αέριο, ενώ ένα μη ιδανικό ή πραγματικό αέριο είναι ένα αέριο που αποκλίνει από τον νόμο του ιδανικού αερίου. Ένας άλλος τρόπος για να το δούμε είναι ότι ένα ιδανικό αέριο είναι ένα θεωρητικό αέριο, ενώ ένα πραγματικό αέριο είν

Διαφορά μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών τροχιακών συμπλεγμάτων

Διαφορά μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών τροχιακών συμπλεγμάτων

Κύρια διαφορά – Εσωτερικά έναντι εξωτερικών τροχιακών συμπλεγμάτων Τα σύμπλοκα συντονισμού είναι μοριακές δομές που αποτελούνται από ένα κεντρικό άτομο ή ιόν που περιβάλλεται από διαφορετικά άτομα ή ομάδες ατόμων. Το κεντρικό άτομο είναι συχνά άτομο μετάλλου μετάπτωσης. Τα γύρω άτομα ή ομάδες ονομάζ

Διαφορά μεταξύ Meso και Εναντιομερών

Διαφορά μεταξύ Meso και Εναντιομερών

Κύρια διαφορά – Meso εναντίον Εναντιομερών Γενικά, τα ισομερή είναι μόρια που έχουν τον ίδιο χημικό τύπο αλλά διαφορετική διάταξη των ατόμων τους. Τα ισομερή ομαδοποιούνται κυρίως σε δύο μεγάλες κατηγορίες:δομικά ισομερή και στερεοϊσομερή. Τα δομικά ισομερή έχουν τον ίδιο μοριακό τύπο, αλλά τα άτομα